INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 23 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnie świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnie świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, świadczy usługi rekreacyjne (basen, sauna, SPA, siłownia), hotelarskie i gastronomiczne. Do Spółki zgłaszają się przedstawiciele lokalnych mediów z prośbą o ufundowanie nagrody w organizowanych przez nie konkursach dla słuchaczy lub czytelników. Nagrodą ma być jedna, bądź pakiet świadczonych usług.

Mogą to być:

• wstęp na basen i do saun,
• wstęp na siłownię,
• korzystanie z zajęć fitness i na siłowni,
• pakiet świadczonych usług, czyli np. nocleg, wyżywienie i zabiegi SPA.

Dokumentem potwierdzającym wygraną w konkursie jest przekazany przez Spółkę voucher uprawniający do nieodpłatnego skorzystania z oferowanych usług w ramach nagrody. Laureat konkursu zgłasza się do Spółki w dogodnym dla siebie terminie z voucherem i otrzymuje nieodpłatnie świadczone usługi.

W związku z powyższym, mogą wystąpić dwie sytuacje dotyczące ufundowania nagród jako wygranej w konkursach ogłaszanych przez media i inne podmioty organizujące imprezy, np. sportowe ogólnie dostępne lub festyny, itp.:

1. Spółka funduje nagrodę i organizator w zamian nie świadczy żadnych usług, a jedynie informuje podczas wręczania voucheru, że Spółka jest fundatorem tej nagrody,
2. Spółka funduje nagrodę, a w zamian otrzymuje reklamę w postaci spotu reklamowego, wywieszenia baneru reklamowego lub innej formy reklamy.

Przy czym w tej drugiej sytuacji są to usługi wzajemne w ramach współpracy barterowej, które udokumentowane są fakturą VAT i opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Spółka ma wątpliwość odnośnie pierwszego przypadku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo postępuje nie opodatkowując podatkiem od towarów i usług świadczonych usług ...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenie usług, w ramach ufundowanych nagród, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie tych usług jest nieodpłatne i zarazem związane z działalnością gospodarczą, a zatem wypełnia warunki art. 8 ust. 2 ustawy. Wszelkie kontakty z potencjalnymi odbiorcami, mające na celu zaprezentowanie oferty Spółki i jej możliwości jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tak się dzieje w przypadku ufundowanej przez Spółkę nagrody, która ma na celu zachęcenie do korzystania w przyszłości z odpłatnych, świadczonych przez nią usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższe oznacza, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady, nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analizując treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz osób trzecich, które służy im celom bezpośrednio konsumpcyjnym, zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Należy zauważyć, iż pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte dla celów podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że kwestia nieodpłanego świadczenia usług była przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-258/95 pomiędzy Julius Filibeck Sönhne GmbH Co. KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy), a także zapadłych na jego kanwie wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2008 r. (sygn. akt I FSK 1589/07) oraz z dnia 23 marca 2010 r. (sygn. akt I FSK 326/09), w którym zaakcentowano, iż dla prawidłowego ustalenia opodatkowania nieodpłatnej usługi ma znaczenie, kto uzyskuje dominującą korzyść z tego tytułu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi rekreacyjne (basen, sauna, SPA, siłowni), hotelarskie i gastronomiczne. Zgłaszają się do niej przedstawiciele lokalnych mediów z prośbą o ufundowanie nagrody w organizowanych przez nie konkursach dla słuchaczy lub czytelników. Nagrodą ma być jedna, bądź pakiet świadczonych usług. Dokumentem potwierdzającym wygraną w konkursie jest przekazany przez Spółkę voucher uprawniający do nieodpłatnego skorzystania z oferowanych usług w ramach nagrody. Laureat konkursu zgłasza się do Spółki w dogodnym dla siebie terminie z voucherem i otrzymuje nieodpłatnie świadczone usługi.

Mając na uwadze powyższe jak również obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń. Celem świadczenia przedmiotowych usług – jak wynika z treści wniosku - było zaprezentowanie oferty Spółki i zachęcenie potencjalnych usługobiorców do korzystania w przyszłości z odpłatnych, świadczonych przez nią usług. Korzyść jaką uzyskuje usługobiorca (korzysta bezpłatnie z basenu i saun, siłowni, zajęć fitness i siłowni, noclegu, wyżywienia, zabiegów SPA) ma zatem dominujący charakter w stosunku do korzyści jaką zamierza osiągnąć Spółka. W konsekwencji stwierdzić należy, że nieodpłatne świadczenie usług, jako niezwiązane z prowadzoną działalności gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.