Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-146/13/AP
z 29 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową dotyczących umowy leasingowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową dotyczących umowy leasingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obecnie spółką z ograniczoną odpowiedzialnością świadczącą usługi głównie na rzecz przedsiębiorców. Spółka powstała w grudniu 2012 r. związku z przekształceniem w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przedsiębiorcy prowadzącego dotychczas działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przekształcenie to zostało przeprowadzone w trybie i na zasadach opisanych w art. 5841 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „ksh”). W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, a zatem przed przekształceniem została zawarta przez przedsiębiorcę umowa leasingu operacyjnego, na podstawie której raty leasingowe były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy jako wiążące się z uzyskiwanymi przez niego przychodami. Obok tych zapisów w umowie leasingowej funkcjonowały i funkcjonują nadal również takie, które dają finansującemu (leasingodawcy) możliwość przeniesienia przedmiotu leasingu na korzystającego (leasingobiorcę) po upływie podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego za określoną kwotę. Obecnie w związku z przekształceniem przedsiębiorcy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością powstała po stronie leasingodawcy oraz leasingobiorcy wątpliwość co do skutków funkcjonowania ww. umowy w kontekście regulacji podatkowych. Wskazać należy, że umowa leasingowa od momentu jej zawarcia do chwili obecnej nie uległa zmianie w zakresie jakichkolwiek warunków ustalonych uprzednio przez strony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po dacie przekształcenia przedsiębiorcy wpisanego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 5841 i nast. ksh zawarta uprzednio umowa leasingu operacyjnego powinna podlegać ponownej ocenie przez finansującego pod kątem spełnienie przesłanek z art. 17a-17l ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.)?

Zdaniem Spółki, umowa leasingu operacyjnego zawarta przez przedsiębiorcę, który następnie dokonał przekształcenia swojej działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością stosownie do regulacji art. 5841 i nast. ksh - nie powinna podlegać ponownej ocenie pod kątem spełniania przesłanek z art. 17a-17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka wskazuje, że przekształcenie przedsiębiorcy w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przeprowadzone w trybie art. 5841 i nast. ksh prowadzi do sukcesji generalnej praw i obowiązków w zakresie prawa cywilnego. Zgodnie z treścią art. 584 2 § 1 ksh, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego. Zapis ten wiąże się automatycznie z wstąpieniem przez spółkę powstałą w wyniku przekształcenia w prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych jeszcze przez przedsiębiorcę jednoosobowego. Jak wskazuje przy tym doktryna prawa handlowego „nie zmienia się treść stosunków cywilnoprawnych zawartych przez przedsiębiorcę - osobę fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą a osobami trzecimi (dłużnikami czy wierzycielami), a jedynie ich stroną staje się ex lege, (tj. z mocy art. 584 ze zn. 2 § 1 KSH), spółka kapitałowa (podmiot przekształcony), w miejsce tego przedsiębiorcy (jako podmiotu przekształconego). Innymi słowy, nie zachodzi potrzeba ani zawierania na nowo umów zawartych już przez tego przedsiębiorcę z osobami trzecimi, ani potrzeba ich aneksowania. Tak samo nie ma potrzeby wyrażania zgody przez drugą stronę umowy na wejście spółki przekształconej w prawa przekształcanego przedsiębiorcy, nawet jeżeli umowa ta zawiera tzw. klauzulę cesji kontraktu” (za. prof. dr hab. Stanisław Sołtysiński, Kodeks spółek handlowych. Łączenie, podział i przekształcanie spółek. Przepisy karne. Komentarz do artykułów 491-633. Tom IV, Rok wydania: 2012 Wydawnictwo: CH.Beck, Wydanie: 3). W ww. sytuacji nie mamy zatem do czynienia ani z cesją praw ani przejęciem zobowiązań z umów zawartych jeszcze przez przedsiębiorcę jednoosobowego. Uprzednio zawarte umowy w tym także umowa leasingu operacyjnego pozostają zatem w mocy bez żadnych zmian co do jej treści. W związku z tym, ze względu na dalsze funkcjonowanie tej samej umowy nie ma podstaw do dokonywania jej ponownej oceny pod kątem tego czy spełnia ona wymogi określonego typu umowy leasingowej w oparciu o regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W aspekcie podatkowym wskazać należy, że od dnia 1 stycznia 2013 r. obowiązuje regulacja z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Przepis ten potwierdza zatem także sukcesję w zakresie uprawnień na gruncie przepisów prawa podatkowego. Jedynie w zakresie zobowiązań co do płatności podatkowych przedsiębiorcy jednoosobowego wyłączona została sukcesja podatkowa. W związku z tym sukcesja ta powinna odnosić także skutek co do uprawnień podatkowych wynikających z faktu zawarcia i obowiązywania umowy leasingu operacyjnego.

