Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-973/12-2/MS
z 19 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2012r. (data wpływu 21.11.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.11.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (działalność deweloperska) oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub wydzierżawionymi. W miesiącu sierpniu 2011 roku Spółka oddała do użytkowania wybudowaną przez siebie nieruchomość w postaci budynku biurowego przeznaczonego na wynajem. Budynek ten został oddany do użytkowania i ujęty w ewidencji środków trwałych w miesiącu sierpniu 2011 roku, tj. po otrzymaniu wszelkich pozwoleń wynikających z przepisów prawa budowlanego. Amortyzację budynku rozpoczęto w miesiącu wrześniu 2011 roku. W tym samym czasie podpisane zostały pierwsze umowy z najemcami powierzchni biurowych, w których to umowach Spółka zobowiązała się do kompleksowej adaptacji pomieszczeń, dostosowując je indywidualnie do standardów wymaganych przez najemców. Nakłady ponoszone na adaptację pomieszczeń biurowych po ich zakończeniu, zwiększały wartość początkową budynku. Na sfinansowanie realizacji budowy obiektu Spółka zaciągnęła w 2010 roku kredyt inwestycyjny. W okresie realizacji budowy odsetki od kredytu zwiększały w całości wartość środka trwałego w budowie, natomiast po oddaniu środka trwałego do użytkowania w okresie ponoszenia dalszych nakładów związanych z adaptacją pomieszczeń, odsetki od kredytu inwestycyjnego zwiększały wartość tych nakładów tylko w części odzwierciedlającej proporcję poniesionych nakładów inwestycyjnych w stosunku do wartości początkowej budynku. Pozostała część odsetek od kredytu inwestycyjnego rozpoznawana była w tym okresie jako koszt uzyskania przychodu. W związku poprawą płynności finansowej Spółki, związaną z generowaniem przychodów osiąganych z najmu powierzchni biurowych, Zarząd Spółki w miesiącu styczniu 2012 roku podjął decyzję o wcześniejszej spłacie kredytu inwestycyjnego. Zawarta umowa kredytowa przewidywała możliwość wcześniejszej spłaty kredytu, jednakże związane było to z koniecznością poniesienia dodatkowej opłaty, tzw. „exit free”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy administracyjna opłata bankowa związana z możliwością wcześniejszej spłaty kredytu inwestycyjnego, wynikająca z zapisów umowy kredytowej, poniesiona przez Spółkę w styczniu 2012 roku, to jest po oddaniu budynku do użytkowania lecz w okresie realizacji dalszych prac adaptacyjnych powinna zwiększać wartość środka trwałego, czy też powinna zostać uznana w całości jako koszt uzyskania przychodu w dacie jej poniesienia?

Zdaniem Spółki, dodatkowa opłata bankowa, wynikająca z umowy kredytowej, poniesiona w związku z możliwością wcześniejszej spłaty kredytu inwestycyjnego, zaciągniętego na sfinansowanie budowy, powinna w całości stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jej poniesienia.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. W przedstawionym stanie faktycznym, opłata bankowa dotycząca wcześniejszej spłaty kredytu została uregulowana po upływie 16 miesięcy od momentu oddania budynku do użytkowania i rozpoczęcia jego amortyzacji. W okresie przypadającym na moment spłaty powyższej opłaty wykonywane były przez Spółkę prace wykończeniowe dotyczące powierzchni biurowych, wynikające z umów podpisanych z najemcami tych powierzchni.

Zdaniem Spółki, poniesiona opłata, związana z możliwością wcześniejszej spłaty zaciągniętego kredytu ma charakter administracyjnej opłaty bankowej i nie pozostaje w bezpośrednim związku faktem wytworzenia środka trwałego. Ponadto bezpośrednim celem przedmiotowego wydatku było ograniczenie przyszłych kosztów finansowych związanych z koniecznością dalszej spłaty odsetek od kredytu. Zaoszczędzone przez Spółkę w ten sposób środki przeznaczone zostaną na osiągnięcie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny podkreślenia wymaga fakt, że poniesiona opłata nie stanowi spłaty pożyczki, a tym samym nie znajduje tu zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.