Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-27/13/EK
z 5 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2013r. (data wpływu 22 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy i prowadzi sprzedaż węgla kamiennego o kodzie CN 2701 ze swojego składu opału położonego w R. oraz w O. Sprzedaż węgla ma charakter zarówno hurtowy, jak i detaliczny. Dokumenty dostawy są wystawiane komputerowo i odpowiadają wzorowi zamieszczonemu w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30.08.2010r. w sprawie dokumentów dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy. W prowadzonej działalności pośredniczącego podmiotu węglowego dokonywane są transakcje obrotu węglem z podmiotami zarówno będącymi osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej jak i podmiotami prowadzącymi taką działalność. Transport węgla do dostawcy odbywa się albo z prowadzonych przez Wnioskodawcę składów w R. i O. jak i bezpośrednio z kopalni do finalnego odbiorcy. Kwestia sposobu odbioru węgla przez klienta jest uzgadniana podczas składania i realizacji zamówienia tj. transportem własnym kupującego, samochodami należącymi do firmy Wnioskodawcy jak i środkami transportu wynajętymi do przeprowadzenia konkretnej transakcji. Jedną z przyjętych w firmie Wnioskodawcy procedur sprzedaży wyrobów węglowych jest dostawa węgla wprost z kopalni do klienta detalicznego. Wówczas to kopania na podstawie zawartego porozumienia wystawia w imieniu Wnioskodawcy dokument dostawy i towar odbierany jest przez ostatecznego nabywcę bądź to transportem własnym kupującego lub upoważnionego przewoźnika. Faktyczny odbiór węgla przez klienta finalnego następuje na kopalni i taki adres wpisywany jest w polu 11 dokumentu dostawy wyrobów węglowych.

Występują także przypadki kiedy kierowcy zatrudnieni w firmie Wnioskodawcy lub upoważnieni przewoźnicy zewnętrzni odbierają węgiel z kopalni i przewożą na składy prowadzone w R. i w O. W takiej sytuacji w wystawianym przez kopalnię dokumencie przewozowym i dokumencie dostawy adresem odbioru wyrobów węglowych jest zawsze adres kopalni.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jaki adres miejsca odbioru wyrobów węglowych należy wpisać w polu 11 dokumentu dostawy wyrobów węglowych w przypadku gdy dokument ten w imieniu firmy Wnioskodawcy na ostatecznego odbiorcę wystawia kopalnia. Czy jest to adres kopalni skąd przewoźnik lub kierowca finalnego klienta odbiera węgiel, czy też adres firmy Wnioskodawcy lub też adres tego odbiorcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w polu 11 dokumentu dostawy wyrobów węglowych winien być wpisany przez kopalnię w imieniu Wnioskodawcy adres faktycznego odbioru wyrobów węglowych na kopalni. Z punktu widzenia ekonomiczności kosztów logistycznych korzystniej jest zlecić odbiór węgla sprzedanego finalnemu odbiorcy bezpośrednio z kopalni niż przewozić węgiel z kopalni na prowadzone przez firmę Wnioskodawcy składy węglowe i dopiero później dokonywać załadunku ostatecznemu odbiorcy. W ocenie Wnioskodawcy z uwagi na to iż przepisy podatkowe nie zawierają definicji miejsca odbioru należy się posłużyć definicją określoną w przepisach kodeksu cywilnego. Stanowi on bowiem że wydanie rzeczy oznacza przeniesienie ich posiadania przez sprzedającego, tj. objęcia rzeczy we władanie z uwzględnieniem właściwości przedmiotu i postanowień umowy. W przedstawionym stanie faktycznym objęcie towarów przez ostatecznego odbiorę następuje po załadunku węgla na samochód na terenie kopalni. Zgodnie z wyjaśnieniami do ustawowego wzoru dokumentu dostawy wraz z wzorem tego dokumentu określonym w załączniku nr 1a do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotów oraz środków skażących alkohol etylowy w polu 11 wpisuje się adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony określony w art. 31 a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Pomimo faktu, że kopalnia w imieniu Wnioskodawcy wystawiana finalnemu odbiorcy dokument dostawy to jako miejsce odbioru należy wpisać adres kopalni, bowiem jest to miejsce faktycznego załadunku i odbioru przez kupującego węgla. Wpisanie jako miejsca odbioru wyrobów węglowych adresu miejsca pod którym Wnioskodawca prowadzi działalność jako pośredniczący podmiot węglowy byłoby nieprawidłowe i nie odzwierciedlało rzeczywistości. W ocenie Wnioskodawcy za powyższym rozumieniem miejsca odbioru przemawiają również przykłady z broszury informacyjnej Ministerstwa Finansów „Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi z akcyzy na terytorium kraju - przykłady”. W przedstawionej sytuacji nr II, przykład nr 4 w przypadku gdy węgiel znajdujący się w kopalni jest przedmiotem kilku transakcji sprzedaży między kolejnymi firmami, którym nie towarzyszyło przemieszczenie węgla (było to tzw. fakturowanie). Kolejny pośrednik, który jest pośredniczącym podmiotem węglowym, dokonuje sprzedaży węgla innemu pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, w wyniku której następuje przemieszczenie węgla z kopalni do nabywcy. Jak wskazano w broszurze informacyjnej, niezależnie od tego czy węgiel odbiera nabywca transportem własnym czy za pośrednictwem upoważnionego przewoźnika miejscem odbioru wyrobów węglowych jest kopalnia, czyli miejsce zgodne ze stanem faktycznym, rzeczywiste wydanie i odbiór wyrobów węglowych. Jedynie w przypadku, kiedy za organizację transportu była odpowiedzialna kopalnia miejscem odbioru wyrobów węglowych byłoby inne niż teren kopalni.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla finalnemu odbiorcy, w sytuacji kiedy firma Wnioskodawcy zakupuje węgiel z kopalni a następnie sprzedaje go finalnemu odbiorcy i towar przemieszczany jest bezpośrednio z kopalni do ostatecznego nabywcy transportem własnym klienta lub upoważnionego przewoźnika, miejscem dostawy (poz. 11 dokumentu dostawy wyrobów węglowych) zawsze będzie teren kopalni. Tutaj bowiem następuje rzeczywiste wydanie i odbiór wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą" wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Zgodnie z art. 9a ust.1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie „sprzedaży wyrobów węglowych”, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
   