Spółka podnosi, że do dnia 31 grudnia 2012 r. owa sukcesja w zakresie uprawnień podatkowych wywodzona była z treści art. 5842 § 2 ksh. Zgodnie z powołanym przepisem spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Przepisu nie stosuje się do ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego. Jak zatem wynika z treści tego przepisu wyłączenie w zakresie sukcesji praw podatkowych dotyczyło jedynie uprawnień wynikających z ulg podatkowych. Nie może natomiast ulegać wątpliwości, iż nie mogło się ono odnosić do uprawnień podatkowych leasingobiorcy w związku z zawartą umową leasingu operacyjnego. Nie pojawiała się bowiem tutaj kwestia ulg podatkowych. Zgodnie z treścią art. 3 pkt 6) Ordynacji podatkowej przez ulgi podatkowe rozumie się przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości podatku, z wyjątkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, oraz innych odliczeń stanowiących element konstrukcji tego podatku.

Spółka wskazuje także, że sukcesję uprawnień wynikających z przepisów podatkowych potwierdzały na bazie regulacji obowiązujących do dnia 31 grudnia 2012 r. także organy podatkowe. Np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej dnia 30 listopada 2012 r. interpretacji indywidualnej w sprawie o sygnaturze IBPBI/2/423-1085/12/MS stwierdził, iż „Sukcesję praw na gruncie prawa podatkowego można jednakże wywodzić z treści normy prawnej wyrażonej w cytowanym powyżej art. 584 ze zn. 2 KSH, na co wskazuje wyłączenie w tym przepisie jedynie ulg wynikających z prawa podatkowego. Pozwała to uznać, że ustawodawca - ograniczając to wyłączenie tylko do ulg podatkowych - nie wyłączył ich stosowania do innych praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego”. Analogiczne stanowisko zajęło także Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 1628: „Przechodząc do zgłoszonej w interpelacji propozycji w aspekcie potrzeby zapewnienia kontynuacji działalności dla celów podatkowych, pragnę zauważyć że w tym zakresie wprowadzenie postulowanego przepisu nie jest konieczne. Sukcesję praw na gruncie prawa podatkowego można wywodzić z treści normy prawnej wyrażonej w art. 584 ze zn. 2 Kodeksu spółek handlowych, na co wskazuje wyłączenie w tym przepisie jedynie ulg wynikających z prawa podatkowego. Pozwala to uznać, że ustawodawca - ograniczając to wyłączenie tylko do ulg podatkowych - nie wyłączył ich stosowania do innych praw wynikających z przepisów prawa podatkowego. Ponadto, jak wykazano wyżej, przedmiotem sukcesji nie będzie odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe przekształconego przedsiębiorcy. Wyjaśniając kwestie dotyczące umowy leasingu i jej kwalifikacje dla potrzeb podatkowych, pragnę podkreślić, że instytucja leasingu podlega ogólnemu reżimowi przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszelkie opłaty związane z używaniem przedmiotu leasingu mogą więc zostać uznane za koszty uzyskania przychodów po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (poniesienia kosztu w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16. Jeżeli zatem na dzień przekształcenia nie dochodzi do zawarcia nowej umowy lub zmiany którejś z jej stron (porównywalnego do przejęcia długu lub zbycia wierzytelności), a zmianie podlega jedynie forma prawna, pod jaką w obrocie gospodarczym występuje jedna z nich, umowa taka nie powinna podlegać ponownej ocenie spełnienia przesłanek z art. 17a – art. 17l ustawy o podatku od osób prawnych.”

Stanowisko to zostało potwierdzone w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej dnia 17 lipca 2012 r. interpretacji indywidualnej, w sprawie o sygnaturze IPPB3/423-351/12-2/GJ: „Umowy leasingu zawarte przed przekształceniem nadal powinny być traktowane jako umowy leasingu bez ponownej oceny. W związku z tym opłaty związane z kosztami leasingu będą stanowiły dla spółki przekształconej koszty uzyskania przychodów. Konieczne będzie jedynie zawarcie aneksu do umowy w zakresie zmiany formy prawnej.”

Podsumowując, w przekonaniu Wnioskodawcy w związku z przekształceniem dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie doszło ani do zawarcia nowej umowy leasingowej ani też do zmiany strony takiej umowy odpowiadającej pojęciu przejęcia długu lub zbycia wierzytelności. Doszło jedynie do zmiany formy prawnej leasingobiorcy zgodnie z regulacjami Kodeksu spółek handlowych. Skutkiem tego nie zachodzą żadne podstawy do ponownej oceny umowy leasingowej pod kątem tego czy spełnia ona warunki umowy leasingu operacyjnego czy finansowego.

Nie zmieniają się w konsekwencji także w żadnym razie skutki podatkowe tak po stronie leasingodawcy jak i leasingobiorcy wynikające z faktu zaliczania rat leasingowych do przychodów podatkowych leasingodawcy oraz po stronie leasingobiorcy do kosztów uzyskania przychodów. Nie zmieniają się także zasady ustalania kosztu uzyskania przychodów oraz przychodu po stronie finansującego w sytuacji odkupu przez leasingobiorcę przedmiotu leasingu po upływie podstawowego okresu umowy leasingowej (liczonego od daty zawarcia umowy z przedsiębiorcą jednoosobowym). Wszelkie rozliczenia finansowe i inne, także w zakresie odkupu, będą dokonywane w spółce powstałej z przekształcenia na takich samych zasadach jak były realizowane uprzednio przez przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą i do rozliczeń tych będą miały zastosowania takie same zasady, także w zakresie opodatkowania, jakie byłyby stosowane do ww. przedsiębiorcy jednoosobowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka powstała z przekształcenia w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Przekształcenie to zostało przeprowadzone w trybie i na zasadach opisanych w art. 5841 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „ksh”). W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, a zatem przed przekształceniem została zawarta przez przedsiębiorcę umowa leasingu operacyjnego, na podstawie której raty leasingowe były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy jako wiążące się z uzyskiwanymi przez niego przychodami.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia konieczności ponownej oceny zawartej umowy leasingu pod kątem spełnienia przesłanek wynikających z art. 17a-17l ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”) po dniu przekształcenia.

