2013.04.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-30/13/AB
z 15 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z remontem budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z remontem budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna, będąca podatnikiem czynnym podatku VAT, prowadzi następujące rodzaje działalności gospodarczej:

gabinet stomatologiczny - wykonywane czynności są zwolnione od podatku VAT,
częściowy wynajem innym podmiotom na potrzeby prowadzenia przez nie działalności gospodarczej lokali użytkowych, znajdujących się w budynku którego powierzchnia wynosi 100 m², a który jest zaliczony przez podatnika do środków trwałych - czynności opodatkowane podstawową stawką 23% VAT.

W w/w budynku jeden z lokali o powierzchni 20 m² (co stanowi 20% powierzchni budynku) nie jest wynajmowany, lecz użytkowany przez podatnika na cele prowadzenia gabinetu stomatologicznego. Natomiast wynajmowanych jest 80 m² budynku, czyli 80% powierzchni.

W trakcie remontu budynku, w oparciu o powyższą proporcję, faktura dokumentująca remont całego budynku na kwotę netto 100 000,00 zł, VAT 23 000,00 zł podzielona zostanie następująco:

20% czyli 20 000,00 zł netto VAT 4 600,00 zł - uznaje się za wydatki związane wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z VAT i podatek VAT nie zostanie odliczony,
80% czyli 80 000,00 zł netto VAT 18 400,00 zł - uznaje się za wydatki związane z wynajmem lokali czyli sprzedażą wyłącznie opodatkowaną i VAT odliczony zostanie w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Podatnik w związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym (remont budynku) zwraca się z zapytaniem o możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur zakupowych według ustalonej proporcji (80%), dla której bazą jest powierzchnia budynku, wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych (80%). Podatnik skłania się do zastosowania powyższej proporcji do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących remont budynku, zamiast ustalać i korzystać z proporcji wyliczonej zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, obowiązkiem podatnika jest odrębne określenie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Podatnik ma zatem prawo odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający - z otrzymanych faktur zakupu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, zgodnie z art. 90 ust. 1 podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Jako iż podatnik jest w stanie, na podstawie powierzchni budynku określić, jaka część związana jest dokonywaniem czynności opodatkowanych (80%) a jaka część dotyczy czynności zwolnionych (20%) nie ma tu zastosowania art. 90 ust. 2 i 3, ponieważ możliwe jest odrębne określenie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

Ponieważ w opisanym wyżej przypadku wyodrębnienie wydatków jest możliwe na podstawie proporcji powierzchni budynku przeznaczonej na cele opodatkowane i zwolnione, strona wnioskująca o interpretację stwierdza, iż następujące odliczenie faktury dokumentującej remont budynku w kwocie 100 000 zł netto oraz 24 600 zł podatku VAT będzie zgodne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług:

20% czyli 20 000,00 zł netto VAT 4 600,00 zł - uznaje się za wydatki związane wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z VAT i podatek VAT nie zostanie odliczony,
80% czyli 80 000,00 zł netto VAT 18 400,00 zł - uznaje się za wydatki związane z wynajmem lokali czyli sprzedażą wyłącznie opodatkowaną i VAT odliczony zostanie w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów, o których mowa w art. 29 ust. 4.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Ww. przepis stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z powołanych wyżej przepisów dotyczących odliczenia podatku naliczonego wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Oznacza to, że podatnik winien przyporządkować dany zakup jako związany ze sprzedażą opodatkowaną lub zwolnioną, albo w odpowiednich częściach jako związany ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie w całości lub w części przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

W przypadku bowiem mieszanego charakteru prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jednoznaczne przyporządkowanie niektórych zakupów do poszczególnych rodzajów działalności może być utrudnione lub wręcz niemożliwe. Tylko w sytuacji, gdy przyporządkowanie to będzie niemożliwe, podatnik dla potrzeb odliczenia podatku w uprawnionej wysokości, zobowiązany jest obliczyć procentowy stosunek, w jakim pozostają ww. kategorie czynności, w oparciu o zapisy art. 90 ust. 2 i nast. ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna, będąca podatnikiem czynnym podatku VAT, prowadzi następujące rodzaje działalności gospodarczej:

gabinet stomatologiczny - wykonywane czynności są zwolnione od podatku VAT,
częściowy wynajem innym podmiotom na potrzeby prowadzenia przez nie działalności gospodarczej lokali użytkowych, znajdujących się w budynku którego powierzchnia wynosi 100 m², a który jest zaliczony przez podatnika do środków trwałych - czynności opodatkowane podstawową stawką 23% VAT.

W trakcie remontu budynku, w oparciu o powyższą proporcję, faktura dokumentującą remont całego budynku na kwotę netto 100 000,00 zł, VAT 23 000,00 zł podzielona zostanie następująco:

20% czyli 20 000,00 zł netto VAT 4 600,00 zł - uznaje się za wydatki związane wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z VAT i podatek VAT nie zostanie odliczony,
80% czyli 80 000,00 zł netto VAT 18 400,00 zł - uznaje się za wydatki związane z wynajmem lokali czyli sprzedażą wyłącznie opodatkowaną i VAT odliczony zostanie w całości.

Wnioskodawca wskazał, że ma możliwość wyodrębnienia wydatków przeznaczonych na cele opodatkowane i zwolnione, zatem Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony tylko w takim zakresie, w jakim wydatki poniesione na remont związane są z czynnościami opodatkowanymi.

Tak więc mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w związku z dokonywanymi przez Wnioskodawcę zakupami, które służą zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i zwolnionym, a jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy. W tym przypadku Wnioskodawca, na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, powinien odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwot podatku należnego.

W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takiej części, jaka jest związana z realizowaną sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 86 ust. 1 w związku z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem skoro Wnioskodawca jest w stanie wyliczyć kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu i sposób ten jest miarodajny i odpowiada rzeczywistemu zakresowi prawa do odliczenia podatku naliczonego to będzie on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, iż prawidłowe określenie wysokości procentowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z przeprowadzoną inwestycją należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ podatkowy.

Tak więc, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin