INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2013 r. (data wpływu 21.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu i opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu usług doradczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.01.2013 r. złożył Pan wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu i opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu usług doradczych

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą czeskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca na potwierdzenie tego faktu uzyska certyfikat rezydencji wydany przez czeskie władze podatkowe. Wnioskodawca dokonał również zgłoszenia aktualizacyjnego na druku ZAP-3 w zakresie wskazania swojego zagranicznego (czeskiego) miejsca rezydencji.

Wnioskodawca rozpoczął współpracę z polską spółką kapitałową (będącą polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem VAT - dalej: Spółka). W związku z tym Wnioskodawca może przebywać na terytorium Polski przez okres przekraczających łącznie 6 miesięcy w roku podatkowym (a co za tym idzie także 6 miesięcy w okresie kolejnych dwunastu miesięcy). Powodem przebywania Wnioskodawcy w Polsce będzie pełnienie funkcji członka zarządu Spółki, z tytułu czego Wnioskodawca będzie otrzymywać stosowne wynagrodzenie. Wnioskodawca pełnił będzie funkcję członka zarządu Spółki na podstawie powołania uchwałą wspólników Spółki oraz w oparciu o umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania (dalej: Kontrakt Menedżerski).

Zakres obowiązków Wnioskodawcy w związku z wykonywaniem Kontraktu Menedżerskiego zostanie ustalony następująco:

1. Przygotowanie i monitorowanie realizacji budżetu Spółki,
2. Opracowanie długoterminowej i krótkoterminowej strategii działań mających na celu pozyskiwanie transakcji w Polsce w odniesieniu do zatwierdzonego budżetu i kadry pracowniczej,
3. Aktywne poszukiwanie możliwości zawierania transakcji na polskim rynku energii zgodnie z wytycznymi i możliwościami Spółki,
4. We współpracy ze specjalistami ze Spółki opracowywanie zatwierdzonych transakcji strukturyzowanych oraz negocjowanie i zawieranie transakcji,
5. Reprezentowanie Spółki w Polsce,
6. Przekazywanie okresowych raportów i informacji zgodnie ze standardami i procedurami obowiązującymi w Spółce,
7. Pełnienie funkcji członka zarządu Spółki oraz wykonywanie wszystkich obowiązków związanych z tą funkcją wynikających z polskich przepisów prawa oraz zgodnie ze standardami obowiązującymi w Spółce,
8. Bycie odpowiedzialnym za sprawy pracownicze w odniesieniu do wszystkich pracowników zatrudnionych przez Spółkę,
9. Wykonywanie innych czynności związanych z działalnością Spółce w Polsce.
   
   

W zakresie wykonywania Kontraktu Menedżerskiego Wnioskodawca będzie funkcjonował w sposób organizacyjnie ściśle zintegrowany ze Spółką. Podstawą i przesłanką dla zawarcia Kontraktu Menedżerskiego jest powołanie Wnioskodawcy w skład Zarządu Spółki. Przy wykonywaniu Kontraktu Menedżerskiego będzie on korzystał z majątku Spółki (gabinet, sprzęt i wyposażenie), dodatkowo Spółka będzie mu zwracać koszty poniesione w związku z realizacją Kontraktu Menedżerskiego. W efekcie Wnioskodawca jako członek Zarządu oraz menedżer wykonujący usługi zarządzania na podstawie Kontraktu Menedżerskiego nie będzie ponosił ekonomicznie żadnych kosztów wykonywania tych usług, nie będzie w tym celu angażował własnego lokalu i wyposażenia takiego lokalu w odpowiedni sprzęt, nie będzie zatrudniał żadnych pracowników. Organizacyjnie i funkcyjnie Wnioskodawca jest podporządkowany w ramach organizacji Spółki.

Obowiązki Wnioskodawcy wynikające z zawartego Kontraktu Menedżerskiego ograniczone są do terytorium Polski, co znajdzie odzwierciedlenie w punktach 2, 3, 5 oraz 9 powyższej listy.

