INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 23 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 04 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 20% kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 20% kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 26 marca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-97/ 13/AA wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 04 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od kilku miesięcy prowadzi działalność w obrębie programu partnerskiego z firmą X będącą siecią afiliacyjną, umożliwiająca zarabianie na pozyskiwaniu i kierowaniu ruchu internetowego na strony ofert reklamodawcy (to jest ww. firmy). Na swojej stronie internetowej Wnioskodawca umieszcza specjalny link afiliacyjny (baner reklamowy), który przekierowuje potencjalnego użytkownika do oferty przygotowanej przez reklamodawcę.

Płatność Wnioskodawca otrzymuje w momencie poprawnego wykonania przez użytkownika akcji specyficznej dla danej oferty, np. wypełnienie ankiety, zarejestrowanie się na stronie, czy wzięcie udziału w konkursie, itp.

Wnioskodawca nadmienia, iż w związku z wykonywaną działalnością na rzecz firmy X ponosi on koszty związane z utrzymaniem własnych stron internetowych, np. koszt dzierżawy serwerów oraz domen internetowych.

Swoje dochody Wnioskodawca rozlicza w oparciu o PIT-53 i odprowadza podatek do dnia 20 następnego miesiąca, po wcześniejszym odliczeniu 20% kosztów uzyskania przychodów.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż Wnioskodawca swoją pracę wykonuje jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach dodatkowego zajęcia (niebędącego działaniem zorganizowanym i ciągłym). W celu przystąpienia do programu partnerskiego Wnioskodawca dokonał rejestracji drogą elektroniczną, akceptując regulamin rejestracji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo odlicza 20% koszty uzyskania przychodów, traktując swoją działalność jako działalność wykonywaną osobiście...

Wnioskodawca uważa, iż jego praca jak najbardziej powinna być traktowana jako działalność wykonywana osobiście, z uwagi na jej charakter. Zatem, Wnioskodawca prawidłowo odlicza 20% koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są m.in. działalność wykonywana osobiście (np. umowa zlecenie, umowa o dzieło), pozarolnicza działalność gospodarcza, najem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, prawa majątkowe oraz inne źródła.

W myśl art. 5a pkt 6 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, ustawodawca enumeratywnie określił w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należą do nich:

1. (uchylony)
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, w tym do przychodów z najmu lub dzierżawy albo innych umów o podobnym charakterze przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od kilku miesięcy prowadzi działalność w obrębie programu partnerskiego z firmą X będącą siecią afiliacyjną, umożliwiająca zarabianie na pozyskiwaniu i kierowaniu ruchu internetowego na strony ofert reklamodawcy (to jest ww. firmy). Wnioskodawca swoją pracę wykonuje jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej w ramach dodatkowego zajęcia (niebędącego działaniem zorganizowanym i ciągłym). W celu przystąpienia do programu partnerskiego Wnioskodawca dokonał rejestracji drogą elektroniczną, akceptując regulamin rejestracji.

Na swojej stronie internetowej Wnioskodawca umieszcza specjalny link afiliacyjny (baner reklamowy), który przekierowuje potencjalnego użytkownika do oferty przygotowanej przez reklamodawcę. Płatność Wnioskodawca otrzymuje w momencie poprawnego wykonania przez użytkownika akcji specyficznej dla danej oferty, np. wypełnienie ankiety, zarejestrowanie się na stronie, czy wzięcie udziału w konkursie, itp.

Wnioskodawca nadmienia, iż w związku z wykonywaną działalnością na rzecz firmy X ponosi koszty związane z utrzymaniem własnych stron internetowych, np. koszt dzierżawy serwerów oraz domen internetowych.

Swoje dochody Wnioskodawca rozlicza w oparciu o PIT-53 i odprowadza podatek do dnia 20 następnego miesiąca, po wcześniejszym odliczeniu 20% kosztów uzyskania przychodów.

Przenosząc przepisy ustawy na grunt opisanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – że przychód z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej oraz powiększania ruchu na stronach ofert reklamodawcy przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy, a nie do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, ściśle przez ustawodawcę określonej w art. 13 cyt. ustawy. W konsekwencji podatnik, który osiągnął omawiany przychód, jest zobligowany do wykazania go w zeznaniu podatkowym (oznaczonym symbolem PIT-36) składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia 20% kosztów uzyskania przychodów.

Koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługują z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ww. ustawy, a więc z działalności wykonywanej osobiście.

Natomiast do osiąganych przychodów z innych źródeł (właśnie takich jakie uzyskuje Wnioskodawca) należy stosować koszty uzyskania przychodów według zasad ogólnych, tj. faktycznie poniesione.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanymi przychodami. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Jednocześnie należy wskazać, że podatnik osiągający przychód z innych źródeł nie ma obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

Zatem, Wnioskodawca błędnie rozlicza swoje dochody wykazując je w deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu (PIT-53). Na marginesie zauważyć należy, iż obowiązek składania miesięcznych deklaracji na druku PIT-53 przez podatników samodzielnie opłacających miesięczne zaliczki na podatek dochodowy istniał do końca 2006 r. (nie dotyczy zatem dochodów (przychodów) uzyskiwanych – począwszy – od dnia 01 stycznia 2007 r.).

Reasumując, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu współpracy z firmą X w obrębie programu partnerskiego w Internecie, w których umowa została zaakceptowana drogą elektroniczną, stanowić będą przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zobligowany będzie wykazać go w zeznaniu podatkowym (PIT-36) składanym za dany rok podatkowy i obliczyć podatek należny od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy. Rozliczając powyższy przychód Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. będą to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). >

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.