Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-68/13/AL
z 4 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012r. (data wpływu 23 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2013r. (data wpływu 23 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania przekazania pracownikowi karty Benefit MultiSport oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu kart Benefit MultiSport finansowanych w części ze środków ZFŚS, a w części przez pracownika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania przekazania pracownikowi karty Benefit MultiSport oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu kart Benefit Multi Sport finansowanych w części ze środków ZFŚS, a w części przez pracownika.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 stycznia 2013r. (data wpływu 23 stycznia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 stycznia 2013r. znak: IBPP1/443-1125/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką budżetową w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, powołaną Uchwałą Rady Miasta Nr xxx z dnia 12 marca 2003r.

Wnioskodawca planuje zakupić karty Benefit System i przekazać je pracownikom. Zakup kart współfinansowany będzie:

• przez pracownika,
• przez Wnioskodawcę - dopłata z ZFŚS.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż Karta Benefit MultiSport to karta uprawniająca pracowników do korzystania z obiektów sportowych w ramach Programu Korzyści Pracowniczych takich jak:

• Pakiet „Obiekty Sportowe” - uprawniający do wstępu na obiekty, takie jak: basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty do squash-a itp.,
• Pakiet „Zajęcia Sportowe” - w ramach którego pracownicy są uprawnieni do udziału w zajęciach, takich jak: aqua aerobic, joga, sztuki walki, rowery spinningowe, taniec, zajęcia fitness, sauna, siłownia itp.
  
  

Karty Benefit MultiSport przekazywane są pracownikom w ramach realizacji działalności sportowo - rekreacyjnej z ZFŚS. Karta Benefit MultiSport jest kartą imienną i nie może być odsprzedawana i przekazywana osobom nieuprawnionym do korzystania z Programu.

Przekazanie karty odbywa się w ramach działalności socjalnej ze środków funduszu pracownikom wyrażającym chęć udziału w ww. programie.

Karty Benefit MultiSport dofinansowywane są w wysokości od 35% do 40% z ZFŚS, pozostałą część pokrywa pracownik z własnych środków.

Pracodawca działa jako administrator ZFŚS, a przekazanie kart umożliwia pracownikom dostęp do usługi obcej dofinan¬sowywanej ze środków funduszu.

Z powyższego działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w oparciu o przepisy ustawy od podatku od towarów i usług podatnik ma prawo odliczyć podatek VAT z faktury VAT dokumentującej zakup kart Benefit System?

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on stroną umowy zakupu ww. kart.

Na podstawie przepisu art. 8 ust. 2a należy przyjąć, że Wnioskodawca będzie nabywcą usługi, a w momencie przekazania karty pracownikowi będzie dostawcą tej samej usługi. W związku z tym, należy wystawić dla pracownika fakturę VAT, na podstawie faktury zakupu, w części w jakiej kartę finansuje pracownik.

W tym przypadku mamy do czynienia ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem, w części w jakiej wykazano podatek należny na fakturze sprzedaży można odliczyć podatek naliczony z faktury zakupu.

Pozostała kwota VAT naliczonego z faktury zakupu (w części finansowanej z ZFŚS) nie podlega odliczeniu ponieważ nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący jednostką budżetową, planuje zakupić karty Benefit System i przekazać je pracownikom. Zakup kart współfinansowany będzie:

1. przez pracownika,
2. przez Wnioskodawcę - dopłata z ZFŚS,
   
   

Karta Benefit MultiSport to karta uprawniająca pracowników do korzystania z obiektów sportowych w ramach Programu Korzyści Pracowniczych takich jak:

• Pakiet „Obiekty Sportowe” - uprawniający do wstępu na obiekty, takie jak: basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty do squash-a itp.,
• Pakiet „Zajęcia Sportowe” - w ramach którego pracownicy są uprawnieni do udziału w zajęciach, takich jak: aqua aerobic, joga, sztuki walki, rowery spinningowe, taniec, zajęcia fitness, sauna, siłownia itp.
  
  

Karty Benefit MultiSport przekazywane będą pracownikom w ramach realizacji działalności sportowo - rekreacyjnej z ZFŚS. Karta Benefit MultiSport jest kartą imienną i nie może być odsprzedawana i przekazywana osobom nieuprawnionym do korzystania z Programu.

Przekazanie karty odbywa się w ramach działalności socjalnej ze środków funduszu pracownikom wyrażającym chęć udziału w ww. programie.

Karty Benefit MultiSport dofinansowywane są w wysokości od 35% do 40% z ZFŚS, pozostałą część pokrywa pracownik z własnych środków.

Pracodawca działa jako administrator ZFŚS, a przekazanie kart umożliwi pracownikom dostęp do usługi obcej dofinan¬sowywanej ze środków funduszu.

Z powyższego działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

W tym miejscu wskazać należy, iż obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 592 ze zm.) zwanej dalej ustawą o ZFŚS.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o ZFŚS, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych przeznaczony jest na jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy o ZFŚS, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Art. 3 ust. 1 ww. ustawy o ZFŚS wskazuje, że Fundusz tworzą, pracodawcy zatrudniający według stanu nadzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Fundusz, zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych.

Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz osób uprawnionych i tylko te świadczenia mogą być finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz ww. osób i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest ich kolektywnym prawem.

Analizując powyższe przepisy prawne wskazać należy, że niezależnie od wymogu wykonania danej czynności za wynagrodzeniem ustawa przewiduje, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu, jeżeli wykonywane są przez podatnika występującego w takim charakterze. Objęcie danej czynności podatkiem VAT wymaga zbadania, czy do dostawy towarów lub świadczenia usług doszło w warunkach pozwalających na uznanie, że strona transakcji, w odniesieniu do konkretnej czynności, działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z zapisów ustawy o ZFŚS wynika, że utworzenie Funduszu jest obowiązkiem Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie może wykorzystać środków zgromadzonych na ZFŚS do działalności gospodarczej jaką prowadzi. Wnioskodawca jest zobowiązany do administrowania Funduszem, który jest przeznaczony wyłącznie na działalność socjalną prowadzoną w stosunku do osób uprawnionych. Właścicielem środków, zgromadzonych na odrębnym rachunku bankowym, jest ZFŚS.

Nie można zatem przyjąć, że administrowanie przez Wnioskodawcę środkami Funduszu poprzez przyznawanie świadczeń socjalnych, jest wykonywaniem działalności gospodarczej, a Wnioskodawca z tytułu wykonywania tych czynności jest podatnikiem podatku VAT.

Samodzielność działalności gospodarczej polega na pełnej swobodzie w dysponowaniu środkami należącymi do podatnika, a środki zgromadzone na rachunku Funduszu są środkami należącymi do pracowników a nie do pracodawcy. Pracodawca, w tym przypadku Wnioskodawca, jedynie nimi administruje.

W konsekwencji w przypadku zakupu towarów i usług z zamiarem ich przekazania osobom uprawnionym, finansowanych w całości ze środków ZFŚS Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika VAT. Powyższe odnosi się również, do sytuacji gdy zakup towarów i usług jest finansowany częściowo z ZFŚS a częściowo ze środków własnych osób uprawnionych. W przypadku częściowego partycypowania w kosztach nabytych towarów i usług obcych przez osoby uprawnione, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez te podmioty ma charakter wynagrodzenia za usługę Wnioskodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie – jako administratora Funduszu – ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu osobom uprawnionym usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu, którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność osoby uprawnionej przekazywana jest na rachunek ZFŚS. Udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla Wnioskodawcy.

W sytuacji opisanej w stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, że dokona zakupu kart Benefit MultiSport, które to karty zostaną przekazane pracownikom w ramach realizacji działalności sportowo-rekreacyjnej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Karty te dofinansowane będą w wysokości 35%-45% z ZFŚS, pozostałą część pokryje pracownik z własnych środków.

Należy zauważyć, iż zasady związane z tworzeniem i prowadzeniem ZFŚS jak również z przepływem środków finansowych w firmie określone są w odrębnych przepisach. Cytowany powyżej art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS stanowi, że każdy podmiot jest zobowiązany do wyodrębnienia rachunku bankowego, na którym lokowane są środki ZFŚS. Środki te stanowią odrębną masę majątkową firmy i to z nich winien być dokonywany zakup towarów i usług przeznaczonych na działalność socjalną.

Zatem, w sytuacji przedstawionej we wniosku, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności polegające na przekazaniu osobom uprawnionym kart Benefit MultiSport uprawniających do korzystania z obiektów sportowych w ramach Programu Korzyści Pracowniczych w ramach działalności socjalnej, które będą częściowo opłacane przez pracowników, a w pozostałej części „refundowane” ze środków ZFŚS, nie mieszczą się w zakresie pojęciowym odpłatnego świadczenia usług i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pozostają poza zakresem obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania cyt. przepis art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem jak wskazano powyżej Wnioskodawca w związku z zakupem i przekazaniem kart Benefit MultiSport nie występuje w roli podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobligowany do dokumentowania fakturą VAT przedmiotowego przekazania kart pracownikom.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że na podstawie przepisu art. 8 ust. 2a Wnioskodawca będzie nabywcą usługi, a w momencie przekazania karty pracownikowi będzie dostawcą tej usługi i w związku z tym należy wystawić dla pracownika fakturę VAT na podstawie faktury zakupu, w części w jakiej kartę finansuje pracownik, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup kart Benefit MultiSport dla pracowników w ramach działalności socjalnej, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Należy również zauważyć, iż skoro działalność Wnioskodawcy w zakresie administrowania Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych – tj. nabywanie kart Benefit MultiSport oraz ich udostępnianie uprawnionym osobom, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie występuje on w tym przypadku jako podatnik podatku od towarów i usług) – to konsekwentnie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych na rzecz pracowników wydatków poniesionych ze środków Wnioskodawcy lecz w efekcie końcowym opłaconych częściowo przez osoby uprawnione a częściowo sfinansowanych ze środków ZFŚS. W tym bowiem przypadku nie jest spełniona przesłanka warunkująca prawo do odliczenia, o której mowa w cyt. przepisie – brak jest związku dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w części w jakiej wykazano podatek należny na fakturze sprzedaży można odliczyć podatek naliczony z faktury zakupu, a pozostała kwota VAT naliczonego z faktury zakupu (w części finansowanej z ZFŚS) nie podlega odliczeniu, należało uznać za nieprawidłowe. Wnioskodawcy w ogóle nie przysługuje bowiem prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych na rzecz pracowników wydatków, które częściowo opłacone są przez osoby uprawnione, a częściowo sfinansowane ze środków ZFŚS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.