INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 8 grudnia 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej w przypadku ponownego rozpoczęcia działalności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej w przypadku ponownego rozpoczęcia działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w roku 2011, dokonując ewidencji obrotu za pomocą kasy fiskalnej. Z powodu choroby i przebytej operacji nie mogła kontynuować działalności gospodarczej i nie wiedziała, czy kiedykolwiek będzie mogła ją kontynuować, stąd w listopadzie 2011 r. w trakcie leczenia zlikwidowała działalność gospodarczą dokonując jej wykreślenia zgodnie z przepisani ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zainteresowana dokonała również zgłoszenia do Urzędu Skarbowego o zaprzestaniu prowadzenia sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej i dokonała – z udziałem pracownika urzędu skarbowego, czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy, z której sporządzono protokół według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia (paragraf 7 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z dnia 1 grudnia 2008 r.)). Podatniczka osiągnęła przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2011 w wysokości 11.816 zł.

Wnioskodawczyni, po uzyskaniu pozytywnych efektów leczenia w dniu 1 czerwca 2012 r., otworzyła nową działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego owocami i warzywami. Zgłaszając rozpoczęcie działalności gospodarczej na dzień l czerwca 2012 r. Zainteresowana uznała, że korzysta ze zwolnienia dotyczącego ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy fiskalnej na podstawie paragrafu 3 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 30 lipca 2010 r.), tj. do momentu przekroczenia kwoty 20.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy fiskalnej w sytuacji, gdy w roku podatkowym 2012 rozpoczęła działalność gospodarczą tzn., czy w opisanym stanie faktycznym korzysta ze zwolnienia określonego w paragrafie 3 ust. 7 rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 30 lipca 2010 r.)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, korzysta ona ze zwolnienia określonego w paragrafie 3 ust. 7 rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 30 lipca 2010 r.).

Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług: „Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1. wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
2. stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;
3. możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
4. konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
5. konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;
6. konieczność zapewnienia kontro li prawidłowości rozliczania podatku;
7. konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników”.
   
   

Korzystając z ww. delegacji Minister Finansów dnia 2 lica 2010 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 30 lipca 2010 r.). Zgodnie z § 3 ust. 7 przedmiotowego rozporządzenia: „Zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym”.

Zdaniem Wnioskodawczyni, rozpoczynając działalność gospodarczą w roku 2012 zostały spełnione warunki z cytowanej wyżej normy prawnej.

Zainteresowana prowadziła działalność do lipca 2011 r., którą zlikwidowała z uwagi na zły stan zdrowia i konieczną operację. Nie mogła więc kontynuować prowadzenia działalności gospodarczej. Likwidacja działalności gospodarczej powoduje jej wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej, jak również z rejestrów podatników prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni likwidując działalność gospodarczą dokonała wydruku z kasy fiskalnej na zakończenie tej działalności gospodarczej. Zainteresowana jest więc podatnikiem – osobą rozpoczynającą działalność gospodarczą w danym roku podatkowym – tu w roku 2012.

Zgodnie z § 3 ust. 8 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 30 lipca 2010 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 – a nie w ust. 7 – tj. nie stosuje się zwolnień dotyczących:

1. podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 1-32 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności, określonej w art. 111 ust. 1 ustawy, był wyższy niż 80 %;
   Punkt ten nie dotyczy Wnioskodawczyni, bowiem nie świadczy ona usług wymienionych w poz. 1-32 załącznika.
2. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6; (ust. 6, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy).
   Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowy zapis nie dotyczy grupy podatników określonej mianem – rozpoczynających działalność w danym roku podatkowym – lecz dotyczy innych podatników, którzy kontynuują działalność gospodarczą i nie spełniają warunku o którym mowa w § 3 ust. 7, tj. nie są podatnikiem rozpoczynającym działalność gospodarczą w danym roku podatkowym.
   W rozporządzeniu w sposób wyraźny wskazano jako odrębną pozycję podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w danym roku podatkowym, stąd nadinterpretacją byłoby stosowanie zapisów § 3 ust. 1 punkt 2 również do podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w danym roku podatkowym, bowiem do podatników rozpoczynających działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy § 3 ust. 7, a ustawodawca nie wymienia tych podatników jako podatników do których zwolnień się nie stosuje. Nie można pominąć normy z § 3 ust. 7 wskazującej na podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w danym roku podatkowym. Podatnikiem takim będzie zawsze osoba, która zgłosiła rozpoczęcie działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, bez względu na to czy kiedyś działalność tę prowadziła, czy nie. W danej chwili jest podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej i ma do niej zastosowanie cytowany § 3 ust. 7 w brzmieniu: „Zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowymi”.
   Ustawodawca wyraźnie wskazał na podatnika rozpoczynającego działalność jako swoiste lex specjalis. Osoba, która uruchamia działalność gospodarczą – nie istotne, czy na nowo, czy ponownie, jedynym warunkiem jest uruchomienie w danym roku podatkowym – zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – gdy zgłasza rozpoczęcie działalności gospodarczej, wybiera formę opodatkowania – jest osobą rozpoczynającą działalność gospodarczą w danym roku podatkowym. Nie spełnia tego warunku osoba, która w tym samym roku podatkowym ponownie uruchamia działalność gospodarczą bowiem zapis § 3 ust. 7 dotyczy uruchomienia w danym roku podatkowym. Jeśli Wnioskodawczyni zakończyła działalność gospodarczą w roku 2011 i uruchomiła ją w roku podatkowym 2012, to spełnia warunek z cytowanego § 3 ust. 7, tj. uruchomienie w danym roku podatkowym i korzysta ze zwolnienia określonego w tym przepisie.
   Zainteresowana, na marginesie podkreśliła, że również rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z dnia 1 grudnia 2008 r.) wskazuje w § 2 punkt 2, że przez fiskalizację kasy rozumie się przez to jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego.
   Powyższe wskazuje, że w przypadku rozpoczęciu ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy fiskalnej jest to jednostronna i niepowtarzalna czynność dotycząca danego podatnika. Podatnik, który zakończył działalność gospodarczą – dokonał wyrejestrowania firmy, zaprzestał czynności sprzedaży jest obowiązany na podstawie § 7 cytowanego rozporządzenia, do odczytania zawartości pamięci kasy.
   Zakończenie pracy w trybie fiskalnym przez każdą kasę lub wymiana pamięci fiskalnej kasy wymaga dokonania, z udziałem pracownika urzędu skarbowego, czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy, z której sporządza się protokół według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
   Przedmiotowej kasy już drugi raz uruchomić podatnik nie może, gdyż kasa ta dotyczyła zamkniętej już działalności gospodarczej.
3. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2010 r. sprzedaż, o której mowa w poz. 1 -32 załącznika do rozporządzenia, w przypadkach gdy przewidywany przez podatnika udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy, do zrealizowania do końca roku, w którym rozpoczęto wykonywanie sprzedaży, będzie wyższy niż 80%.
   Zapis ten nie dotyczy Wnioskodawczyni

oraz w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b i c – które również nie dotyczą Wnioskodawczyni – nie stosuje się do:

1. podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2011 r. utracili prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia;
   Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis ten – zgodnie z wyrażonym wyżej stanowiskiem – dotyczy podatników którzy kontynuują działalność i nie są podatnikami rozpoczynającymi działalność gospodarczą w danym roku podatkowym – o których mowa w § 3 ust. 7 cytowanego wyżej rozporządzenia.
2. podatników, w odniesieniu do których przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia przewidywały powstanie obowiązku ewidencjonowania oraz określały termin rozpoczęcia ewidencjonowania po dniu 31 grudnia 2010 r., w związku z zaistniałymi do dnia 31 grudnia 2010 r. okolicznościami powodującymi utratę prawa do zwolnienia, innymi niż wyznaczony przepisami określony termin obowiązywania zwolnienia do dnia 31 grudnia 2010 r.
   
