2013.02.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1133/12/LSz
z 4 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012r. (data wpływu 24 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2013r. (data wpływu 23 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy:

składki członkowskie członków Spółki oraz świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami Spółki oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej na rzecz Spółki Wodnej stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe,
pomoc udzielana przez Państwo w formie dotacji będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe,
VAT od wydatków związanych z realizacją projektu podlega odliczeniu przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy składki członkowskie członków Spółki oraz świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych nie będących członkami Spółki oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej na rzecz Spółki Wodnej stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT, czy otrzymana dotacja jest objęta zakresem ustawy o VAT oraz czy VAT od wydatków związanych z realizacją projektu, podlega odliczeniu przez Wnioskodawcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 stycznia 2013r. (data wpływu 23 stycznia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 stycznia 2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Utworzona spółka wodna nosi nazwę „Spółka Wodna …. na terenie Gminy P.” i została utworzona na podstawie Ustawy z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (tekst jednolity Dz. U. 2012r. poz. 145). Statutowym celem Spółki jest utrzymanie i eksploatacja koryta M. i urządzeń spustowych dla biologicznego przepływu w M.

Spółka będzie osiągała swoje cele w drodze wykonywania zadań w całości lub części przez własne służby techniczne lub przez zlecenie uprawnionym podmiotom oraz przez wykonanie zadań w całości lub części przez członków Spółki. Do osiągnięcia celów Spółki będą służyły m.in.: składki i inne świadczenia członków Spółki, świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami Spółki oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, pomoc udzielana przez Państwo oraz jednostki samorządu terytorialnego, pożyczki, kredyty i dotacje z funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Spółka planuje wykonywać jedynie swoje cele statutowe i nie prowadzić innej działalności.

Spółka złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach środka 4.1. „Rozwój obszarów zależnych od rybactwa” objętego osią priorytetową 4 - Zrównoważony rozwój obszarów zależnych od rybactwa zawartą w programie operacyjnym zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013”. W ramach dofinansowania ma zostać zrealizowany remont i odbudowa M. Prace i usługi służące zrealizowaniu tego projektu zostaną zlecone firmie zewnętrznej, a spółka zostanie obciążana fakturami VAT za wykonane usługi. Spółka ma zamiar włączyć podatek VAT do kosztów kwalifikujących się do dofinansowania. W związku z tym została zobowiązana do dostarczenia opinii Izby Skarbowej czy w ramach danego projektu nie istnieje żadne prawdopodobieństwo, że podatek VAT naliczony i zapłacony przez Spółkę zostanie przez nią odzyskany.

Do opłacania składek Spółki i wykonywania świadczeń na rzecz Spółki są zobowiązani członkowie Spółki. Osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, a uzyskujące korzyści z urządzeń Spółki, ponoszą świadczenia na rzecz Spółki zgodnie z powszechnie obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Wysokość składek i świadczeń należnych w danym roku od poszczególnych członków Spółki ustala Walne Zgromadzenie w wysokości proporcjonalnej do korzyści uzyskanych przez członków z działalności Spółki, a także do kosztów ponoszonych przez Spółkę z tytułu zaspokojenia przez nią potrzeb członków.

Wysokość i rodzaj świadczeń należnych w danym roku od osób i jednostek niebędących członkami spółki, na wniosek Zarządu Spółki ustala, w drodze decyzji Starosta B.

Spółka zgodnie z przepisami ustawy Prawo wodne została wpisana do Katastru Wodnego RZGW w K. pod numerem …. Spółka nie jest wpisana do KRS.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że Spółka nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest, zgodnie ze statutem utrzymanie i eksploatacja koryta M. i urządzeń spustowych dla biologicznego przepływu w M. Akt prawny, który nakłada na Spółkę zadania to ww. statut. Jej zadania są tożsame z przedmiotem działalności, czyli: utrzymanie i eksploatacja koryta M. i urządzeń spustowych dla biologicznego przepływu w M.

W ocenie Wnioskodawcy spółka realizuje cele o charakterze obywatelskim utrzymując drożność kanału i wykonując bieżące remonty po wezbraniach i ulewach. Spółka nie jest nastawiona na osiąganie zysku.

