2013.01.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1089/12/BW
z 31 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2012r. (data wpływu 23 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2013r. (data wpływu 25 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do korekty podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej oraz
obowiązku korekty odliczonego podatku w związku ze sprzedażą samochodu

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do korekty podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej oraz
obowiązku korekty odliczonego podatku w związku ze sprzedażą samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 stycznia 2013r. (data wpływu 25 stycznia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 stycznia 2013r. znak: IBPP2/443-1089/12/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

1.Wnioskodawca (Spółka) dokonał sprzedaży samochodu osobowego marki FIAT „ ...”. Sprzedaż została udokumentowana fakturą VAT nr …. z dnia 30 sierpnia 2012r.

Netto - 4.471,54 zł

23% VAT - 1.028,46 zł

Brutto - 5.500,00 zł.

W wyniku stwierdzenia błędu w stawce podatku VAT oraz faktu odebrania już faktury pierwotnej przez nabywcę, Wnioskodawca wystawił niezwłocznie (w tym samym dniu) fakturę korygującą nr ...

Netto - 5.500,00 zł.

stawka VAT (zwolniona) - 0,00 zł.

Brutto - 5.500,00 zł.

Podstawa zastosowania stawki zwolnionej:

art. 43 ust. 2 ustawy o podatku VAT
paragraf 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w sprawie VAT.

Odbiór faktury korygującej, został potwierdzony w dniu 3 września 2012r. (zwrotne potwierdzenie odbioru) przez domownika kontrahenta (syn). W piśmie z dnia 6 września 2012r. skierowanego do Wnioskodawcy kontrahent odmówił skorygowania wartości podatku VAT i zwrócił fakturę korygującą. Potwierdził on jednak fakt otrzymania faktury korygującej w dniu 4 września 2012r. W związku z zaistniałym faktem, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem do radcy prawnego, który w informacji prawnej z 25 września 2012r. potwierdził skuteczność doręczenia faktury korygującej do adresata.

2.Samochód FIAT „ ...”, nr rejestracyjny /…/ od dnia 30 lipca 2009r. był przedmiotem umowy leasingowej od września 2006r. Umowa leasingowa została zakończona w lipcu 2009r. W w/w okresie Wnioskodawca odliczył podatek VAT zgodnie z limitem określonym dla samochodu osobowego (60% kwoty podatku określonej na fakturze, nie więcej niż 6.000,00 zł). W okresie trwania umowy samochód był rejestrowany w ewidencji pozabilansowej (bez prawa do odpisów amortyzacyjnych). W tym to okresie amortyzacja nie była kosztem podatkowym. Wykup samochodu nastąpił 15 lipca 2009r. (faktura VAT nr ...)

Netto - 220,48 zł

22% VAT - 48,51 zł

Brutto - 268,99 zł.

W związku z powyższym samochód FIAT „ ..., przeszedł na własność Wnioskodawcy i został ujęty w księgach z wartością początkową 220,48 zł. (wartość netto faktury wykupu samochodu „ ...”, po leasingu). Samochód w okresie trwania umowy leasingowej, jak również po jego wykupie był przeznaczony do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy Proporcja sprzedaży Wnioskodawcy (art. 90) wynosi 100% - współczynnik na rok 2012 (na podstawie danych z 2011 roku).

Faktura pierwotna oraz faktura korygująca zostały ujęte w rejestrze sprzedaży w miesiącu sierpniu z uwagi na datę wystawienia 30 sierpnia 2012r. Obowiązek podatkowy faktury nr ... powstał 30 sierpnia 2012r., natomiast w przypadku faktury korygującej nr ... obowiązek podatkowy został przesunięty na dzień 3 września 2012r. (deklaracja podatku VAT za m-c wrzesień 2012r.).

Wnioskodawca nie sporządził w deklaracji VAT za miesiąc sierpień 2012r. korekty "in minus”, pomimo faktu sprzedaży samochodu osobowego FIAT „ ...”, w pięcioletnim okresie korekty, ponieważ jego zdaniem wartość początkowa samochodu nie przekroczyła kwoty 15.000,00 zł. a okres użytkowania był dłuższy niż 12 miesięcy.