Regulacje zawarte w Rozdziale 4a ustawy o pdop dotyczą opodatkowania stron umowy leasingu i określają skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy leasingu oraz skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o pdop, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym” oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 17a pkt 2 ustawy o pdop, przez podstawowy okres umowy leasingu rozumie się czas oznaczony, na jaki została zawarta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie. Zdefiniowany w ustawie podstawowy okres umowy leasingu stanowi zatem przedział czasowy, na jaki umowa została pierwotnie zawarta, a nie faktyczny czas trwania umowy. Niezależnie od tego, czy nastąpiłoby skrócenie okresu obowiązywania umowy w jej trakcie, podstawowym okresem umowy zawsze jest ten, który ustalony został przez strony umowy przed jej wejściem w życie. Powyższy wniosek wynika z wykładni gramatycznej art. 17a pkt 2, który wyłącza z podstawowego okresu umowy czas jej przedłużenia lub skrócenia.

Na podstawie art. 17b ust. 1 ustawy o pdop, opłaty ustalone w umowie leasingu (zwanej potocznie umową leasingu operacyjnego), ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.
   
   

W myśl art. 17b ust. 2 ustawy o pdop, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6,
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą wymienione wyżej warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego. Regulacje, ujęte w Rozdziale 4a ustawy o pdop, nie określają natomiast skutków podatkowych związanych z przekształceniem stron umowy leasingowej.

W myśl art. 551 § 5 KSH, przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85 poz. 459) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Zgodnie z art. 584¹ § 1 KSH przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Jak stanowi art. 584² § 1 KSH, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Przepisu nie stosuje się do ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego (art. 584² § 2 KSH).

Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5 KSH, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 584² § 3 KSH).

Z tego wynika, iż spółka przekształcona staje się następcą prawnym przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w drodze sukcesji uniwersalnej.

Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej uregulowane jest na gruncie prawa podatkowego w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) w Rozdziale 14 działu III „Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych”. Zgodnie z obowiązującym od 01 stycznia 2013 r. art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Do dnia 31 grudnia 2012 r., w związku z przedmiotową kategorią przekształcenia nie ustanowiono w Ordynacji podatkowej zasady następstwa prawnego wszystkich praw i obowiązków podmiotu przekształconego w zakresie przepisów prawa podatkowego. Oznaczało to, że omawiane przekształcenie nie skutkuje uniwersalnym przejściem na jednoosobową spółkę kapitałową wszelkich, przewidzianych w przepisach prawa podatkowego praw i obowiązków przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną oraz nie czyni tej spółki następcą prawnym osoby fizycznej. Sukcesję praw na gruncie prawa podatkowego można jednakże wywodzić z treści normy prawnej wyrażonej w cytowanym powyżej art. 584² KSH, na co wskazuje wyłączenie w tym przepisie jedynie ulg wynikających z prawa podatkowego. Pozwala to uznać, że ustawodawca - ograniczając to wyłączenie tylko do ulg podatkowych - nie wyłączył ich stosowania do innych praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z powstaniem nowego podmiotu. Spółka przekształcona zachowuje bowiem ciągłość prawną przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność wstępując z dniem przekształcenia we wszystkie, wynikające z przepisów podatkowych, prawa i obowiązki podmiotu przekształcanego.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą jako podmiotu korzystającego w spółkę kapitałową opłaty związane z przedmiotem leasingu będą stanowiły dla spółki kapitałowej koszty uzyskania przychodu (po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop) a umowa leasingu na dzień przekształcenia nie będzie musiała ponownie spełniać warunków zawartych w art. 17b ustawy o pdop.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Nadmienić należy, iż co prawda Spółka powołała we wniosku przepisy art. 17a-17l ustawy o pdop, jednakże jak wskazano w opisie stanu faktycznego przedsiębiorca zawarł umowę leasingu operacyjnego, dlatego też w niniejszej interpretacji dokonując oceny stanowiska Spółki oparto się na przepisach dotyczących tego rodzaju leasingu. Wskazać również należy, iż skoro z zawartej umowy wynika, że Spółka jest stroną korzystającą, nie odniesiono się do oceny stanowiska Spółki w kwestii dotyczącej skutków podatkowych po stronie finansującego, gdyż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy wydaje interpretację prawa podatkowego na pisemny wniosek zainteresowanego tylko w jego indywidualnej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.