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
   
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego dokonuje zakupu węgla od kopalni. Nabyty węgiel Wnioskodawca zamierza następnie sprzedać podmiotowi będącemu osobą fizyczną nieprowadzącą działalność gospodarczą jak i podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Transport węgla odbywa się bezpośrednio z kopalni do finalnego odbiorcy. Kwestia sposobu odbioru węgla przez klienta jest uzgadniana podczas składania i realizacji zamówienia tj. transportem własnym kupującego, samochodami należącymi do firmy Wnioskodawcy jak i środkami transportu wynajętymi do przeprowadzenia konkretnej transakcji. Jedną z przyjętych w firmie Wnioskodawcy procedur sprzedaży wyrobów węglowych jest dostawa węgla wprost z kopalni do klienta detalicznego.

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy Wnioskodawca prawidłowo wypełnia pole nr 11 dokumentu dostawy w sytuacji kiedy węgiel jest dostarczany wprost z kopalni do nabywcy.

Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy z dnia 30 sierpnia 2010r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, określa m. in. wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej "wyrobami zwolnionymi", w tym w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit a rozporządzenia, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

W myśl § 2 ust. 11 ww. rozporządzenia wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 1a do rozporządzenia.

Zgodnie ze wzorem dokumentu dostawy rubryka 11 jest przeznaczona do wpisywania adresu miejsca odbioru wyrobów węglowych, a zgodnie z objaśnieniem nr 5, jest to adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym.

Przepisy ustawy i rozporządzenia, jak też wyjaśnienia do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych będącego załącznikiem nr 1a do rozporządzenia - nie zawierają definicji miejsca odbioru, czy też samego odbioru. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek, aby traktować to pojęcie inaczej, niż w sposób ugruntowany i przyjęty na gruncie prawa cywilnego. W świetle zasad przyjętych na tle art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), wydanie rzeczy oznacza przeniesienie ich posiadania przez sprzedającego, natomiast ich odbiór - uzyskanie tego posiadania przez kupującego. Do dokonania tak pojmowanego odbioru dopuszczalne jest umocowanie osoby trzeciej, np. przewoźnika. Możliwość odbioru przez przewoźnika (osobę trzecią) wynika z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Ani ustawa, ani właściwości czynności nie sprzeciwiają się, aby nabywca mógł umocować przewoźnika do dokonania odbioru towaru (wyrobów węglowych).

Mając powyższe na uwadze za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące wypełnia pola nr 11 dokumentu dostawy w sytuacji, gdy Wnioskodawca występujący jako pośredniczący podmiot węglowy, który wcześniej dokonał od innego pośredniczącego podmiotu węglowego (kopalni) zakupu wyrobów węglowych bez ich fizycznego przemieszczenia, dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom zarówno będącymi osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej jak i podmiotami prowadzącymi taką działalność, w wyniku której następuje odbiór wyrobów węglowych przez nabywcę na terenie kopalni i ich dalsza przemieszczenie do nabywcy.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie pytania pierwszego wniosku ORD-IN.

Natomiast w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie pytania drugiego wniosku ORD-IN zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.