   

Uzasadniając stanowisko Zainteresowana wskazała, że ustawodawca nie określił co oznacza podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w danym roku podatkowym. Zgodnie z art. l4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1807) tekst jednolity z dnia 16 sierpnia 2007 r. (Dz. U. Nr 155, poz. 1095) tekst jednolity z dnia 14 października 2010 r. (Dz. U. Nr 220, poz. 1447), przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zgodnie z art. 25 ust. 1 punkt 7 tej ustawy, podatnik w zgłoszeniu do Centralnej Ewidencji Działalności jest zobowiązany do podania daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia podjęcia – rozpoczęcia działalności gospodarczej zgodnie z cytowanymi przepisami w dniu 1 czerwca 2012 r. stąd jest podatnikiem rozpoczynającym działalność gospodarczą w danym roku podatkowym w dniu 1 czerwca 2012 r. i może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej do dnia przekroczenia kwoty 20.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż zasadą jest dokumentowanie sprzedaży poprzez wystawianie faktur VAT. W przypadku natomiast, gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Natomiast obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy.

I tak, w art. 111 ust. 1 ustawy postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem – obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym.

Natomiast w myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, zgodnie z którym, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z kolei § 3 ust. 7 rozporządzenia stanowi, iż zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Zgodnie z § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnień, o których mowa w ust. 1 oraz w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b i c, nie stosuje się do:

1. podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2011 r. utracili prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia;
2. podatników, w odniesieniu do których przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia przewidywały powstanie obowiązku ewidencjonowania oraz określały termin rozpoczęcia ewidencjonowania po dniu 31 grudnia 2010 r., w związku z zaistniałymi do dnia 31 grudnia 2010 r. okolicznościami powodującymi utratę prawa do zwolnienia, innymi niż wyznaczony przepisami określony termin obowiązywania zwolnienia do dnia 31 grudnia 2010 r.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 2011 r. prowadziła działalność gospodarczą dokonując ewidencji obrotu za pomocą kasy fiskalnej. W listopadzie 2011 r., w wyniku choroby, zlikwidowała działalność gospodarczą dokonując jej wykreślenia zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Dokonała zgłoszenia do urzędu skarbowego o zaprzestaniu prowadzenia sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej oraz dokonała czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy. W dniu 1 czerwca 2012 r. Zainteresowana otworzyła nową działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego owocami i warzywami. Zgłaszając rozpoczęcie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni uznała, że korzysta ze zwolnienia dotyczącego ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy fiskalnej na podstawie § 3 ust. 7 rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r., tj. do momentu przekroczenia kwoty 20.000 zł.

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego w kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Zainteresowanej w przedstawionej sytuacji. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy Wnioskodawczyni może być w świetle przepisów prawa uznana za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej podatnikiem podatku VAT kontynuującym sprzedaż.

Wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność) i nie precyzją kiedy mamy do czynienia z podatnikiem rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wskazano wcześniej, z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika. Ustanie bytu prawnopodatkowego powoduje bowiem zmianę formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku ponownego „rozpoczęcia” działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie uznana na gruncie przepisów prawa podatkowego, za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności, bowiem zlikwidowanie (w rozumieniu odrębnych przepisów) działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie jej wykonywania nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika, a Zainteresowana podejmując ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, w dalszym ciągu będzie występowała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni, w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej, jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej.

Jednakże w przedmiotowej sprawie istotne jest, iż już w 2011 r. Zainteresowana prowadziła działalność gospodarczą, a jak wskazano powyżej zakończenie tej działalności w listopadzie 2011 r. nie powoduje ustania bytu prawnopodatkowego Wnioskodawczyni w zakresie podatku od towarów i usług. Ponadto, Zainteresowana prowadząc w 2011 r. działalność gospodarczą dokonywała ewidencji za pomocą kasy fiskalnej.

A zatem, w przypadku, gdy wobec Wnioskodawczyni wystąpił wcześniej obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, to tym samym w przypadku wznowienia działalności gospodarczej Zainteresowana nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia lub § 3 ust. 7 rozporządzenia.

Reasumując, w świetle brzmienia § 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 7 rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie kas rejestrujących, w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 1 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni była zobowiązana do prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej od momentu dokonania pierwszej sprzedaży na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy. A zatem, Zainteresowana nie miała prawa do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej, bowiem już wcześniej utraciła prawo do tego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż do dnia 1 stycznia 2013 r. kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.