Zdaniem Wnioskodawcy spółka nie świadczy usług. Utrzymując kanał M. działa w interesie swoich członków. Wysokość składek należnych w danym roku ustalana jest proporcjonalnie do korzyści uzyskanych przez członków z działalności Spółki, a także do kosztów ponoszonych przez Spółkę z tytułu zaspokojenia przez nią potrzeb członków.

Spółka nie działa w warunkach konkurencji. Na rynku nie występują inne podmioty świadczące takie same usługi. W ocenie Wnioskodawcy ani składki ani inne świadczenia nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi. Jak wspomniano wyżej wysokość składek należnych w danym roku ustalana jest proporcjonalnie do korzyści uzyskanych przez członków z działalności Spółki, a także do kosztów ponoszonych przez Spółkę z tytułu zaspokojenia przez nią potrzeb członków. Natomiast świadczenia na rzecz Spółki ponoszone przez osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki wynikają z korzyści, jakie osoby te uzyskują z urządzeń Spółki. Nie jest to więc zapłata za konkretne usługi, a jedynie za korzyści wynikające z działania Spółki.

Członkami są podmioty dobrowolnie wstępujące do Spółki jako jej członkowie. Są to tylko niektóre podmioty uzyskujące korzyści z urządzeń i działania Spółki. Tymi korzyściami są np. możliwość odprowadzania deszczówki do kanału. Utrzymanie drożności kanału, ubezpieczenie skarp, czy też bieżące naprawy rodzą korzyści w postaci uniknięcia zalania w przypadku wezbrań powodziowych. Wnioskodawca wnioskuje więc, że nie ma bezpośredniego związku pomiędzy uiszczoną składką, a tymi korzyściami.

Świadczenia ponoszone przez osoby fizyczne, osoby prawne czy też jednostki nieposiadające osobowości prawnej niebędące członkami spółki ustalane są w drodze decyzji przez Starostę B. Są to świadczenia pieniężne.

W zamian za ww. świadczenia podmioty te uzyskują te same korzyści co członkowie Spółki.

Przez pomoc udzielaną przez Państwo Wnioskodawca rozumie dofinansowania i dotacje do działalności, natomiast pomocą udzieloną przez jednostki samorządu terytorialnego będzie składka członkowska Gminy P., ponieważ Gmina jest członkiem Spółki.

Otrzymane dotacje nie stanowią dopłaty do ceny świadczonych usług, ponieważ spółka nie będzie świadczyła usług. Na pytanie tut. organu „Czy Wnioskodawca z tytułu świadczenia ewentualnych ww. usług osiąga systematyczne zyski, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług” Wnioskodawca stwierdził, że „Jak wyżej wspomniano Spółka nie świadczy usług”. W ramach dofinansowania, o które Spółka się stara zostanie wyremontowany i odbudowane nasypy oraz ubezpieczone skarpy. Nie będą remontowane żadne obiekty, a koryto nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Spółka nie będzie korzystała z koryta, a żadnych innych obiektów nie będzie posiadała.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy składki członkowskie członków Spółki wodnej i świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami Spółki wodnej są objęte zakresem Ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity) - Dz. U. 2011r. Nr 177, poz.1054, i czy tym samym są obrotem w rozumieniu art. 29 tej ustawy?
Czy pomoc udzielana przez Państwo oraz jednostki samorządu terytorialnego i dotacje z funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług?
Jeżeli Spółka nie będzie wykonywała usług i innych czynności objętych zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, to czy Spółka będzie miała możliwość odliczyć podatek wynikający z faktur otrzymanych lub wystąpić o zwrot podatku naliczonego i zapłaconego przez Spółkę podmiotom zewnętrznym wykonującym prace lub usługi zlecone przy remoncie i odbudowie M.?