Jednocześnie, Wnioskodawca w ramach współpracy ze Spółką będzie świadczył na rzecz Spółki usługi doradcze w zakresie:

1. Opracowanie długoterminowej i krótkoterminowej strategii działań mających na celu pozyskiwanie transakcji dla Czech i Słowacji,
2. Aktywne poszukiwanie możliwości zawierania transakcji na rynkach Europy Środkowo-Wschodniej ze szczególnym uwzględnieniem czeskiego i słowackiego rynku energii, zgodnie z wytycznymi i możliwościami Spółki,
3. Analiza konkurencji dotycząca rynku czeskiego i słowackiego, przekazywanie Spółce odnośnych danych i prognoz,
4. We współpracy ze specjalistami Spółki doradztwo dotyczące zatwierdzonych transakcji strukturyzowanych, między innymi poprzez udział w charakterze doradcy na rzecz Spółki w negocjowaniu i zawieraniu transakcji w odniesieniu do Czech i Słowacji,
5. W razie zaistnienia takiej możliwości, lecz wyłącznie na zlecenie Spółki, doradztwo na rzecz Spółki podczas negocjowania transakcji strukturyzowanych dotyczących hurtowego obrotu energią w odniesieniu do Czech i Słowacji,
6. Bieżące informowanie Spółki o realizowanych i planowanych działaniach Doradcy,
7. Przekazywanie Spółce comiesięcznych raportów i wszelkich niezbędnych dokumentów (np. korespondencji, protokołów ze spotkań, opisów strategii oraz informacji o wszelkich możliwościach handlowych) dotyczących lub wynikających z usług doradczych lub konsultingowych świadczonych przez Doradcę w odniesieniu do Czech i Słowacji.
   
   

Z tytułu świadczenia ww. usług doradczych, Wnioskodawca będzie otrzymywał odrębne wynagrodzenie. Usługi doradcze na rzecz Spółki będą świadczone na terytorium Czech i Słowacji. Wnioskodawca nigdy nie będzie świadczył usług doradczych na rzecz Spółki na terytorium Polski, w związku z czym powodem przebywania Wnioskodawcy w Polsce nigdy nie będzie świadczenie usług doradczych na rzecz Spółki na terytorium Polski. Powodem tym może być natomiast pełnienie funkcji członka zarządu w Spółce na bazie Kontraktu Menedżerskiego.

Działalność gospodarcza wnioskodawcy (związana ze świadczeniem usług doradczych) jest zarejestrowana i zorganizowana na terytorium Czech, tam Wnioskodawca posiada stosowny w tym zakresie lokal wraz z wyposażeniem oraz inne niezbędne narzędzia i materiały do świadczenia tych usług. Doświadczenie biznesowe Wnioskodawcy dotyczące Czech i Słowacji będzie wykorzystywane wyłącznie przy świadczeniu usług doradczych dotyczących Czech i Słowacji, jego kontakty biznesowe i osobiste niezbędne do świadczenia usług doradczych również znajdują się na terenie Czech i Słowacji. Wnioskodawca nie będzie angażował na terytorium Polski żadnego personelu w celu realizacji usług doradczych. Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce żadnego zaplecza technicznego służącego realizacji usług doradczych, w tym żadnego stałego lokalu na potrzeby świadczenia tych usług. Wnioskodawca nie będzie także dysponował w Polsce żadnymi innymi aktywami służącymi mu do wykonywania usług doradczych ani nie wyznaczy w tym celu przedstawiciela w Polsce.

Zakres przedmiotowy i terytorialny świadczenia usług doradczych (świadczonych w Czechach i na Słowacji) oraz pełnienia funkcji zarządczych będzie ściśle rozdzielony w umowach łączących Wnioskodawcę i Spółkę. Rozdział tych funkcji będzie również ściśle przestrzegany w praktyce. Inny będzie również cel obu funkcji, inny sposób kalkulacji wynagrodzenia oraz inny będzie sposób realizacji świadczeń obu stron w ramach umowy na świadczenie usług doradczych i umowy dotyczącej funkcji zarządczych.

