Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-337/13/EK
z 8 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2013 r. (data wpływu 10 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie decyzji Wojewody z dnia 9 grudnia 1999 r., Województwo nabyło z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. m.in. zabudowaną nieruchomość położoną w miejscowości B., oznaczoną w ewidencji jako działka nr 6/9 o pow. 0,4901 ha oraz działka nr 1/16 o pow. 0,5099 ha, zapisaną w księdze wieczystej, będącą we władaniu Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, pod nazwą R.C.O. - szpital w miejscowości B. Wartość budynku na dzień przejęcia przez Województwo wynosiła: 3.115.105,13 zł. Decyzją z dnia 17 lutego 2000 r. Prezydent Miasta B. zatwierdził podział działki nr 1/16 o pow. 0,5099 ha na działki: nr 1/35 o pow. 0,0489 ha i nr 1/36 o pow. 0,4610 ha. W dniu 15 maja 2001 r. Zarząd Województwa podjął uchwałę w sprawie przekazania w nieodpłatne użytkowanie zabudowanej jednokondygnacyjnym budynkiem nieruchomości obejmującej działki nr 1/36 i nr 6/9 o łącznej pow. 0,9511 ha, położonej w miejscowości B., stanowiącej własność Województwa na rzecz wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej R.Z.O.P.-D.S.R. w miejscowości B. Aktem notarialnym z dnia 4 lipca 2003 r., Województwo ustanowiło nieodpłatnie na czas nieokreślony na rzecz R.Z.O.P.-D.S.R. w miejscowości B., prawo użytkowania nieruchomości położonej w miejscowości B., stanowiącej działki nr 6/9 i nr 1/36 o łącznej pow. 0,9511 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą, zabudowanej jednokondygnacyjnym budynkiem o pow. użytkowej 1.522 m². Budynek został zmodernizowany i rozbudowywany w latach 2004-2008. Aktualna powierzchnia użytkowa budynku wynosi 1.843,18 m². W 2004 r. dobudowano salę rekreacyjną, salę pobytu dziennego oraz dwa wiatrołapy. W listopadzie tego samego roku, oddano do użytku gabinety lekarskie przychodni specjalistycznej. Kolejnym etapem była rozbudowa skrzydła północnego budynku. Prace zakończono we wrześniu 2007 r. W grudniu 2007 r. rozpoczęto przebudowę dwóch pomieszczeń technicznych, montaż kotła gazowego i budowę instalacji gazowej. Wartość brutto zwiększenia wartości środka trwałego w czasie nieodpłatnego użytkowania przez R.Z.O.P.-D.S.R. wynosiła brutto 2.088.004,69 zł. W dniu 23 listopada 2009 r. Sejmik Województwa podjął uchwałę w sprawie likwidacji R.Z.O.P.-D.S.R. w miejscowości B., w której ustalono, że dalsze nieprzerwane udzielanie świadczeń zdrowotnych zapewni niepubliczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez spółkę pracowniczą P. sp. z o.o. w miejscowości B. R.Z.O.P.-D.S.R. w likwidacji zakończył działalność polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w dniu 30 czerwca 2010 r. i w tym dniu został wykreślony z rejestru zakładów opieki zdrowotnej. Dalsze nieprzerwane udzielanie świadczeń zdrowotnych od dnia 1 lipca 2010 r. przejął N.Z.O.Z.D.S.R. w miejscowości B., utworzony przez spółkę pracowniczą P. sp. z o.o. w miejscowości B. Dnia 31 maja 2010 r. Likwidator R.Z.O.P.-D.S.R. w likwidacji zawarła ze spółką P. sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości B., na okres 3 lat, od dnia 1 lipca 2010 r. do dnia 1 lipca 2013 r. umowę dzierżawy mienia nieruchomego. W umowie zapisano, że wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy po zakończeniu likwidacji „SPZOZ” przechodzą na Województwo.

