Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-80/13-2/MG
z 5 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 31.01.2013 r. (data wpływu 04.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z organizowaniem, przeprowadzaniem i finansowaniem szkoleń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z organizowaniem, przeprowadzaniem i finansowaniem szkoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Instytut (dalej: „Instytut” lub „Wnioskodawca”) został utworzony Zarządzeniem nr 33 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 20 września 2012 r. w sprawie utworzenia państwowej jednostki budżetowej Instytut jest państwową jednostką budżetową podległą Ministrowi Spraw Zagranicznych i podlegającą jego nadzorowi. Instytut nie posiada osobowości prawnej. Instytut jest pracodawcą w rozumieniu przepisów ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Zgodnie ze statutem Instytutu nadanym przez Ministra Spraw Zagranicznych, Minister powołuje Dyrektora Instytutu, który reprezentuje Instytut jednoosobowo na zewnątrz.

Statut określa, że do zadań Instytutu należy prowadzenie działalności polegającej na doskonaleniu zawodowym i szkoleniu członków służby zagranicznej oraz upowszechnianie wiedzy o polskiej służbie zagranicznej oraz jej historii. Zgodnie ze statutem Instytut może prowadzić działalność szkoleniową i dydaktyczną wobec innych osób niż wyżej wymienione. W realizacji swych zadań Instytut może współpracować z wybranymi wyższymi uczelniami i jednostkami naukowymi oraz innymi instytucjami zewnętrznymi. Instytut realizuje swoje zadania poprzez organizowanie i prowadzenie: kursów kształcenia ustawicznego, kursów specjalistycznych, kursów językowych, seminariów i konferencji, działalności wydawniczej oraz współpracę z podmiotami zewnętrznymi.

Według regulaminu organizacyjnego Instytutu, wykonuje on poprzez swoje wydziały m.in. następujące szczegółowe zadania: (i) organizacja szkoleń dla pracowników MSZ i placówek zagranicznych, (ii) udzielanie pracownikom MSZ informacji w sprawach szkoleń oraz wydawanie zaświadczeń i certyfikatów o odbytych szkoleniach, (iii) badanie potrzeb szkoleniowych komórek organizacyjnych MSZ oraz placówek zagranicznych i indywidualnych pracowników, (iV) przygotowywanie i aktualizacja planów szkoleń i innych form podnoszenia kwalifikacji zawodowych w MSZ i w placówkach zagranicznych.

Instytut realizuje ww. zadania, w tym organizuje i przeprowadza szkolenia pracowników MSZ, ze środków własnych (pieniądze budżetu państwa przekazane do Instytutu przez dysponenta głównego). Instytut prowadzi szkolenia pracowników MSZ na podstawie odpowiedniego zlecenia z MSZ, w którym Biuro Spraw Osobowych przyznaje określonym pracownikom prawo do szkolenia i określa jego zakres. Co do zasady są to szkolenia mające na celu podwyższanie kwalifikacji zawodowych pracowników MSZ. Tym samym, zlecenie przez MSZ Instytutowi przeprowadzenia szkolenia pracownika MSZ w żaden sposób nie wpływa na prawa i obowiązki pracownika MSZ wynikające z jego stosunku pracy z MSZ. W szczególności, to wyłącznie MSZ decyduje o szkoleniach, które mają lub mogą być odbyte przez danego pracownika MSZ w Instytucie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z organizowaniem, przeprowadzaniem i finansowaniem szkoleń pracowników MSZ na zlecenie MSZ, Instytut jest obowiązany do sporządzania informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o PIT (informacja PIT-8C)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z organizowaniem, przeprowadzaniem i finansowaniem szkoleń pracowników MSZ na zlecenie MSZ, Instytut nie jest obowiązany do sporządzania informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o PIT.