Chociaż możliwe jest, że Wnioskodawca będzie przebywał w Polsce przez okres przekraczający 6 miesięcy w skali roku podatkowego (a co za tym idzie - w okresie kolejnych dwunastu miesięcy), nie będzie on przenosił, ani nie ma zamiaru przenosić swojego ośrodka interesów życiowych na terytorium Polski. Wnioskodawca posiada w Czechach ośrodek swoich interesów ekonomicznych, rodzinnych i społecznych. Wnioskodawca będzie na terytorium Czech świadczył m.in. ww. usługi doradcze. Wnioskodawca posiada w Czechach rodzinę, rodzinny dom oraz ścisłe związki społeczne z tym państwem i jego obywatelami. Pełnienie funkcji członka zarządu w Polsce będzie zaś wyjątkową okolicznością łączącą Wnioskodawcę z Polską. Wnioskodawca nie planuje rozwijać tych związków z Polską (np. poprzez przeniesienie domu rodzinnego na terytorium Polski, czy aktywny rozwój osobistych stosunków społecznych, czy osobistych). Pobyt Wnioskodawcy w Polsce będzie mieć jedynie czasowy charakter.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy pomimo faktu, że Wnioskodawca może przebywać w Polsce powyżej 6 miesięcy (183 dni) w ciągu roku podatkowego nie będzie on uznany za polskiego rezydenta podatkowego ze względu na fakt, że jego stale miejsce zamieszkania oraz ośrodek jego interesów życiowych będzie znajdował się w Czechach...
2. Czy przychody Wnioskodawcy z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w Spółce podlegają w związku z tym opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem w wysokości 20% uzyskanego przychodu...
3. Czy świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług doradczych na terytorium Czech i Słowacji nie powoduje powstania zakładu w Polsce w rozumieniu art. 5 ustawy Polska-Czechy, a co za tym idzie dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia tych usług nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3. W zakresie pozostałych pytań zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie przez niego na rzecz Spółki usług doradczych na terytorium Czech i Słowacji nie powoduje powstania w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 ustawy Polska-Czechy. Dochody te nie stanowią dochodów z działalności gospodarczej świadczonej na terytorium Polski. W konsekwencji dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej osoby, które nie są polskim rezydentami podlegają opodatkowaniu PIT w Polsce jedynie na zasadzie ograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 2a ustawy o PIT).

Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. W analizowanym zdarzeniu faktycznym jest to umowa Po

lska-Czechy.

Zastosowanie w danej sytuacji przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania powoduje, że dany dochód może podlegać opodatkowaniu w określonym kraju, jeżeli tak wskazuje przepis umowy.

W przypadku zysków osiąganych z tytułu działalności gospodarczej czeskich rezydentów podatkowych zastosowanie znajduje art. 7 umowy Polska-Czechy w zw. z art. 5 tej umowy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 umowy Polska-Czechy zasadą jest, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Oznacza to, że co do zasady zyski czeskich rezydentów podatkowych z ich działalności gospodarczej są opodatkowane w Czechach.

Ponieważ Wnioskodawca jest czeskim rezydentem podatkowym i będzie nim nadal w trakcie świadczenia usług na rzecz Spółki ww. zasada będzie miała zastosowanie do jego sytuacji.

Jednocześnie jednak, dochody czeskiego rezydenta podatkowego z tytułu działalności gospodarczej mogą podlegać opodatkowaniu w Polsce w przypadku posiadania przez tego rezydenta zakładu na terenie Polski. Jeżeli przedsiębiorstwo czeskiego rezydenta podatkowego wykonuje działalność gospodarczą w sposób prowadzący do powstania zakładu, to zyski tego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Pojęcie zakładu zostało dookreślone w art. 5 ust. 1 umowy Polska-Czechy. Zgodnie z tym przepisem określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Taką stałą placówką są w szczególności siedziby zarządu przedsiębiorstwa, jego filie, biura czy warsztaty. Jednocześnie, stosownie do art. 5 ust. 3 lit. b) umowy Polska-Czechy określenie „zakład” obejmuje również świadczenie usług, włączając usługi doradcze lub menedżerskie, przez przedsiębiorstwo czeskiego rezydenta lub przez pracowników lub inny personel zaangażowany w tym celu przez to przedsiębiorstwo, ale tylko wówczas, gdy działalność o takim charakterze trwa na terytorium Polski przez okres lub okresy przekraczające łącznie sześć miesięcy w jakimkolwiek dwunastomiesięcznym okresie.

