2012.12.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-893/12-4/EN
z 10 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 4 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 4 grudnia 2012 r.), w którym doprecyzowano opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w systemie wysyłkowym (przez Internet), polegającą w głównej mierze na sprzedaży detalicznej odzieży, akcesoriów dziecięcych, akcesoriów do użytku domowego. Do swojej oferty Spółka sporadycznie wprowadza sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali (sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tym metali stanowi ok. 1% całości sprzedaży oferowanej przez Spółkę).

Dostawa towarów odbywa się wyłącznie za pomocą firmy kurierskiej. Dostawa towaru odbywa się w następujący sposób:

klient zamawia towar za pośrednictwem sklepu internetowego,
forma zapłaty wynika z zamówienia złożonego przez klienta – klient wybiera pomiędzy zapłatą bezpośrednio na rachunek agenta rozliczeniowego a zapłatą „za pobraniem”,
pracownik firmy kurierskiej pobiera zapłatę od klienta w momencie wydania przesyłki – w przypadku wyboru przez klienta formy zapłaty „za pobraniem”,
firma kurierska oraz agent rozliczeniowy przekazują pobrane kwoty bezpośrednio przelewem na konto Spółki.

Spółka ustaliła dwa sposoby płatności za pobraniem oraz płatności przelewem za pośrednictwem agenta rozliczeniowego. Zapłata za towar następuje w całości za pośrednictwem przekazu pocztowego lub przelewu bankowego na rachunek prowadzony przez agenta rozliczeniowego, a w przypadku płatności za pobraniem za pośrednictwem firmy kurierskiej dostarczającej przesyłki do klientów, na rachunek bankowy.

Z dowodów dokumentujących transakcję, dla których zapłata nastąpiła bezpośrednio od klienta na rachunek prowadzony przez agenta rozliczeniowego, jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczy. W przypadku wpłat od firmy kurierskiej do przelewu dołączona jest każdorazowo szczegółowa specyfikacja płatności umożliwiająca powiązanie przelewu z odpowiednim zamówieniem.

Każda transakcja zakupu towaru dokumentowana jest poprzez następujące informacje: unikatowy numer identyfikacyjny transakcji, imię, nazwisko oraz adres odbiorcy towaru, nazwę i ilość zakupionego towaru, cenę jednostkową towaru, kwoty: netto, VAT, brutto, kwoty do zapłaty.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie zostało rozpoczęte ewidencjonowanie sprzedaży wysyłkowej towarów przy zastosowaniu kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż Agentem rozliczeniowym jest firma X która oferuje Wnioskodawcy możliwość przyjmowania i rozliczania płatności dokonywanych przez Klientów przy użyciu kart płatniczych, przelewów bankowych online, wpłat gotówkowych oraz innych dostępnych na rynku elektronicznych instrumentów płatniczych.

Podstawowym zadaniem agenta rozliczeniowego jest przeprowadzenie szybkiego, bezpiecznego, a przede wszystkim gwarantowanego transferu środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Płatności dokonywane przez klientów wpływają w pierwszej kolejności na wyodrębniony rachunek bankowy Agenta rozliczeniowego. W dalszej kolejności wszystkie środki pieniężne z tytułu dokonanych płatności przez Klientów są przekazywane za pomocą przelewu bankowego z wyodrębnionego konta bankowego Agenta na konto Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930) przedstawiony przez Spółkę sposób dokumentacji sprzedaży w systemie wysyłkowym dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spełnia przesłanki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących sprzedaży internetowej wszystkich towarów nie będących wyrobami z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali?
Czy Wnioskodawca może ewidencjonować za pomocą kasy fiskalnej tylko sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, która nie może korzystać z przedmiotowego zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej obowiązani są prowadzić ewidencje obrotu i kwot podatku należnego. Jak stanowi art. 111 ust. 8 u.p.t.u. minister finansów może zwolnić w drodze rozporządzenia na określony czas niektóre grupy podatników, oraz niektóre grupy czynności z obowiązku ewidencji obrotu za pomocą kas fiskalnych. Zwolnienia te uregulowane są przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania podlega sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, m.in. jak stanowi pkt 36 załącznika: dostawa towarów w systemie wysyłkowym (poczta, lub przesyłkami kurierskimi), z wyjątkiem dostawy paliw płynnych, gazowych oraz dostaw towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia, za które zapłata następuje w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (...) pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika jakiej konkretnie dostawy zapłata dotyczyła.

