Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-180/12-2/TW
z 6 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 12 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podmiotu zużywającego wyroby węglowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podmiotu zużywającego wyroby węglowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) zajmuje się produkcją energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. W swojej działalności wykorzystuje on m.in. węgiel o kodzie CN 2701, (dalej: wyroby węglowe). Wyroby węglowe zużywane przez Spółkę mogą mieć różną postać fizyczną np. brył, miału.

Spółka objęta jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Zgodnie z interpretacja indywidualną o sygn. ILPP3/443-98/11-2/TK węgiel zużywany przez Spółkę w zakładach objętych europejskim systemem handlu emisjami podlega zwolnieniu na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (dalej: ustawa).

Spółka posiada magazyn wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych (cały węgiel zużywany jest do celów zwolnionych). Ponadto celem zachowania prawa do zwolnienia zgodnie z art. 31a ust. 4 ww. ustawy, Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych na cel zwolniony - ewidencja ta została opieczętowana przez określonego naczelnika urzędu celnego oraz na ewidencję zostało nałożone zamknięcie urzędowe.

Spółka na dzień dzisiejszy nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Po analizie przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych Spółka powzięła następujące wątpliwości:

1. Czy zgodnie z przepisami Spółka ma obowiązek dokonania inwentaryzacji zapasu węgla dla celów podatku akcyzowego?
2. Czy stan wynikający z ewidencji wyrobów węglowych (o której mowa powyżej) należy uzgadniać ze stanem księgowym zapasów?
   
   

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad. 1 Po analizie przepisów - Spółka stoi na stanowisku, iż nie ma nałożonego wprost obowiązku dokonywania inwentaryzacji zapasów węgla dla celów podatku akcyzowego na podmioty zużywające. Obowiązku takiego nie nakłada na Spółkę w szczególności załącznik nr 5 do rozporządzenia z dnia 24 lutego 2009 r. Ministra Finansów w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242 ze zm.) (dalej: Rozporządzenie). Załącznik ten w pkt 5 stanowi, iż ubytki wyrobów węglowych rozlicza się za okresy roczne, pkt 6 wskazuje dwa sposoby ustalania masy magazynowej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy ubytki wyrobów węglowych - są to wszelkie straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczące podmioty węglowe.

Jak zostało wskazane na wstępie Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego - jest podmiotem zużywającym, zwolnionym na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, dlatego też rozporządzenie jak również ustawa nie nakłada na podmiot zużywający obowiązku dokonywania inwentaryzacji zapasów węgla - zarówno za okresy roczne jak i inne przedziały czasowe.

Ad. 2 Po analizie przepisów - Spółka stoi na stanowisku, iż nie ma nałożonego wprost obowiązku dokonywania uzgodnień stanu węgla wynikającego z zapisów ewidencji a stanów węgla wynikającego z ewidencji zapasów (ewidencji księgowej). Jak zostało wskazane na wstępie Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych na cel zwolniony w formie papierowej. Wpisy do ewidencji prowadzone są zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.