Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-41/13/MM
z 9 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 15 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kursu po jakim należy przeliczać odsetki w celu skorzystania z ulgi odsetkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kursu po jakim należy przeliczać odsetki w celu skorzystania z ulgi odsetkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2005 r. wnioskodawca posiada kredyt hipoteczny denominowany we frankach szwajcarskich. Wnioskodawca korzysta z ulgi odsetkowej. Od grudnia 2012 r. wnioskodawca spłaca kredyt w walucie kredytu, tj. we frankach, które kupuje w kantorze i przelewa do banku. Bank wystawia wnioskodawcy zaświadczenie o wysokości zapłaconych odsetek za dany rok w PLN i CHF.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jako że odliczenia wnioskodawca ma dokonać w PLN, jaki kurs ma przyjąć do przeliczeń CHF na PLN? Czy ten, po którym kupił franki w kantorze, czy średni NBP z dnia raty, czy jakiegoś innego dnia, czy jeszcze inny kurs?

Czy wydruk operacji z kantoru (jest to kantor bankowy), będzie wystarczającym potwierdzeniem przeprowadzonych operacji (wysokości kursu)?

Zdaniem wnioskodawcy, kurs kantorowy z dnia zakupu waluty, jest odpowiedni do przeliczeń.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady dokonywania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), obowiązujące w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588 z późn. zm.).

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy zmieniającej w brzmieniu obowiązującym od 2009 r. stanowi, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., zwany dalej „kredytem mieszkaniowym”, przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

1. od kredytu mieszkaniowego,
2. od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
3. od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

-do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 01 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.
   
   

Szczegółowe warunki uprawniające do skorzystania z odliczenia od dochodu przedmiotowej ulgi zostały zawarte w art. 26b ust. 2 - 8 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca korzysta z tzw. „ulgi odsetkowej” poprzez stosowne odliczenie zapłaconych odsetek od rat kredytu hipotecznego. Kredyt jest denominowany do franka szwajcarskiego (CHF). Wątpliwość wnioskodawcy budzi sposób przeliczania franka szwajcarskiego na złotówki w celu skorzystania z tzw. ulgi odsetkowej. Od grudnia 2012 r. wnioskodawca dokonuje bowiem spłaty rat kredytu bezpośrednio w walucie, do jakiej indeksowany jest udzielony mu kredyt, czyli - CHF, którą nabywa w kantorze, co umożliwiała mu ustawa z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 165, poz. 984) zwana ustawą antyspreadową.

W tym miejscu, należy podkreślić, iż ustawodawca jednoznacznie przesądził według jakiego kursu należy dokonywać stosownych przeliczeń dla celów rozliczenia podatkowego. Stanowi o tym literalnie art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2011 r., zgodnie z którym kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Zgodnie z Uchwałą NR 51/2002 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z 23 września 2002 r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych (Dz. Urz. NBP z dnia 26 września 2002 r. Nr 14, poz. 39 z późn. zm.), Narodowy Bank Polski wylicza bieżące średnie kursy walut oraz ogłasza je m.in. w serwisach informacyjnych (w tym na swojej stronie internetowej) w dniu ich wyliczenia.

Zgodnie z powyższym, do przeliczenia na złotówki spłaconych przez wnioskodawcę odsetek należy przyjąć średni kurs franka szwajcarskiego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania wpłaty odsetek do banku.

Ustawodawca warunkując odliczenie wydatków na spłatę odsetek od kredytu na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych podatnika nakazuje stosownie do treści art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, udokumentowanie wydatków z tytułu spłaconych odsetek od kredytu dowodem, wystawionym przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek). Dokument powinien potwierdzać wysokość odsetek oraz termin ich zapłaty.

Z powyższego zatem wynika, że wysokość faktycznie zapłaconych przez podatnika odsetek podlegających odliczeniu winna wynikać z dokumentu wystawionego przez wymieniony wyżej uprawniony podmiot.

Jeżeli więc podatnik będzie dokonywał spłaty rat kredytu bezpośrednio w walucie obcej, to winien uzyskać od banku zaświadczenie o wysokości spłaconych przez siebie odsetek w walucie obcej. Bank bowiem przyjmując wpłaty w walucie obcej winien wystawić zaświadczenie o ilości odsetek zapłaconych w walucie obcej.

Oznacza to zarazem, że w celu skorzystania z przedmiotowego zwolnienia w przypadku spłaty rat kredytu bezpośrednio w walucie obcej – CHF, dla udokumentowania kursu po jakim waluta ta została zakupiona przez wnioskodawcę nie mają znaczenia wydruki przeprowadzonych operacji z kantoru. Dokument jakim powinien dysponować wnioskodawca to zaświadczenie z banku o spłaconych odsetkach w walucie obcej, z którego będzie wynikała wysokość spłaconych odsetek oraz termin ich spłaty. Jeżeli zatem z zaświadczenia o wysokości zapłaconych za dany rok odsetek w PLN i CHF, które wystawia wnioskodawcy bank będzie wynikała wysokość i termin zapłaconych przez wnioskodawcę każdorazowo (co do zasady co miesiąc) odsetek od kredytu w CHF, to uznać należy, że zaświadczenie takie stanowi dowód, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w celu przeliczenia wysokości zapłaconych każdorazowo w walucie obcej i wykazanych w zaświadczeniu banku odsetek wnioskodawca winien zastosować średni kurs walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku (dzień zapłaty odsetek), który jest ogólnodostępny i znany dla każdego podatnika jak i Organu podatkowego.

Zgodnie z powyższym stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.