Sprzedaż podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jeżeli spełnia następujące warunki:

dostawa dokonywana jest w systemie wysyłkowym, tj. za pośrednictwem poczty lub przesyłek kurierskich,
zapłata następuje w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,
prowadzona jest ewidencja sprzedaży i dowody dokumentujące transakcję pozwalają na jednoznaczne określenie jakiej dostawy dotyczyła dana zapłata,
prowadzona jest szczegółowa ewidencja dowodów zapłaty, na podstawie której można ustalić również dane (w tym adres) osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, na rzecz której dokonywana jest dostawa towarów.

Wnioskodawca uważa, iż spełnia wymienione przesłanki, gdyż:

sprzedaż wysyłkowa prowadzona będzie wyłącznie w formie przesyłek kurierskich, zatem spełniona zostanie pierwsza z przesłanek zwolnienia,
firma kurierska dostarczając przesyłkę pobierze od klienta zapłatę za towar, która następnie przekaże ją na rachunek bankowy Spółki – co zdaniem Spółki wyczerpie przesłankę zapłaty za dostawę towaru w całości za pośrednictwem poczty banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,
w rozrachunkach z firmą kurierską potwierdzeniem zapłaty będą wyciągi bankowe dokumentujące otrzymane przelewy oraz specyfikacje. Specyfikacja dostarczana Spółce przez firmę kurierską zawierać będzie m.in. numer paczki, datę dokumentów, nazwę odbiorcy, adres odbiorcy, kwotę do zapłaty oraz numer referencyjny stanowiący powiązanie przesyłki ze złożonym zamówieniem. Ponadto specyfikacja zawierać będzie wskazanie daty przelewu dokonanego przez firmę kurierską na rzecz podatnika oraz łączną kwotę przelewu,
z dowodów dokumentujących transakcje, dla których zapłata nastąpi bezpośrednio od klienta na konto bankowe, będzie jednoznacznie wynikało, jakiej transakcji zapłata dotyczy, ponieważ dowód wpłaty gotówki do banku zawiera dane wysyłającego przelew, kwotę przelewu oraz tytuł przelewu,
Spółka prowadzi szczegółową ewidencję dowodów zapłaty, na podstawie której można ustalić również dane (w tym adres) osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, na rzecz której dokonano wysyłki towarów.

Zatem w opinii Spółki sprzedaż wysyłkowa będzie należycie udokumentowana, dlatego może znaleźć zastosowanie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących dla sprzedaży towarów z wyłączeniem wyrobów z metali szlachetnych oraz z udziałem tych metali.

Ad. 2

Z uwagi na wyłączenia wskazane w § 4 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. 2010 r. Nr 138, poz. 930), w odniesieniu do sprzedaży wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, które w sprzedaży posiada Wnioskodawca, kwoty obrotu oraz należny VAT są ewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym Wnioskodawca stosuje wyłączenie tylko w stosunku do sprzedaży wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, ewidencjonując je przy pomocy kasy fiskalnej, wobec innych towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę znajduje zastosowanie § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, umożliwiający mu przy należytej dokumentacji sprzedaży nieewidencjonowanie jej za pomocą kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. I tak, w ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na podstawie § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

W myśl § 3 ust. 7 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jednakże na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

I tak, w części II załącznika do rozporządzenia w poz. 36 wskazano, że dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), z wyjątkiem dostawy paliw płynnych, gazowych oraz dostaw towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo -kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie dostawy zapłata dotyczyła ²⁾, ⁴⁾.

Z objaśnień zawartych w punkcie ²⁾ wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Z kolei w objaśnieniu zawartym w punkcie ⁴⁾ wskazano, iż w zakresie sprzedaży wysyłkowej towarów korzystanie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania możliwe jest tylko przez podatników, którzy niezależnie od innych wymogów dotyczących zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania prowadzą szczegółową ewidencję dowodów zapłaty, na podstawie której można ustalić również dane (w tym adres) osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, na rzecz których dokonano wysyłki towarów.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 36 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

zapłata za dostawę towarów w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.,
z ewidencji dowodów zapłaty wynikają dane (w tym adres) osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, na rzecz których dokonano wysyłki towarów.