Stosownie do art. 42a ustawy o PIT jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych m.in. w art. 21 ustawy o PIT, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Rozporządzeniem Ministra Finansów z 9 listopada 2011 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 252, poz. 1514 ze zm.) określono wzór ww. informacji podatkowej w postaci formularza PIT-8C.

Zgodnie z ww. przepisem ustawy o PIT, obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C powstaje zatem jedynie w przypadku dokonania wypłaty należności lub świadczenia, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Art. 20 ust. 1 ustawy o PIT zawiera otwarty katalog przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że zasadą jest, że informację PIT-8C sporządza się jedynie w przypadku, gdy wypłacana należność lub dokonywane świadczenie nie mieści się w żadnym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o PIT, w tym nie stanowi przychodu ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wyżej wymieniona regulacja wskazuje, że za przychód ze stosunku pracy należy rozumieć szeroko, w tym za przychód ze stosunku pracy należy również uznawać wartość pieniężną świadczeń w postaci szkoleń pracowników, które odbywają oni w związku z posiadaniem statusu pracownika na podstawie decyzji pracodawcy. Na kwalifikację wartości określonych szkoleń jako przychodu ze stosunku pracy nie wpływa okoliczność, że szkolenie jest finansowane przez podmiot trzeci - zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT źródło finansowania wypłat i świadczeń nie wpływa na kwalifikację danego przychodu jako przychodu ze stosunku pracy. Argumenty na poparcie takiego stanowiska można również znaleźć w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2010 r. (sygn. II FSK 757/09) postawiono tezę, że „w świetle art. 12 ust. 1 ustawy o PIT nie jest pozbawiona przymiotu przychodu ze stosunku pracy wypłata pieniężna sfinansowana z innych środków niż środki pracodawcy”. Podobne stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 marca 2012 r. (sygn. III FSK 1551/10), w którym wskazał, że „związek (...) świadczenia ze stosunkiem zatrudnienia jest na tyle ścisły, że uzasadnia przyjęcie, iż (...) świadczenie to, mimo iż wypłacane jest ze środków Spółki nie będącej w sensie formalnym pracodawcą, jest dla utrzymujących je pracowników (...) świadczeniem ze stosunku pracy”.

Dodatkowo należy wskazać, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Dokonując wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT w związku z art. 12 ust. 1 tej ustawy (w szczególności w zakresie źródła finansowania wypłat i świadczeń), należy uznać, że to MSZ jako pracodawca przyznaje pracownikowi MSZ świadczenie w postaci szkolenia, które ma być przeprowadzone i sfinansowane przez Instytut, a które ma na celu podnoszenie jego kwalifikacji zawodowych. Z punktu widzenia pracownika MSZ bowiem, to MSZ jako pracodawca decyduje o szkoleniu pracownika MSZ i jest podmiotem „wysyłającym” pracownika MSZ na szkolenie. Innymi słowy to w gestii MSZ leży obowiązek lub decyzja o przyznaniu pracownikowi MSZ świadczenia w postaci szkolenia, które zostanie przeprowadzone oraz sfinansowane przez Instytut. Ponadto należy wskazać, że obowiązujące przepisy regulujące kwestie szkolenia pracowników, w tym przepisy Kodeksu Pracy, ustawy o służbie cywilnej lub ustawy o służbie zagranicznej nie wyłączają możliwości wprowadzenia rozwiązania, w ramach którego szkolenia pracowników MSZ będzie organizować, przeprowadzać i finansować Instytut na zlecenie MSZ.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, że wartość pieniężna szkoleń pracowników MSZ, które są organizowane, przeprowadzane i finansowane przez Instytut stanowi przychód pracowników MSZ ze stosunku pracy z MSZ. W konsekwencji, przychód ten nie może być zakwalifikowany jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Oznacza to zatem, że po stronie Instytutu nie powstaje obowiązek sporządzania informacji PIT-8C w związku zorganizowaniem, przeprowadzaniem i finansowaniem szkoleń pracowników MSZ na zlecenie MSZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.