Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1506/12/KB
z 27 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 04 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalania wartości środków otrzymanych w walucie obcej dla celów ustalenia wysokości uzyskanego przychodu, będącego podstawą ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 grudnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalania wartości środków otrzymanych w walucie obcej dla celów ustalenia wysokości uzyskanego przychodu, będącego podstawą ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 stycznia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1506/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co tez nastąpiło w dniu 12 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wpływ należności w walucie obcej ujmuje się w książce przychodów i rozchodów po przeliczeniu na polskie złote po kursie faktycznie zastosowanym, czyli po kursie zakupu banku, do którego nastąpił wpływ środków na rachunek walutowy.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 07 lutego 2013 r. wskazano, iż:

• wniosek dotyczy sposobu ustalania wartości środków otrzymanych w walucie obcej dla celów ustalenia wysokości uzyskanego przychodu, będącego podstawą ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co mając na względzie treść wezwania do uzupełnienia wniosku oznacza, iż nie dotyczy on sposobu ustalania różnic kursowych, o których mowa w art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), tj. sposobu przeliczania środków wyrażonych w walucie obcej dla celów ustalenia tych różnic kursowych,
• Wnioskodawca prowadzi indywidualnie działalność gospodarczą na własny rachunek od 2007 r.,
• przedmiotem tej działalności są usługi reklamowe,
• Wnioskodawca uzyskuje przychody w walucie obcej tylko z usług reklamowych, zatem zapłata w walucie obcej dokonywana jest za świadczone przez Niego usługi,
• dochody z ww. działalności opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym,
• dla celów tej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, nie prowadzi zatem ksiąg rachunkowych,
• wystawiane faktury za świadczone usługi, wyrażone są w walucie obcej (EUR),
• zapłata za ww. usługi dokonana jest w walucie obcej,
• przyjmowanie należności odbywa się za pośrednictwem konta walutowego Wnioskodawcy,
• przy realizacji ww. transakcji nie dochodzi do faktycznego zakupu/sprzedaży waluty obcej od/do banku, w którym prowadzony jest ww. rachunek walutowy, po określonym kursie.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą w ciągu roku podatkowego interpretacji dotyczącej definicji kursu faktycznie zastosowanego, zgodnie z którą do wyceny należności w walutach obcych, wpływających na rachunek walutowy, powinno się stosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego wpływ środków na rachunek bankowy, Wnioskodawca powinien do końca roku 2012 stosować dotychczasowy sposób wyceny należności, wpływających na rachunek walutowy, a od początku 2013 r. wyceniać należności według nowych zasad, czy powinno się skorygować sposób wyceny należności w całym 2012 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o rachunkowości, w celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji jednostka może, ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego, bez względu na datę podjęcia decyzji, zmienić dotychczas stosowane rozwiązania na inne, przewidziane ustawą. W związku z tym, że zmiana interpretacji dot. definicji kursu faktycznie zastosowanego do wyceny należności wpływających na rachunek walutowy nastąpiła w listopadzie 2012 r., Wnioskodawca uważa, że do końca 2012 r. powinien stosować do wyceny należności w walutach obcych kurs zakupu banku, do którego wpłynęły środki na rachunek walutowy, a od 01 stycznia 2013 r. wyceniać należności według nowych zasad, tj. według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wpływ należności na rachunek bankowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 14 ust. 1e ww. ustawy). Przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 14 ust. 1h ww. ustawy). W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty (art. 14 ust. 1i ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 11a ust. 1 ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskujący przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w walutach obcych zobowiązani są ustalać wartość tego przychodu w złotówkach, przeliczając wartość tego przychodu wyrażonego w walucie obcej po kursie średnim, ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Przy czym, za dzień uzyskania przychodu w przypadku działalności o charakterze usługowym, należy uznać, co do zasady, dzień wykonania usługi, bądź częściowego wykonania usługi nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Odrębną natomiast kwestią jest obowiązek ustalania i uwzględniania w rachunku podatkowym przez podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą różnic kursowych. Zgodnie bowiem z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Stosownie do art. 24c ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2012 r., przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Z powyższych przepisów wynika, iż kwestia poprawnego ustalenia kursu faktycznie zastosowanego ma znaczenie wyłącznie dla celów prawidłowego ustalenia różnic kursowych. Wyłącznie bowiem do ustalania tych różnic zastosowanie znajduje cyt. art. 24 ust. 4 ww. ustawy. Przepisu tego nie stosuje się zatem do ustalania wartości środków otrzymanych w walucie obcej dla celów ustalenia wysokości przychodu uzyskanego z pozarolniczej działalności gospodarczej, będącego podstawą ustalenia dochodu z tej działalności. Wartość przychodu wyrażonego w walucie obcej przelicza się bowiem, zgodnie z art. 11a ust. 1 ww. ustawy, przy zastosowaniu średniego kursu waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług reklamowych. W związku z tą działalnością, uzyskuje przychody w walucie obcej (euro).

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczonych usług reklamowych, dla celów ustalenia wysokości tego przychodu, należy przeliczać zgodnie z treścią art. 11a ust. 1 a nie art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po kursie średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (dzień wykonania lub częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury, bądź uregulowania należności), a nie po kursie faktycznie zastosowanym, zarówno w 2012, jak i 2013 roku.

Jednocześnie nadmienić należy, iż z uwagi na fakt, że jak wynika z uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i nie prowadzi ksiąg rachunkowych nie będą miały do Niego zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), w tym także powołany przez Niego art. 8 ust. 2 tej ustawy.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.