Zdaniem Wnioskodawcy, składki członkowskie oraz świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami spółki wodnej, których wysokość określana jest w drodze decyzji starosty, nie są objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, i tym samym nie są obrotem w rozumieniu art. 29 niniejszej ustawy.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub świadczonych przez podatnika usług, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z powołanego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają tylko te dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze (np. składki), które są związane z przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, czyli odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju. W związku z powyższym spółka uważa, że otrzymywane dotacje i dopłaty również nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka stoi na stanowisku, że skoro nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych to nie będzie możliwe odzyskanie podatku naliczonego, ani przez zwrot ani też przez obniżenie podatku należnego, ponieważ podatek należny w ogóle nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

za nieprawidłowe w zakresie ustalenia czy składki członkowskie członków Spółki oraz świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami Spółki oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej na rzecz Spółki Wodnej stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT,
za prawidłowe w zakresie ustalenia czy pomoc udzielana przez Państwo w formie dotacji będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług,
za prawidłowe w zakresie ustalenia czy VAT od wydatków związanych z realizacją projektu podlega odliczeniu przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wykładnia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1) wskazuje, iż opodatkowaniu co do zasady podlegają usługi świadczone odpłatnie, przy czym związek pomiędzy otrzymaną odpłatnością, a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, m.in. w sprawie C-16/93 Tolsma wynika, że aby określone świadczenie mogło być uznane za opodatkowaną usługę musi zachodzić bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem, a należnym wynagrodzeniem. A zatem korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, w sytuacji zaś, gdy taki związek nie istnieje, nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT. Przede wszystkim wskazać należy, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanymi świadczeniami powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Uwzględniając powyższe, jak również stanowisko Trybunału zaprezentowane w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development, zgodnie z którym korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, zaś w sytuacji, gdy taki związek nie istnieje (np. związek ma wyłącznie charakter pośredni, bo usługobiorcą jest cała branża a nie konkretny plantator), nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT, stwierdzić należy, że co do zasady nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie gdy, jak w ostatnim z powołanych wyroków, organizacja ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak było bezpośredniego związku pomiędzy płatnością, a korzyściami jakie osiągają poszczególni jej członkowie. W ocenie organu powyższe rozważania nie mogą być jednak, co do zasady, stosowane wobec wszystkiego rodzaju składek członkowskich. Jeżeli bowiem określona organizacja została utworzona także w celu wykonywania na rzecz swoich członków jednego, czy też kilku konkretnych świadczeń, to w tym przypadku składkę na jej rzecz można potraktować jako zapłatę za określone świadczenie (usługę).

Z wniosku wynika, że Spółka wodna została powołana w celu utrzymania i eksploatacji koryta M. i urządzeń spustowych dla biologicznego przepływu w M.

Do osiągnięcia celów Spółki będą służyły m.in.: składki członków Spółki, świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami Spółki oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, pomoc udzielana przez Państwo oraz jednostki samorządu terytorialnego, pożyczki, kredyty i dotacje z funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Spółka planuje wykonywać jedynie swoje cele statutowe i nie prowadzić innej działalności. Do opłacania składek Spółki są zobowiązani zgodnie ze statutem Spółki członkowie Spółki. Osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, a uzyskujące korzyści z urządzeń Spółki, ponoszą świadczenia na rzecz Spółki zgodnie z powszechnie obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Wysokość składek należnych w danym roku od poszczególnych członków Spółki ustala Walne Zgromadzenie w wysokości proporcjonalnej do korzyści uzyskanych przez członków z działalności Spółki, a także do kosztów ponoszonych przez Spółkę z tytułu zaspokojenia przez nią potrzeb członków.

Wysokość i rodzaj świadczeń należnych w danym roku od osób i jednostek niebędących członkami spółki, na wniosek Zarządu Spółki ustala, w drodze decyzji Starosta B.

Utrzymując kanał M. Spółka działa w interesie swoich członków. Wysokość składek należnych w danym roku ustalana jest proporcjonalnie do korzyści uzyskanych przez członków z działalności Spółki, a także do kosztów ponoszonych przez Spółkę z tytułu zaspokojenia przez nią potrzeb członków. Natomiast świadczenia na rzecz Spółki ponoszone przez osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki wynikają z korzyści, jakie osoby te uzyskują z urządzeń Spółki. W ocenie Wnioskodawcy ani składki ani inne świadczenia nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi. Członkami są podmioty dobrowolnie wstępujące do Spółki jako jej członkowie. Są to tylko niektóre podmioty uzyskujące korzyści z urządzeń i działania Spółki. Tymi korzyściami są np. możliwość odprowadzania deszczówki do kanału. Utrzymanie drożności kanału, ubezpieczenie skarp, czy też bieżące naprawy rodzą korzyści w postaci uniknięcia zalania w przypadku wezbrań powodziowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1, 3, 4 i 5 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 145 ze zm.), ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi.

Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności tak, aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne.

Gospodarowanie wodami jest prowadzone w taki sposób, aby działając w zgodzie z interesem publicznym, nie dopuszczać do wystąpienia możliwego do uniknięcia pogorszenia ekologicznych funkcji wód oraz pogorszenia stanu ekosystemów lądowych i terenów podmokłych bezpośrednio zależnych od wód.

Gospodarowanie wodami jest oparte na zasadzie zwrotu kosztów usług wodnych, uwzględniających koszty środowiskowe i koszty zasobowe.

W myśl art. 164 ust. 1 ww. ustawy spółki wodne, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz związki wałowe są formami organizacyjnymi, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, zrzeszają osoby fizyczne lub prawne i mają na celu zaspokajanie wskazanych ustawą potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami. W myśl ust. 2 powołanego przepisu, spółki wodne, zapewniając zaspokojenie potrzeb zrzeszonych w nich osób w dziedzinie gospodarowania wodami, mogą podejmować prowadzenie działalności umożliwiającej osiągnięcie zysku netto. Osiągnięty zysk netto przeznacza się wyłącznie na cele statutowe spółki wodnej.

Katalog zadań objętych działalnością spółek wodnych uregulowany został w art. 164 ust. 3 ustawy Prawo wodne.

Stosownie do treści art. 165 ust. 1 ww. ustawy, utworzenie spółki wodnej następuje w drodze porozumienia co najmniej 3 osób fizycznych lub prawnych, zawartego w formie pisemnej. Do utworzenia spółki wodnej wymagane jest m. in. – jak wynika z ust. 2 ww. przepisu – uchwalenie statutu spółki przez osoby zainteresowane utworzeniem spółki. Zgodnie natomiast z art. 165 ust. 3 ustawy Prawo wodne, starosta właściwy miejscowo dla siedziby spółki wodnej zatwierdza statut spółki w drodze decyzji; w przypadku niezgodności statutu z prawem starosta wzywa do usunięcia niezgodności statutu z prawem w określonym terminie, a jeżeli niezgodności nie zostaną usunięte - odmawia, w drodze decyzji, jego zatwierdzenia. Spółka wodna – jak stanowi ust. 4 cyt. przepisu – nabywa osobowość prawną z chwilą uprawomocnienia się decyzji starosty o zatwierdzeniu statutu.

Na podstawie art. 166 ust. 1 ww. ustawy statut stowarzyszenia określa w szczególności m.in. cele spółki oraz sposób ich realizacji. Z powyższego przepisu wynika, że cele spółki muszą być ujęte w statucie.

Zgodnie z art. 170 ust. 1 ww. ustawy, członek spółki wodnej jest obowiązany do wnoszenia składek i ponoszenia na jej rzecz innych określonych w statucie świadczeń, niezbędnych do wykonywania statutowych zadań spółki. A w myśl art. 173 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, do walnego zgromadzenia należy uchwalanie wysokości składek i innych świadczeń na rzecz spółki.

Nadzór i kontrolę nad działalnością spółek wodnych – jak wynika z art. 178 ww. ustawy – sprawuje starosta.

Należy wskazać, że zgodnie z definicją słownikową „składka członkowska” to „kwota pieniężna wpłacana, zwykle regularnie i obowiązkowo, przez jedną osobę do wspólnej kasy, na jakiś wspólny cel, wkład jednej osoby we wspólny fundusz” (Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 2003).