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, iż celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, iż wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Podkreślić jednak w tym miejscu należy, iż zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów:

do podatników prowadzących działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego;
przy świadczeniu usług przewozów regularnych i nieregularnych pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia;
przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami;
przy dostawie: części do silników (PKWiU 28.11.4), silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1), nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1), przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0), części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0), silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3);
przy dostawie:

sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90);
sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego, (PKWiU ex 26.70.1);

przy dostawie wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;
przy dostawie nagranych, z zapisanymi danymi lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego w tym również sprzedawanymi łącznie z licencją na użytkowanie: płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset wideo), dyskietek, kart pamięci, kartridży;
przy dostawie wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU;
przy dostawie wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyjątkiem dostaw towarów, o których mowa w poz. 42 załącznika do rozporządzenia.

Stosownie do § 4 ust. 2 rozporządzenia, przepisy ust. 1 pkt 4-7 nie mają zastosowania do zwolnień wynikających z poz. 33 załącznika do rozporządzenia, z wyjątkiem sytuacji, w których ma zastosowanie § 3 ust. 8, lub podatnik utracił albo utraci prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami rozporządzenia również z innego tytułu.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą w systemie wysyłkowym (przez Internet), polegającą w głównej mierze na sprzedaży detalicznej odzieży, akcesoriów dziecięcych, akcesoriów do użytku domowego. Do swojej oferty Spółka sporadycznie wprowadza sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali (sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali stanowi ok. 1% całości sprzedaży oferowanej przez Spółkę). Dostawa towarów odbywa się wyłącznie za pomocą firmy kurierskiej. Dostawa towaru odbywa się w następujący sposób: klient zamawia towar za pośrednictwem sklepu internetowego, forma zapłaty wynika z zamówienia złożonego przez klienta – klient wybiera pomiędzy zapłatą bezpośrednio na rachunek agenta rozliczeniowego a zapłatą „za pobraniem”. W przypadku wyboru przez klienta formy zapłaty „za pobraniem”, pracownik firmy kurierskiej pobiera zapłatę od klienta w momencie wydania przesyłki, a następnie firma kurierska przekazuje pobrane kwoty bezpośrednio przelewem na konto Spółki.

Z kolei agent rozliczeniowy oferuje Spółce możliwość przyjmowania i rozliczania płatności dokonywanych przez klientów przy użyciu kart płatniczych, przelewów bankowych online, wpłat gotówkowych oraz innych dostępnych na rynku elektronicznych instrumentów płatniczych. Podstawowym zadaniem agenta rozliczeniowego jest przeprowadzenie szybkiego, bezpiecznego, a przede wszystkim gwarantowanego transferu środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki. Płatności dokonywane przez klientów wpływają w pierwszej kolejności na wyodrębniony rachunek bankowy agenta rozliczeniowego. W dalszej kolejności wszystkie środki pieniężne z tytułu dokonanych płatności przez klientów są przekazywane za pomocą przelewu bankowego z wyodrębnionego konta bankowego agenta na konto Spółki.

Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania sprzedaży wysyłkowej towarów przy zastosowaniu kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że Spółka w odniesieniu do sprzedaży towarów (odzieży, akcesoriów dziecięcych, akcesoriów do użytku domowego) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, za które zapłata w całości następuje przelewem na rachunek bankowy zarówno w sytuacji wpłat przez firmę kurierską, jak i z udziałem pośrednika (firmy X), gdzie wpłaty dokonywane są na konto bankowe pośrednika: gotówką, kartą kredytową, przelewem, a następnie przelewem na konto bankowe Wnioskodawcy i o ile z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, korzysta do dnia 31 grudnia 2012 r. ze zwolnienia (przedmiotowego) z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 36 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r.

Natomiast Zainteresowany jest zobowiązany, na mocy § 4 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin