Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-516/12-4/BA
z 7 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy i utrzymania pojazdów trakcyjnych. W celu realizacji usług, zleca on naprawę podzespołów do pojazdów trakcyjnych, podwykonawcom. Zgodnie z umowami zawartymi z podwykonawcami, wszelki złom: stalowy, żelazny, metali kolorowych, odzyskiwany w procesie naprawczym, Zainteresowany sprzedaje podwykonawcom. W załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług wymienione są towary, dla których obowiązek rozliczenia podatku VAT może „przejść” na nabywcę. Towary, które opodatkowane są w ramach odwrotnego obciążenia w ww. załączniku zostały wymienione z podaniem klasyfikacji PKWiU, w tym w poz. 8 wymienione są surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom (PKWiU ex 38.32.29.0).

Surowce wtórne z metali szlachetnych, metali żelaznych, miedzi i stopów miedzi, niklu i stopów niklu, aluminium i stopów aluminium, mieszczą się w grupach PKWiU od 38.32.21.0 do 38.32.25.0 i nie zostały wymienione w załączniku nr 11, jako towary objęte samoopodatkowaniem przez nabywcę.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
   
2. Przedmiotem sprzedaży są surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi (złom kolorowy - miedź) oraz aluminium i stopów aluminium (złom kolorowy - aluminium).
   
3. Podwykonawcy, którym sprzedaje on ww. towary są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.
   
4. Dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
5. Klasyfikacja statystyczna ww. towarów według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2008 Nr 207, poz. 1293 ze zm.) jest następująca:
   
   • 38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi,
     
   • 38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż towarów należy opodatkować według zasad ogólnych, czy podatek VAT powinien rozliczyć nabywca w ramach samoopodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro odpady mieszczące się w grupach PKWiU od 38.32.21.0 do 38.32.25.0 nie zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy opodatkować je według zasad ogólnych i tym samym podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy ww. towarów jest sprzedawca tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei z dniem 1 lipca 2011 r. – w porównaniu do stanu prawnego obowiązującego przed tą datą – ustawa o podatku od towarów i usług wprowadziła modyfikację w postaci wprowadzenia załącznika nr 11 do ustawy, zawierającego katalog towarów identyfikowanych przy pomocy klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, których dostawa objęta jest mechanizmem odwróconego obciążenia.

I tak, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca ww. towarów nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy ww. towarów nie powinni rozliczać VAT z tytułu ich dostaw.

W załączniku nr 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

1. ex 24.10.14.0 – Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
2. ex 24.45.30.0 – Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. 38.11.51.0 – Odpady szklane,
4. 38.11.54.0 – Pozostałe odpady gumowe,
5. 38.11.55.0 – Odpady z tworzyw sztucznych,
6. 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. 38.12.27 – Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. ex 38.32.29.0 – Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom.
   
   

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy i utrzymania pojazdów trakcyjnych. Jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W celu realizacji usług, zleca naprawę podzespołów do pojazdów trakcyjnych, podwykonawcom. Zgodnie z umowami zawartymi z podwykonawcami, wszelki złom: stalowy, żelazny, metali kolorowych, odzyskiwany w procesie naprawczym, Wnioskodawca sprzedaje podwykonawcom. Przedmiotem sprzedaży są surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi (złom kolorowy - miedź) oraz aluminium i stopów aluminium (złom kolorowy - aluminium). Podwykonawcy, którym Zainteresowany sprzedaje ww. towary są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Klasyfikacja statystyczna ww. towarów według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jest następująca:

• 38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi,
• 38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium.
  
  

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest kwestia, czy sprzedaż ww. towarów należy opodatkować według zasad ogólnych, czy podatek VAT powinien rozliczyć nabywca w ramach samoopodatkowania.

W tym miejscu wskazać należy, iż powołane w niniejszej interpretacji indywidualnej regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. W takim przypadku transakcję opodatkowuje nabywający.

Z uwagi na fakt, iż towary będące przedmiotem pytania, sklasyfikowane w PKWiU 38.32.23.0 i 38.32.25.0 nie zostały wymienione w żadnej z pozycji załącznika nr 11 do ustawy, w stosunku do nich nie znajduje zastosowania norma zawarta w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania sprzedaży ww. towarów na zasadach ogólnych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy wskazać należy, iż sprzedaż towarów będących przedmiotem pytania należy opodatkować według zasad ogólnych. Zatem podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy ww. towarów jest Zainteresowany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.