Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/1/415-63/13/SK
Data
2013.04.17
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
korekta
koszty uzyskania przychodów
przedsiębiorstwa
przekazanie nieodpłatne
towar
Istota interpretacji
skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania towarów handlowych, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz jej męża.
Wniosek ORD-IN
667 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 17 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 28 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania towarów handlowych, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz jej męża – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania towarów handlowych, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz jej męża. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 marca 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-63/13/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 28 marca 2013 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalność ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą o podobnym profilu (mechanika samochodowa) oraz ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni zamierza nieodpłatnie przekazać mężowi całe przedsiębiorstwo wraz z wyposażeniem, środkami trwałymi, należnościami i zobowiązaniami, a następnie zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą. Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego, przedstawiono również w części H poz. 70 wniosku, gdzie wskazano, iż przekazanie towarów nie nastąpi w drodze darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 25 marca 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż: - wniosek dotyczy wyłącznie obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość przekazanych nieodpłatnie towarów handlowych,
- nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy nieodpłatne przekazanie małżonkowi przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nie wiąże się z koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w miesiącu przekazania przedsiębiorstwa...
Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki poniesione na zakup towarów handlowych w momencie ich nabycia spełniały przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, czyli były poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 11, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn (…). Wnioskodawczyni uważa, iż kosztów poniesionych na nabycie towarów handlowych nie trzeba wyksięgowywać, gdyż powołany art. 23 ust. 1 pkt 11 nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, z uwagi na to, że przekazanie towarów między małżonkami pozostającymi we współwłasności majątkowej nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, więc zgodnie z art. 31 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy małżonek ma prawo do wszystkich przedmiotów łącznie, jak i do każdego z osobna.
Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:
Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz dopuszczalności nieodpłatnego przekazania towarów handlowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, prowadzonego przez Wnioskodawczynię na rzecz Jej małżonka, w przypadku gdy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa). Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy (przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788).
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast w myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą: - przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,
- przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił,
- prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom,
- przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków,
- prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie,
- przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość,
- wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków,
- przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków,
- prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy,
- przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Wyżej wymieniony przepis określa, zatem, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków. Do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się, zatem przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej. Zauważyć jednak należy, iż w przypadku gdy do przekazania przedsiębiorstwa dochodzi pomiędzy małżonkami, między którymi obowiązuje ustrój wspólności majątkowej, w ten sposób, iż jeden z małżonków zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej a drugi małżonek przyjmuje do wykorzystywania we własnej działalności gospodarczej składniki przedsiębiorstwa małżonka objęte wspólnością majątkową, nie dochodzi do zmiany właściciela tych składników majątku. Zmienia się jedynie sposób ich wykorzystywania. W myśl bowiem art. 341 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka. Zgodnie natomiast z art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać, ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Zatem niezależnie od tego, który z małżonków wykorzystuje składniki majątku objęte majątkową wspólnością ustawową w swojej działalności gospodarczej, oboje małżonkowie pozostają ich właścicielami. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki: - musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- musi być należycie udokumentowany.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju (…). Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarcza o podobnym profilu (mechanika samochodowa). Wnioskodawczyni zamierza nieodpłatnie przekazać mężowi swoje przedsiębiorstwo w skład którego wchodzą m.in. towary handlowe, wyposażenie, środki trwale, należności i zobowiązania a następnie ją zlikwidować. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska (wspólność ustawowa).
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki poniesione z tytułu zakupu towarów handlowych które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (a które podlegają faktycznemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu z ich sprzedaży) w momencie ich nieodpłatnego przekazania na rzecz Jej męża, tracą u Wnioskodawczyni cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. W związku z powyższym przekazanie towarów handlowych na rzecz męża Wnioskodawczyni spowoduje, iż wydatki poniesione na ich zakup, należy wyksięgować z tych kosztów. Korekty należy dokonać w dacie przekazania w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów ze znakiem (-) lub kolorem czerwonym – zgodnie z postanowieniami § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Jednakże obowiązek powyższy nie wynika z cyt. art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z treści złożonego wniosku (poz. 70 wniosku ORD-IN) przekazanie towarów nastąpi między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej i nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. Oznacza to tym samym, iż w przedmiotowej sprawie przepis ten nie będzie miał zastosowania.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
|