Obie działki są zabudowane budynkiem. W przedmiotowym obiekcie realizowane są aktualnie funkcje lecznicze i opiekuńcze związane z prowadzeniem N.Z.O.Z.D.S.R. przez spółkę P. sp. z o. o. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obie działki leżą w strefie usług z zakresu specjalistycznej służby zdrowia z możliwością adaptacji istniejących budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy zawarta w dniu 31 maja 2010 r. przez Likwidator R.Z.O.P.-D.S.R. w miejscowości B. w likwidacji, umowa dzierżawy, opodatkowana podatkiem od towarów i usług, wyczerpuje dyspozycję art. 2 pkt 14 ustawy, tj. pierwszego zasiedlenia jako oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu użytkownikowi po jej wybudowaniu?
• Czy sprzedaż przez Województwo spółce P. sp. z o. o. (obecnemu dzierżawcy) ww. nieruchomości oznaczonej jako działka nr 6/9 oraz działka nr 1/36, zabudowanej jednokondygnacyjnym budynkiem, będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)?
• Czy, w przypadku ewentualnego braku zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, sprzedaż nieruchomości będzie mogła być zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości, zabudowanej jednokondygnacyjnym budynkiem, będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Po powołaniu treści ww. przepisu Województwo wskazało, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. Stwierdziło, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, którego treść powołało, istotne jest aby oddanie do użytkowania nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Województwo odwołało się do treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 2 pkt 6 ustawy, po czym stwierdziło, iż zawarta cywilnoprawna umowa dzierżawy, będąca czynnością odpłatną, stanowi stosownie do zapisów ustawy, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponownie wskazało, że własność nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży, nabyło nieodpłatnie z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 60 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, a przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony. W dacie nabycia i później, do 2009 r., nieruchomość pozostawała w nieodpłatnym użytkowaniu wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, dla których organem założycielskim był Samorząd Województwa. W opinii Województwa, do pierwszego zasiedlenia budynku, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, doszło w lipcu 2010 r., tj. w momencie oddania nieruchomości w dzierżawę na podstawie zawartej umowy, gdyż w chwili podpisania umowy dzierżawy doszło do wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu, zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy i od tego momentu minęły ponad dwa lata. Wobec powyższego, dostawa wyżej wymienionego budynku korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, „dla gruntu obowiązuje taka sama stawka jak dla budynku”.

Po powołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 10a Województwo wskazało, iż w przepisie tym określono przypadki, w których możliwe jest zwolnienie z opodatkowania dostawy budynków przed upływem dwóch lat „od ich zasiedlenia”. Powołało również treść art. 43 ust. 7a ustawy.

Zdaniem Województwa, biorąc pod uwagę, że nie ponosiło wydatków na ulepszenia budynku, w stosunku do których miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w przypadku braku możliwości zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, sprzedaż ww. nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak stanowi art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, z dniem 1 stycznia 1999 r. Województwo nabyło z mocy prawa zabudowaną nieruchomość położoną w miejscowości B., oznaczoną jako działka nr 6/9 oraz działka nr 1/16. Wartość budynku na dzień przejęcia przez Województwo wynosiła: 3.115.105,13 zł. Decyzją z dnia 17 lutego 2000 r. Prezydent Miasta B. zatwierdził podział działki nr 1/16 o pow. 0,5099 ha na działki: nr 1/35 i nr 1/36. W dniu 15 maja 2001 r. Zarząd Województwa podjął uchwałę w sprawie przekazania w nieodpłatne użytkowanie nieruchomości obejmującej działki nr 1/36 i nr 6/9, zabudowanej jednokondygnacyjnym budynkiem, na rzecz wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej R.Z.O.P.-D.S.R. Budynek został zmodernizowany i rozbudowywany w latach 2004-2008. Wartość brutto zwiększenia wartości środka trwałego w czasie nieodpłatnego użytkowania przez R.Z.O.P.-D.S.R. wynosiła 2.088.004,69 zł brutto. W dniu 23 listopada 2009 r. Sejmik Województwa podjął uchwałę w sprawie likwidacji R.Z.O.P.-D.S.R., w której ustalono, że udzielanie świadczeń zdrowotnych zapewni niepubliczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez spółkę pracowniczą P. sp. z o.o. w miejscowości B. R.Z.O.P.-D.S.R. w likwidacji zakończył działalność polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w dniu 30 czerwca 2010 r. i w tym dniu został wykreślony z rejestru zakładów opieki zdrowotnej. Dnia 31 maja 2010 r. Likwidator R.Z.O.P.-D.S.R. w likwidacji zawarła ze Spółką P. sp. z o.o. na okres 3 lat, od dnia 1 lipca 2010 r. do dnia 1 lipca 2013 r., umowę dzierżawy mienia nieruchomego. Obie działki są zabudowane budynkiem.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że poprzez oddanie w dzierżawę budynku posadowionego na działkach nr 1/36 i nr 6/9, doszło do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż został on oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dzierżawy). Zatem jego sprzedaż, która zostanie dokonana po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, przewidzianej w art. 43 ust. 10 ustawy, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Powyższe zwolnienie, w związku z brzmieniem art. 29 ust. 5 ustawy, znajdzie również zastosowanie do sprzedaży działek gruntu, na którym ww. budynek się znajduje.

Wobec powyższego, rozstrzygnięcie kwestii zwolnienia od podatku sprzedaży ww. nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.