INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.) uzupełnionym w dniu 27 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu wydatków poniesionych na budowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 27 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu wydatków poniesionych na budowę.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych opodatkowaną VAT, rozszerzył wpis do ewidencji działalności gospodarczej na usługi (hotelowe, gastronomiczne, rekreacyjne) w związku z „planowaną działalnością gospodarczą w rozszerzonym zakresie”.

W październiku 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął prace inwestycyjne związane z budową budynku przeznaczonego do ww. działalności. Wnioskodawca „rozpoczął dokonywanie zakupów związanych z planowaną rozszerzoną” działalnością gospodarczą. Wydatki dotyczą zakupów materiałów budowlanych i usług. Po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania działalność gospodarcza, polegająca na prowadzeniu usług gastronomicznych, rekreacyjnych, hotelowych i sportowych, prowadzona będzie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcem będzie Wnioskodawca dokonujący powyższych wydatków i wnoszący aportem do spółki powyższą inwestycję. Budynek przeznaczony będzie wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę będzie opodatkowana stawką podstawową lub stawką obniżoną. Czynności wykonywane przez spółkę nie będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca będzie występował o zwrot podatku naliczonego z faktur dokumentujących przedstawione wydatki inwestycyjne oraz inne wydatki, w zakresie w jakim zakupione towary bądź usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych w zakresie działalności gastronomicznej, rekreacyjnej, hotelowej. Do czasu rozpoczęcia działalności gospodarczej nie będzie wykazywany podatek należny z tytułu rozszerzonej działalności.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania zamierza wnieść aportem do spółki z o.o. zrealizowaną inwestycję oraz zamierza w dalszym ciągu prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych. Nie zamierza dokonywać zmiany formy prawnej prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej w zakresie usług prawniczych. Wyrażenie „zmiana formy prowadzonej działalności gospodarczej” odnosi się do ugruntowanego w orzecznictwie stanowiska przyjmującego, że już prowadzenie działań zmierzających do wykonywania w przyszłości działalności opodatkowanej jest równoznaczne z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca (osoba fizyczna) jest uprawniony do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym w sytuacji, gdy przyszła działalność gospodarcza w związku z którą Wnioskodawca poniósł i będzie ponosić wydatki udokumentowane fakturami prowadzona będzie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której Wnioskodawca będzie udziałowcem, a inwestycja zostanie wniesiona aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą ma prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym. Bez znaczenia pozostaje w takim wypadku fakt, iż późniejsza (rozszerzona o dodatkowe kody PKD) działalność gospodarcza będzie wykonywana przez osobę prawną - spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcem będzie Wnioskodawca, który w okresie inwestycyjnym ponosił wydatki i na rzecz którego dokonywano zwrotu podatku naliczonego.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym.

Po pierwsze, zgodnie z zasadą neutralności podatku od towarów i usług zmiana formy, w której prowadzona jest działalność gospodarcza nie ma wpływu na prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego (wyrok w sprawie C 137/02, Faxworld).

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż ten sam podmiot będzie dokonywał wydatków oraz występował o zwrot nadwyżki podatku naliczonego. Stan faktyczny ten jest zatem odmienny od sytuacji, w której to jeden podmiot dokonuje wydatków, a inny występuje o zwrot (chociaż i w takim przypadku uznaje się prawo do zwrotu podatku naliczonego, por. wyrok TSUE w sprawie C - 280/10, Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz).

