Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-103/13/AK
z 24 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do dostawy armatury łącznej montowanej na statkach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do dostawy armatury łącznej montowanej na statkach.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest dostawcą armatury łącznej (rur, przewodów hydraulicznych, zaworów hydraulicznych, itp.) montowanej jako elementy składowe (części) wyposażenia statków pełnomorskich. Kontrahentami Spółki dokonującymi zakupów komponentów hydraulicznych montowanych na statkach są w takich przypadkach armatorzy będący właścicielami statków klasyfikowanych w grupowaniach statystycznych PKWiU, o których mowa w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g) ustawy o VAT, bądź też firmy które świadczą usługi budowy i remontów ww. statków.

W każdym przypadku do zamówienia kontrahent składa Spółce pisemne oświadczenie, z którego jednoznacznie wynika, iż zakupione komponenty hydrauliczne przeznaczone są do zamontowania jako część składowa na wskazanym z konkretnej nazwy środku transportu morskiego, klasyfikowanego w grupowaniu PKWiU wskazanym w zamówieniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym i przy takim udokumentowaniu transakcji Spółka może na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stosować dla dostaw części do środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego i wyposażenia tych środków nie służącym celom rozrywki i sportu stawkę podatku od towarów i usług 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dostaw części zamiennych i składowych przeznaczonych dla statków wyszczególnionych w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy należy stosować stawkę VAT 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, nawet w sytuacji, gdy jako producent nie jest budowniczym tych statków, ani nie dokonuje ich remontu.

Spółka wskazała, iż zgodnie z przepisem art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich o których mowa w pkt 1 i wyposażenia tych statków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

Z cytowanego przepisu wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że o prawie do stosowania stawki 0% przesądza rzeczywiste przeznaczenie sprzedawanego produktu, a nie to kto jest jego nabywcą. Skoro zatem z dokumentacji podatkowej Spółki wynika w sposób bezsporny, na jakiej jednostce pływającej zakupiony produkt jest montowany, a ponadto ta jednostka pływająca jest klasyfikowana w jednym z grupowań statystycznych wskazanych przez ustawodawcę w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jednocześnie statek taki nie mieści się w katalogu wyłączeń wskazanych w tym przepisie, to podatnik ma prawo stosować stawkę podatku wskazaną w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. stawkę VAT 0%.

W ocenie Spółki, jak wynika z analizy art. 83 i całej ustawy o VAT, ustawodawca nie stawia podatnikom w tym względzie jakichkolwiek dodatkowych warunków, a decydującym o opodatkowaniu stawką podatku 0% jest jedynie rzeczywiste przeznaczenie sprzedawanego towaru, potwierdzone w tym przypadku oświadczeniem kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 7 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca zdefiniował dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W treści ust. 1 pkt 1 powołanego artykułu, zostały wymienione następujące jednostki pływające:

1. pełnomorskie liniowce pasażerskie, pełnomorskie statki wycieczkowe i tym podobne jednostki pływające do przewozu osób; pełnomorskie promy wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
2. pełnomorskie tankowce do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
3. pełnomorskie chłodniowce, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
4. pozostałe statki pełnomorskie do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
5. pełnomorskie statki rybackie, pełnomorskie statki przetwórni oraz pełnomorskie pozostałe jednostki pływające do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
6. pchacze pełnomorskie (PKWiU ex 30.11.32.0),
7. statki szkolne i badawcze rybołówstwa morskiego oraz statki ratownicze morskie (PKWiU ex 30.11.33.0).

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższych niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem, stawka podatku w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji kiedy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

• przedmiotem dostawy są części lub wyposażenie (za wyjątkiem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu), których charakter wymusza użycie ich jako elementu części czy wyposażenia statku,
• powyższe części lub wyposażenia dotyczą środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub statków ratowniczych morskich, enumeratywnie wymienionych w ust. 1 pkt 1 ww. artykułu.

Nie spełnienie chociażby jednej z wyżej wymienionych przesłanek powoduje, że powyższa stawka preferencyjna nie ma zastosowania.

Przepisy ww. ustawy nie zawierają regulacji stanowiącej o możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku dostawy wszelkich towarów przeznaczonych i faktycznie wykorzystywanych bezpośrednio przy budowie statków - bez względu na etap zaawansowania budowy statku w momencie dostawy. Opodatkowaniu obniżoną do wysokości 0% stawką podatku podlega natomiast dostawa części do określonych środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, a także wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

Ustawodawca posługując się w ww. regulacji określeniem „części” nie definiuje tego pojęcia ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych. W tej sytuacji, przy dokonywaniu interpretacji ww. normy prawnej, należy posłużyć się wykładnią językową. W związku z tym należy odwołać się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z potocznym rozumieniem słowo „część” oznacza samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości. Zatem częścią jest dający się wydzielić z całości fragment.

Ponadto aby zastosować stawkę 0% dla dostawy części do statków morskich konieczne jest aby towary te, stanowiące te części, były na tyle specyficzne, że ich charakter wymusza użycie właśnie danego towaru jako elementu części czy wyposażenia statku. Jeśli natomiast dostarczany towar nie ma takiego wyjątkowego charakteru, wówczas jego sprzedaż – nawet na cele wytworzenia części, czy też wyposażenia statku morskiego – nie może być objęta stawką 0%.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest dostawcą armatury łącznej (rur, przewodów hydraulicznych, zaworów hydraulicznych, itp.) montowanej jako elementy składowe (części) wyposażenia statków pełnomorskich. Kontrahentami Spółki dokonującymi zakupów komponentów hydraulicznych montowanych na statkach są w takich przypadkach armatorzy będący właścicielami statków klasyfikowanych w grupowaniach statystycznych PKWiU, o których mowa w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g) ustawy o VAT, bądź też firmy które świadczą usługi budowy i remontów ww. statków. W każdym przypadku do zamówienia kontrahent składa Spółce pisemne oświadczenie, z którego jednoznacznie wynika, iż zakupione komponenty hydrauliczne przeznaczone są do zamontowania jako część składowa na wskazanym z konkretnej nazwy środku transportu morskiego, klasyfikowanego w grupowaniu PKWiU wskazanym w zamówieniu.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż dostawy armatury łącznej produkowanej przez Spółkę, pomimo że montowana jest w środkach transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, nie mogą korzystać z preferencyjnej, 0% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy. W ocenie tut. organu, elementy te, bez ich scalenia z innymi komponentami w celu nadania im pożądanych i charakterystycznych cech, nie posiadają na tyle specyficznego charakteru, który wymuszałby ich użycie w charakterze części do statków morskich. W takim przypadku towary te należy uznać za materiał do wytworzenia pożądanych części. Z treści wniosku nie wynika ponadto, żeby rury, przewody i zawory hydrauliczne produkowane były specjalnie pod konkretne zamówienie klienta z przeznaczeniem do ich montażu na statku, i żeby posiadały specyficzne cechy, które wyróżniałyby je od pozostałych towarów tego rodzaju przeznaczonych do sprzedaży dla szerokiego grona konsumentów, przez których mogłyby zostać wykorzystane w dowolny sposób. Wytworzenie ich w toku masowej produkcji, bez specjalnego zamówienia i pod kątem określonych wymaganych np. projektem, parametrów technicznych sprawia, że towar nie posiada cech specyficznych, charakterystycznych, aby mógł być wykorzystywany wyłącznie do budowy statków.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że dostawa towarów, o których mowa we wniosku nie jest objęta zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, podlega opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z uznaniem, iż przedmiotowa dostawa podlega opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%, pytanie w zakresie udokumentowania prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% staje się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.