INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 07 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej służebności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej służebności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach swojej działalności korzysta nieodpłatnie z nieruchomości nie będących jej własnością (służebność przesyłu) tzn. przez nieruchomości te przebiega gazociąg będący własnością Spółki. W niektórych przypadkach stroną umowy przyłączeniowej są podmioty, u których kończy się sieć gazowa. Jest to specyficzna sytuacja, w której następuje zaspokojenie ściśle oznaczonego interesu właściciela nieruchomości tj. zapewnienie mu dostawy gazu. W takim przypadku Spółka zawiera umowę wraz z umową na służebność przesyłu (nieodpłatną) nie po to, aby zapewnić dalszym odbiorcom dostawę gazu, ale po to by umożliwić odbiorcy finalnemu odbiór gazu poprzez zainstalowanie odpowiednich urządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest niedoliczanie do przychodu Spółki wartości bezpłatnego korzystania (służebność przesyłu) z nieruchomości będącej własnoscią strony umowy przyłączeniowej, u której kończy się sieć...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych przypadkach można twierdzić, że skoro wejście na teren i korzystanie z nieruchomości przez Spółkę nieodpłatnie ma na celu jedynie zaspokojenie ściśle określonego interesu danego właściciela nieruchomości, wówczas nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu, bowiem po stronie właściciela nieruchomości również występuje konkretna korzyść w postaci przyłączenia do sieci gazowej. Zdaniem Spółki, jeżeli zawierana umowa wiąże się z zaspokojeniem ściśle oznaczonego interesu właściciela nieruchomości np. w celu możliwości dostawy gazu to takie świadczenie stanowi współdziałanie przy wykonaniu zobowiązania i nie jest traktowane jako nieodpłatne świadczenie. Natomiast w sytuacji gdy zainstalowane urządzenia będą wykorzystywane również na rzecz innych odbiorców, wtedy przychód z nieodpłatnego świadczenia po stronie Spółki będzie miał miejsce.

Zatem, w sytuacji, gdy Spółka korzysta nieodpłatnie z nieruchomości (nieodpłatna służebność przesyłu) właściciela będącego stroną umowy przyłączeniowej, u którego kończy się gazociąg, to takie działanie ma na celu przede wszystkim wykonanie instalacji wyłącznie na rzecz udostępniającego i nie powoduje powstania w Spółce przychodu z nieodpłatnego świadczenia

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Służebność przesyłu została uregulowana w art. 3051 – 3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Istotą służebności przesyłu jest możliwość korzystania przez przedsiębiorcę z nieruchomości stanowiącej prywatną własność w określonym zakresie, tj. wybudowania i korzystania z urządzeń określonych w art. 49 kodeksu cywilnego w sposób zgodny z przeznaczeniem tych urządzeń (art. 3051 kodeksu cywilnego).

Ustanowienie służebności przesyłu może być zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne - zależne jest to od woli kontrahentów.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Niezależnie od formy nieodpłatnej realizacji praw lub innych tego rodzaju świadczeń do wyceny przychodu podatkowego tego rodzaju świadczeń stosuje się wartości rynkowe.

Sposób ustalania przychodu z tytułu świadczeń nieodpłatnych określony został w art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z pkt 4 tego przepisu, wartość tego rodzaju świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnieniu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Ponieważ ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem świadczenie nieodpłatne, konieczne jest odwołanie do przepisów prawa cywilnego, a także orzecznictwa i poglądów doktryny. W orzecznictwie ugruntował się pogląd, iż przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy takie zdarzenia prawne i gospodarcze, dotyczące działalności gospodarczej, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy. Bez znaczenia w związku z tym pozostaje forma w jakiej doszło do uzyskania danej korzyści, istotą nieodpłatnego świadczenia jest bowiem sam fakt uzyskania danej korzyści.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach swojej działalności korzysta nieodpłatnie z nieruchomości nie będących jej własnością (służebność przesyłu) - przez nieruchomości te przebiega gazociąg będący własnością Spółki. W niektórych przypadkach stroną umowy przyłączeniowej są podmioty, u których kończy się sieć gazowa. W takim przypadku wraz z umową przyłączeniową Spółka zawiera umowę ustanawiającą na jej rzecz służebność przesyłu (nieodpłatną). W tej sytuacji ustanowienie służebności następuje nie po to, aby zapewnić dostawę gazu dalszym odbiorcom, ale w celu umożliwienia odbioru gazu odbiorcy finalnemu.

Podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest sytuacja w której otrzymujący przysporzenie, w tym przypadku Spółka nie będzie zobowiązana do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, np. obniżka ceny z tytułu świadczonej usługi. W ujęciu prawnym i gospodarczym zasadnicza cecha służebności przesyłu tkwi w regule ustalenia odpowiedniego wynagrodzenia. Jeżeli zatem została ustanowiona służebność przesyłu bez wynagrodzenia wystąpi przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, polegające na tym, iż Spółka nie jest zobowiązana płacić za korzystanie z cudzej nieruchomości. Przy ocenie skutków podatkowych konieczne jest przy tym uwzględnienie stosowanych instrumentów rynkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe nie można uznać, iż ustanowiona nieodpłatnie służebność przesyłu nie powoduje dla Spółki przysporzenia majątkowego na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, albowiem wykorzystywanie przez Nią w sposób nieodpłatny obcych gruntów w celu prowadzenia działalności gospodarczej rodzi przysporzenie mające konkretny wymiar finansowy. Spółka nie musi płacić za grunt na którym posadowione są urządzenia służące prowadzonej przez Nią działalności. Dla właścicieli gruntów, na których ustanowiona jest służebność stanowi ona natomiast obciążenie, tj. nie mogą oni w pełni wykorzystywać posiadanych gruntów. Nie może być przy tym wystarczającą przyczyną uznania, że nieodpłatna służebność przesyłu nie stanowi nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych sam fakt, iż stronami umów są podmioty, u których kończy się sieć gazowa. Nie zmienia to bowiem faktu, iż „uzyskania” świadczenia nastąpiło nieodpłatnie.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.