Po drugie, jak podkreśla się m.in. w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości UE już same pierwsze wydatki związane z inwestycją podjęte w celu prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać za rozpoczęcie działalności gospodarczej (wyrok NSA I FSK 2074/08 oraz wyrok TSUE z 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83). Ponieważ pogląd ten jest wyraźnie dominujący, przyjąć należy, że osoba fizyczna, która ponosi lub zacznie ponosić wydatki związane z prowadzoną w przyszłości działalnością opodatkowaną już ją prowadzi, z tym że nie dokonuje jeszcze czynności opodatkowanych w rozszerzonym zakresie. Podzielając powyższe stanowisko i przenosząc je na grunt przedstawionego stanu faktycznego bez wątpienia osoba fizyczna dokonująca wydatków inwestycyjnych, polegających na zakupie materiałów budowlanych prowadzi już działalność gospodarczą i jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Z podatkowo prawnego punktu widzenia bez znaczenia pozostaje fakt późniejszej zmiany formy prowadzonej działalności gospodarczej. Dodatkowo należy zauważyć, że Wnioskodawca w chwili obecnej prowadzi już działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnika. Ani art. 86 ustawy ani w szczególności art. 88 lub też inne przepisy ustawy nie wprowadzają ograniczenia dotyczącego odliczenia podatku naliczonego (ewentualnie jego zwrotu, gdy kwota podatku naliczonego przewyższa podatek naliczony), w przypadku zmiany formy prowadzonej działalności gospodarczej.

Po trzecie, za istotne w przypadku prawa podatnika do odliczenia podatku VAT uznaje się obiektywne dowody zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej (wyrok TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r., C- 400/98). W przedstawionym stanie faktycznym „wątpliwości co do zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej w rozszerzonym zakresie nie budzą wątpliwości (Wnioskodawca poczynił już wydatki na rozpoczęcie budowy; wydatkował na materiały budowlane; powstał projekt budynku), co w konsekwencji prowadzi do wniosku, iż przesłanka ta została spełniona”.

Po czwarte, nie ulega wątpliwości, że dokonywane zakupy materiałów budowlanych niezbędnych do ukończenia procesu budowlanego, w którym będzie prowadzona działalność gospodarcza mają bezpośredni związek z wykonywanymi w przyszłości czynnościami opodatkowanymi - zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podniósł dodatkowo, że wniesienie aportem zrealizowanej inwestycji po jej wybudowaniu i oddaniu do użytkowania nie będzie wpływało na możliwość odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z procesem inwestycyjnym przez podatnika - osobę fizyczną. Spółka będzie wykonywała wyłącznie działalność opodatkowaną przedstawioną we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 cyt. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych, rozszerzył wpis do ewidencji działalności gospodarczej o usługi hotelowe, gastronomiczne, rekreacyjne. W październiku 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął prace inwestycyjne związane z budową budynku przeznaczonego do „rozszerzonej działalności” i dokonuje nabyć z tym związanych. Po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania, działalność gospodarcza, polegająca na prowadzeniu usług gastronomicznych, rekreacyjnych, hotelowych i sportowych prowadzona będzie przez spółkę z o. o., której Wnioskodawca będzie udziałowcem. Budynek przeznaczony będzie wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę, opodatkowana będzie stawką podstawową lub obniżoną, natomiast czynności wykonywane przez spółkę nie będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe wskazać na wstępie należy, że z przywołanego art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem konkretnemu podatnikowi dokonującemu nabyć związanych z czynnościami opodatkowanymi. Dla realizacji tego uprawnienia bez znaczenia pozostaje fakt, że po ewentualnym zbyciu danego towaru na rzecz innego podmiotu, podmiot ten będzie wykorzystywał towary dla celów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

A zatem możliwość odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie materiałów budowlanych i usług wykorzystanych przy budowie budynku, związana jest wyłącznie z wykorzystaniem tych towarów i usług wyłącznie przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a nie spółkę z o.o.

Z wniosku wynika, że po zakończeniu budowy i oddaniu budynku do użytkowania, działalność gospodarcza przy wykorzystaniu tego budynku będzie prowadzona przez spółkę z o.o., do której Wnioskodawca zamierza wnieść budynek w formie aportu do spółki z o.o.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że wniesienie aportem budynku do spółki prawa handlowego stanowi czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostanie spełniony warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - wydatki poniesione przez Wnioskodawcę mają związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca ma zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę budynku – przy założeniu, że nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawcy przysługuje uprawnienie do wykazania w deklaracji podatkowej zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 87 ust. 1 powołanej ustawy. Należy jednak nadmienić, że ciężar rzetelnego rozliczenia wydatków związanych z nabyciem towarów i usług spoczywa zawsze na podatniku.

Zaznacza się również, iż zasadność zwrotu nadwyżki podatku należnego nad naliczonym nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, bowiem taka ocena może być przeprowadzona jedynie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.