Zgodnie natomiast z przyjętą linią orzecznictwa składka członkowska wynika z faktu przystąpienia do Spółki i jest związana z pozostawaniem członkiem Spółki. Nie można uznać za składkę członkowską opłaty za przyszłe korzystanie z konkretnej rzeczy (por. wyrok NSA z 30 sierpnia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 947/98; POP 2002/5/130).

Mając na uwadze przywołane przepisy, jak również opisane we wniosku zdarzenie przyszłe wskazać należy, że co do zasady uiszczane przez członków składki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy nie będzie można im przypisać konkretnego świadczenia wynikającego z opłacenia składki.

Natomiast w sytuacji gdy w zamian za uiszczanie składek członkowskich, członek Spółki otrzyma prawo do uzyskania korzyści w postaci np. możliwości odprowadzania deszczówki do kanału, to składki te w istocie stanowić będą w tej części opłatę za możliwość korzystania z koryta rzeki na określonych zasadach. W tym przypadku można uznać, że składka na rzecz Wnioskodawcy będzie miała charakter zapłaty za usługę (udostępnienie koryta), ponieważ będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy płaconą składką, a otrzymanym świadczeniem, które będzie przynosiło bezpośrednie korzyści otrzymującemu je członkowi organizacji Wnioskodawcy.

Reasumując, otrzymywane przez Wnioskodawcę składki członkowskie w części w jakiej będą przeznaczone wyłącznie na pokrycie bieżącej działalności oraz realizację celów statutowych, tj. związanych z funkcjonowaniem Spółki jako struktury określonego podmiotu prawnego nie będą stanowić wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę na rzecz członków i jako takie nie będą podlegały opodatkowaniu VAT, tj. będą pozostawały poza zakresem obowiązywania ustawy o VAT, a zatem nie będą stanowiły obrotu zgodnie z art. 29 ustawy o VAT. Natomiast w części w jakiej składka członkowska będzie stanowić wynagrodzenie za otrzymane przez członka świadczenie (np. możliwość odprowadzania deszczówki do kanału) zastosowanie znajdą przepisy ustawy o VAT. Tym samym obrotem u Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, będzie kwota uzyskana (należna) przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia ww. usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż składki członkowskie członków Spółki wodnej nie będą objęte zakresem ustawy i tym samym nie są obrotem w rozumieniu art. 29 tej ustawy, należało uznać za nieprawidłowe, bowiem w zakresie w jakim stanowią odpłatność za konkretne korzyści uzyskiwane przez poszczególnych członków należy je uznać za obrót.

Odnośnie kwestii ustalenia czy pieniężne świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych nie będących członkami Spółki Wodnej są objęte zakresem ustawy o VAT i tym samym są obrotem w rozumieniu art. 29 tej ustawy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie kluczowym jest rozstrzygnięcie czy pomiędzy Spółką a ww. osobami fizycznymi lub osobami prawnymi niebędącymi członkami spółki wodnej dochodzi do odpłatnego świadczenia usług.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z powyższego wynika, że pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Z wniosku wynika, że Spółka Wodna została utworzona w celu utrzymania i eksploatacji koryta M. i urządzeń spustowych dla biologicznego przepływu w M.

Do osiągnięcia celów Spółki będą służyły m.in.: świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami Spółki oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, a uzyskujące korzyści z urządzeń Spółki, ponoszą świadczenia na rzecz Spółki zgodnie z powszechnie obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Świadczenia na rzecz Spółki ponoszone przez osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki wynikają z korzyści, jakie osoby te uzyskują z urządzeń Spółki. Zdaniem Spółki nie jest to zapłata za konkretne usługi, a jedynie za korzyści wynikające z działania Spółki. Tymi korzyściami są np. możliwość odprowadzania deszczówki do kanału. Utrzymanie drożności kanału, ubezpieczenie skarp, czy też bieżące naprawy rodzą korzyści w postaci uniknięcia zalania w przypadku wezbrań powodziowych. Świadczenia ponoszone przez osoby fizyczne, osoby prawne czy też jednostki nieposiadające osobowości prawnej niebędące członkami spółki ustalane są w drodze decyzji przez Starostę B. Są to świadczenia pieniężne. W zamian za ww. świadczenia podmioty te uzyskują te same korzyści co członkowie Spółki.

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie (np. możliwość odprowadzania deszczówki do kanału) w zamian za dokonywane wpłaty pieniężne przez osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki na rzecz Spółki.

Jak sam bowiem Wnioskodawca stwierdził we wniosku, „.Świadczenia na rzecz Spółki ponoszone przez osoby fizyczne i osoby prawne niebędące członkami Spółki wynikają z korzyści, jakie osoby te uzyskują z urządzeń Spółki. (…) Świadczenia ponoszone przez osoby fizyczne, osoby prawne czy też jednostki nieposiadające osobowości prawnej niebędące członkami spółki ustalane są w drodze decyzji przez Starostę B. Są to świadczenia pieniężne.”.

Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W związku z powyższym, zdaniem tut. organu w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie ww. czynności za odpłatna usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle cytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż czynność pobierania przez Wnioskodawcę świadczeń pieniężnych stanowi zapłatę za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, w konsekwencji stanowić będą obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczenia osób fizycznych lub osób prawnych niebędących członkami spółki wodnej nie są objęte zakresem ustawy i tym samym nie są obrotem w rozumieniu art. 29 tej ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii ustalenia czy pomoc udzielana przez Państwo oraz jednostki samorządu terytorialnego i dotacje z funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności wskazać, że z wniosku nie wynika, aby Spółka otrzymywała pomoc z funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Natomiast odnośnie pomocy udzielanej przez jednostki samorządu terytorialnego należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż „… pomocą udzieloną przez jednostki samorządu terytorialnego będzie składka członkowska Gminy P., ponieważ Gmina jest członkiem Spółki.”

Tym samym tut. organ przyjął, iż przedmiotem zapytania jest wyłącznie kwestia pomocy udzielanej przez Państwo w formie dotacji.

Z wniosku wynika bowiem, że Spółka złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach środka 4.1. „Rozwój obszarów zależnych od rybactwa” objętego osią priorytetową 4 - Zrównoważony rozwój obszarów zależnych od rybactwa zawartą w programie operacyjnym zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013”. W ramach dofinansowania ma zostać zrealizowany remont i odbudowa M. Prace i usługi służące zrealizowaniu tego projektu zostaną zlecone firmie zewnętrznej, a spółka zostanie obciążana fakturami VAT za wykonane usługi. Spółka ma zamiar włączyć podatek VAT do kosztów kwalifikujących się do dofinansowania.

Otrzyma dotacja nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług. W ramach dofinansowania, o które Spółka się stara zostanie wyremontowany i odbudowane nasypy oraz ubezpieczone skarpy. Nie będą remontowane żadne obiekty, a koryto nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak wskazano wyżej zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Dla określenia, czy dane dotacje podlegają czy też nie podlegają opodatkowaniu istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu.

W związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie otrzymuje sfinansowanego otrzymaną dotacją wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Zatem w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę w tej kwestii opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja na pokrycie poniesionych kosztów realizacji projektu nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii możliwości odliczenia podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez Spółkę od podmiotów zewnętrznych wykonujących prace lub usługi zlecone przy remoncie i odbudowie M. należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Przepisy ustawy stanowią o prawie do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, a mianowicie wykorzystywania zakupów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jak również wskazał, że nabywane towary i usługi nie służą mu do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Jednakże należy wskazać, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do postanowień art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy o VAT podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego” (art. 96 ust. 4 ustawy o VAT).

Natomiast stosownie do postanowień art. 96 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o VAT jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż nie będzie możliwe odzyskanie podatku naliczonego, ani przez zwrot ani też przez obniżenie podatku należnego, należało uznać za prawidłowe, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i wskazał, że nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy zatem mieć na uwadze, że niniejsza interpretacja straci ważność np. w przypadku przekroczenia przez Wnioskodawcę obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT lub w przypadku dobrowolnej rejestracji w zakresie tego podatku.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin