INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą samochodu wykupionego po zakończeniu jego leasingu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą samochodu wykupionego po zakończeniu jego leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. W lutym 2008 roku, na podstawie leasingu operacyjnego, nabyła auto. Opłata wstępna czynszu to 22.315,57 netto, czynsze zostały rozłożone na 35 rat, ogólna kwota czynszu to 31.998,93 netto. Zainteresowana odliczyła 60% VAT, a pozostałą kwotę zaliczyła bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Samochód ten był wykorzystywany w działalności gospodarczej spółki. Wnioskodawczyni zaliczała w koszty wydatki na eksploatację i odliczała VAT od części do napraw.

Zainteresowana wykupiła auto w lutym 2011 roku za kwotę netto 495,90 pln + 114,5 pln VAT. Auta nie amortyzowała, ale był środkiem trwałym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z zamiarem sprzedaży wyżej wymienionego pojazdu, użytkowanego dłużej niż 6 m-cy, czy jego sprzedaż będzie przychodem...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z zakończeniem umowy leasingu, podatnik dokonuje nabycia w drodze kupna dotychczas leasingowanego samochodu.

Amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zwane środkami trwałymi.

Jednakże podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Przychodem zaś z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących składnikami majątku, o wartości początkowej nie przekraczającej 3.500 zł, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1.500 zł.

Skoro zatem wartość początkowa ustalona w związku z wykupem tego samochodu po zakończeniu umowy leasingu nie przekraczała 1.500 zł, to sprzedaż tego samochodu nie spowodowała powstania przychodu z działalności gospodarczej. Podobne stanowisko zawarte jest również w postanowieniu Urzędu Skarbowego w Pruszkowie z dnia 29 marca 2007 r. nr 1421/BF/415-97/GJ/06 według którego:

„Przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej nie będzie również w sytuacji określonej w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym. Decydującym warunkiem jest wartość początkowa składnika majątkowego. Jeżeli nie przekracza 1.500 zł, sprzedaż składnika majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej”.

Odpłatne zbycie samochodu przez spółkę następuje jednak w wykonaniu działalności gospodarczej i w związku z tym nie wystąpi przychód z innych rzeczy (nie związanych z działalnością gospodarczą). Ponadto, ponieważ sprzedaż samochodu nastąpiła po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie po zakończeniu leasingu to też nie mógłby powstać taki przychód. A zatem sprzedaż tego samochodu nie spowodowała skutków w podatku dochodowym w postaci przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Wymieniony powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. W lutym 2008 roku, na podstawie leasingu operacyjnego, nabyła auto. Samochód ten był wykorzystywany w działalności gospodarczej spółki. Zainteresowana wykupiła auto w lutym 2011 roku za kwotę netto 495,90 pln + 114,5 pln VAT. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać auto, które było użytkowane przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

Należy zauważyć, iż cytowany powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

W przypadku zbycia samochodu wykorzystywanego uprzednio w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, wykupionego po zakończeniu umowy, wystąpi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Samochód stanowił bowiem składnik majątku prowadzonej działalności gospodarczej już przez fakt obciążenia kosztów uzyskania przychodów np. ratami leasingowymi, czy fakturami za paliwo. Możliwość preferencyjnego zakupu z reguły przewidziana jest dla podmiotu będącego leasingobiorcą, a w opisanej sytuacji - leasingobiorcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, co oznacza, iż również możliwość wykupu samochodu za niską wartość jest związana z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym należy uznać, że sprzedaż przedmiotowego samochodu generować będzie przychód ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeśli samochód zostanie z tej działalności wycofany - jeżeli - między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej i dniem odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat.

Reasumując, w sytuacji gdy przedmiotowy samochód w okresie trwania umowy leasingu wykorzystywany był na potrzeby działalności gospodarczej, sprzedaż takiego samochodu będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, również w sześcioletnim okresie po wycofaniu tego składnika, stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy. Podstawę opodatkowania będzie stanowił dochód, wg takiej stawki podatku jaką jest opodatkowana pozarolnicza działalność gospodarcza.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię pisma urzędowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.