Odnoszą powyższe do analizowanego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce z tytułu świadczenia usług doradczych zakładu w rozumieniu umowy Polska-Czechy.

Po pierwsze, należy zauważyć, że ww. przepis art. 5 umowy Polska-Czechy jako że stanowi wyjątek od zasady ogólnej, tj. opodatkowania Wnioskodawcy od całości dochodów w Czechach jako kraju jego rezydencji podatkowej, powinien być interpretowany ściśle i nie może być wykładany rozszerzająco.

Należy jednocześnie zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce stałego miejsca, przez które prowadzona byłaby działalność jego przedsiębiorstwa. Usługi doradcze świadczone będą z miejsca prowadzenia działalności Wnioskodawcy w Czechach i nie będą świadczone w żadnym stałym miejscu na terenie Polski. W szczególności, miejscem takim nie będzie siedziba Spółki. Wnioskodawca nie będzie posiadał i organizował w Polsce miejsca prowadzenia działalności swojego przedsiębiorstwa w postaci siedziby zarządu przedsiębiorstwa, filie czy biura. W ramach Spółki nie zostanie udostępniona mu jakakolwiek przestrzeń (pokój, biuro) na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie doradztwa na rzecz Spółki. Co za tym idzie, nie dojdzie w przypadku Wnioskodawcy do powstania zakładu na bazie art. 5 ust. 1 i 2 umowy Polska- Czechy.

Jednocześnie, brak będzie zakładu Wnioskodawcy na bazie przepisu art. 5 ust. 3 lit. b umowy Polska-Czechy. Stosownie bowiem do tego przepisu określenie „zakład” obejmuje również świadczenie usług (w tym doradczych), ale tylko jeżeli:

• świadczenie tych usług przez czeskiego rezydenta (lub jego pracowników i inny personel) ma miejsce na terytorium Polski,
• świadczenie to trwa na terytorium Polski przez okres lub okresy przekraczające łącznie sześć miesięcy w jakimkolwiek dwunastomiesięcznym okresie.
  
  

W analizowanym zdarzeniu przyszłym usługi doradcze świadczone przez Wnioskodawcę nie będą natomiast nigdy świadczone na terytorium Polski. Usługi te będą dotyczyły rynku czeskiego i słowackiego i będą świadczone na terytorium Czech i Słowacji. Co za tym idzie, nie zajdą nigdy przesłanki świadczenia tych usług na terytorium Polski, co stanowi kluczowy i wynikający wprost z literalnego brzmienia ww. przepisu warunek dla możliwości uznania tych usług za prowadzące do powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym brak jest również zastosowania art. 5 ust. 5 umowy Polska- Czechy.

Fakt, że do powstania w Polsce zakładu na bazie świadczonych usług może dojść jedynie w przypadku, gdy usługi te były świadczone na terytorium Polski; znajduje całkowite potwierdzenie w Komentarzu do Konwencji Modelowej OECD (por. m.in. pkt 42.12, 42.15, 42.22 oraz pkt 42.31 Komentarza do art. 5 KM OECD).

W powyższych punktach Komentarza wprost wskazuje się na możliwość powstania tzw. zakładu usługowego istnieje jedynie w odniesieniu do usług fizycznie wyświadczonych, a co za tym idzie generujących dochód na terytorium drugiego państwa (innego niż państwo rezydencji usługodawcy). Opodatkowanie usług na terytorium danego państwa musi wiązać się z obecnością podatnika w tym państwie w związku ze świadczonymi usługami. Co więcej w Komentarzu (pkt 42.18 Komentarza do KM OECD) wskazuje się, że do powstania zakładu nie może dojść tylko na skutek importu usług przez usługobiorcę z danego kraju. W szczególności fakt, że podmiotem płacącym za usługę jest usługobiorca z danego państwa nie może skutkować powstaniem zakładu przedsiębiorcy świadczącego usługę na terytorium państwa położenia usługobiorcy. Powstanie zakładu jest warunkowane wykonaniem usług na terytorium danego państwa nie zaś importem usług wykonanych na terytorium innych państw do tego państwa.

Analogiczne konkluzje wynikają z analizy Komentarza do Konwencji Modelowej ONZ, która stanowi istotną przyczynę wprowadzania do umów o unikaniu podwójnego opodatkowania koncepcji „zakładu usługowego”.

Wniosek ten wzmacnia również analiza przepisów ustawy o PIT. Stosownie bowiem do art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy o PIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski. Również ten przepis wprost wskazuje na konieczność prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, aby mogło dojść do opodatkowania tej działalności w Polsce. Potwierdza to także Minister Finansów w piśmie z 24 lipca 2001 r., nr PB4/AK-8214-1045-277/01.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie będzie nigdy wykonywana na terytorium Polski. Brak jest więc jakichkolwiek podstaw dla jej opodatkowania w Polsce.

Jednocześnie, powyższego wniosku nie może zmienić fakt, że Wnioskodawca będzie przebywał w Polsce w celu pełnienia funkcji członka zarządu Spółki. Powodem przebywania Wnioskodawcy w Polsce będzie bowiem jedynie pełnienie tej funkcji członka zarządu, zaś nigdy nie będzie nim świadczenie usług doradczych na rzecz Spółki. Powodem tym będzie zatem osiąganie przychodów opodatkowanych w Polsce na bazie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o PIT zryczałtowanym podatkiem wysokości 20% przychodu (przychody z działalności wykonywanej osobiście), nie zaś osiąganie przychodów z tytułu działalności gospodarczej (odrębne źródło przychodu), która nigdy nie będzie wykonywana na terytorium Polski, a zatem nigdy nie może być w Polsce opodatkowana.

Jak zostało to wskazane powyżej, zakres przedmiotowy i terytorialny świadczenia usług doradczych (świadczonych jedynie w Czechach i na Słowacji) oraz pełnienia funkcji zarządczych będzie ściśle rozdzielony w umowach łączących Wnioskodawcę i Spółkę. Rozdział tych funkcji będzie również ściśle przestrzegany w praktyce. Inny będzie również cel obu funkcji, inny sposób kalkulacji wynagrodzenia oraz inny będzie sposób realizacji świadczeń obu stron w ramach umowy na świadczenie usług doradczych i umowy dotyczącej funkcji zarządczych.

W celu świadczenia usług doradczych Spółka nie będzie udostępniała Wnioskodawcy pomieszczenia na terytorium Polski, zaś cała działalność Wnioskodawcy w tym zakresie będzie wykonywana poza terytorium Polski odrębnie od czynności zarządczych opodatkowanych w Polsce. Innymi słowy, pełnienie przez Wnioskodawcę funkcji zarządczych będzie całkowicie odrębne od świadczenia usług doradczych i tym samym nigdy nie będzie prowadziło do świadczenia tych usług doradczych na terytorium Polski.

Na poprawność ww. wniosków wskazuje również analiza Komentarza do KM OECD (por. pkt 42.19 Komentarza do art. 5), gdzie wprosi wskazuje się, że tylko zyski ze świadczenia usług poprzez zakład usługowy położony w drugim państwie mogą być opodatkowane w oparciu o ten zakład w tym państwie. Brak jest natomiast możliwości, aby fakt osiągania przez daną osobę innych zysków opodatkowanych w tym drugim państwie wpływał na możliwość powstania tego zakładu. Każde, odrębne świadczenie wypłacana nierezydentowi o innym charakterze prawnych i ekonomicznym oraz statuujące inne źródło uzyskania przychodu (przychody z działalności wykonywanej osobiście, przychody z działalności gospodarczej), musi być bowiem oceniane odrębnie stosownie - w analizowanym przypadku - do odpowiednich przepisów ustawy o PIT i umowy Polska-Czechy.

Odmienne od prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowisko byłoby wprost niezgodne z art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy o PIT, gdyż prowadziłoby do opodatkowania w Polsce dochodów z tytułu działalności gospodarczej nigdy na terytorium Polski nieprowadzonej i usług nigdy na terytorium Polski niewyświadczonych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.