Wnioskodawca planuje dalszą sprzedaż używanych samochodów marki FIAT „ ...”, będących również przedmiotem umowy leasingowej na przestrzeni lat 2006-2009, dlatego istotne jest potwierdzenie prawidłowości jego rozliczenia.

Natomiast w piśmie z dnia 22 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał, że faktura wykupu samochodu nr ... z dnia 15 lipca 2009r. wpłynęła do Spółki 22 lipca 2009r. i została ujęta w rejestrze VAT w miesiącu lipcu 2009r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca miał prawo do odzyskania podatku VAT w wysokości 1.028.46 zł poprzez dokonanie korekty podatku należnego na podstawie faktury VAT korekta nr ... ? (niniejsze pytanie zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 stycznia 2013r. ).
Czy Wnioskodawca sprzedając samochód osobowy FIAT „ ...” w tzw. okresie korekty tj. w okresie 5 lat licząc począwszy od 2009 roku (data wykupu), powinien dokonać korekty 2/5 podatku z faktury wykupu w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2012r.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że mimo otrzymania od kontrahenta zwrotu faktury korygującej, miał prawo do odzyskania zapłaconego podatku należnego, wynikającego z faktury ... , a ujętego w deklaracji podatku VAT za m-c sierpień 2012r. Zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług, w przypadku wystawienia przez podatnika faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, jest on obowiązany do posiadania potwierdzenia jej odbioru z wyjątkami określonymi w art. 29 ust. 4b ustawy. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzać ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę. Zatem uwzględniając powyższe regulacje prawne Wnioskodawca stwierdza, że dysponuje dokumentami, o których mowa powyżej, ponieważ posiada zwrotne potwierdzenie odbioru faktury korygującej i bez znaczenia pozostaje fakt otrzymania od kontrahenta korespondencji, w której odmawia skorygowania faktury ... . Wnioskodawcy zatem przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego za okres, w którym potwierdzenie to uzyskano, tj. w miesiącu wrześniu 2012r. (niniejsze stanowisko zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 stycznia 2013r. ).
Wnioskodawca uważa, że pomimo sprzedaży samochodu osobowego FIAT „ ...” w tzw. „okresie korekty” (okres 5 lat, licząc począwszy od roku w którym został oddany do użytkowania w Spółce), to wartość początkowa w/w samochodu wynosi 220,48 zł, więc nie przekracza kwoty 15.000 zł. Pomiędzy wydaniem pojazdu do użytkowania a jego sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 12 miesięcy. Zdaniem Wnioskodawcy nie należy sporządzać korekty podatku naliczonego w związku ze sprzedażą samochodu marki FIAT „ ...”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 22 stycznia 2013r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w zakresie stanu faktycznego opisanego we wniosku, z dnia 18 października 2012r, w pkt 2 oraz przeredagował, w porównaniu do treści zawartych w przedmiotowym wniosku o interpretację indywidualną, z dnia 18 października 2012r., pytanie oznaczone nr 1 i własne stanowisko przedstawione w poz. 70 wniosku pod nr 1. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 22 stycznia 2013r.było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 15 stycznia 2013r. znak: IBPP2/443-1089/12/BW do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, że pytanie oznaczone nr 1 oraz własne stanowisko Wnioskodawcy oznaczone nr 1, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej.

Należy także zauważyć, iż niniejszą interpretację indywidualną wydano w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., ponieważ Wnioskodawca wskazał, że przedmiot wniosku stanowi zaistniały stan faktyczny.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Natomiast, stosownie do art. 29 ust. 4a ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z kolei zgodnie z art. 29 ust. 4b ww. ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ww. ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Z kolei, na podstawie § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Natomiast stosownie do § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Fakturę korygującą, zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca – stosownie do zapisu § 14 ust. 3 ww. rozporządzenia – wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Zgodnie z § 14 ust. 4 ww. rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Należy zauważyć, iż brzmienie ww. przepisów § 13 ust. 1, ust. 5, ust. 8, § 14 ust. 1 oraz ust. 3 uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2013r., na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012r. poz. 1428).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 30 sierpnia 2012r. dokonał sprzedaży samochodu osobowego FIAT ... co udokumentował fakturą VAT nr ....

W wyniku stwierdzenia błędu w stawce podatku VAT oraz faktu odebrania już faktury pierwotnej przez nabywcę, Wnioskodawca wystawił niezwłocznie (w tym samym dniu) fakturę korygującą nr ... .

Podstawą wystawienia przedmiotowej faktury korygującej był przepis art. 43 ust. 2 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w sprawie VAT.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy w zaistniałej sytuacji, tj. w sytuacji odbioru przez syna kontrahenta faktury korygującej jak również potwierdzenia odbioru tejże faktury korygującej przez samego kontrahenta, Wnioskodawca ma prawo do zmniejszenia podatku należnego na podstawie przedmiotowej faktury korygującej.

Odnosząc się do powyższej kwestii tut. organ pragnie powołać wyrok TSUE z dnia 26 stycznia 2012r. w sprawie C-588/10, w którym Trybunał wskazał na treść art. 1 ust. 2, art. 73, art. 79, art. 90 ust. 1, art. 183 i art. 273 Dyrektywy 112 i uznał, iż powyższe przepisy nie sprzeciwiają się wprowadzeniu krajowej regulacji uwarunkowującej korektę zobowiązania w podatku VAT od uzyskania od nabywcy towaru lub usługi potwierdzenia otrzymania faktury korygującej. Zdaniem TSUE Polska mogła, co do zasady, wprowadzić wymóg uzyskania od nabywcy towaru lub usług potwierdzenia otrzymania przez niego faktury korygującej. Wymóg uzależniający obniżenie podstawy opodatkowania od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 Dyrektywy.

TSUE wyraził również pogląd, że wskazane powyżej przepisy Dyrektywy nie precyzują warunków ani obowiązków, które mogą nałożyć państwa członkowskie. Państwa członkowskie mają swobodę w doborze formalności, które muszą zostać spełnione przez podatników względem organu podatkowego celem obniżenia podstawy opodatkowania. Zdaniem Trybunału taki wymóg nie jest sprzeczny z zasadami neutralności i proporcjonalności.

Jednakże TSUE podkreślił, że wprowadzony wymóg nie może naruszać podstawowej zasady, według której podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane. Dlatego też jak podkreślił TSUE wprowadzone odstępstwo jest dopuszczalne jedynie w granicach tego, co jest bezwzględnie konieczne dla zapobieżenia oszustwom podatkowym i unikaniu opodatkowania.

Trybunał podniósł w wydanym orzeczeniu C-588/10, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury, i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zatem z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wyraźnie wynika, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał.

Należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy Wnioskodawca nie będzie mógł otrzymać potwierdzenia odbioru faktury korygującej, ale będzie dysponował dokumentami lub informacjami, z których będzie można wywieść, że kontrahent – nabywca – zapoznał się z treścią faktury korygującej, spełniony zostanie wymóg określony w art. 29 ust. 4a ustawy i będzie on uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej za dany okres, w którym uzyska stosowne dokumenty lub informacje.

Zatem, w przypadku wystawienia przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, jest on obowiązany do posiadania potwierdzenia jej odbioru z wyjątkami określonymi w art. 29 ust. 4b ustawy. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę.

Podkreślenia wymaga fakt, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u dostawcy.

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym po stronie nabywcy towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Kontrahent potwierdził otrzymanie faktury korygującej.

Zatem, skoro Wnioskodawca posiada potwierdzenie odbioru faktury korygującej, to świetle ww. przepisów prawa przysługuje mu prawo do pomniejszenia podatku należnego na podstawie przedmiotowej faktury korygującej. Jeżeli Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie odbioru faktury korygującej we wrześniu 2012r. to obniżenia podatku należnego na podstawie przedmiotowej faktury winien dokonać rozliczeniu za wrzesień 2012r.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zasadności wystawienia faktury korygującej gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania i w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska.

Ad. 2

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ww. ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ww. ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 3 ww. ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Z kolei zgodnie z art. 91 ust. 4–6 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7a ww. ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Natomiast, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ww. ustawy o VAT).

W świetle zaś art. 91 ust. 7c ww. ustawy o VAT, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 7d ww. ustawy o VAT, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i ust. 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 15 lipca 2009r. dokonał wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu (faktura VAT nr ...).

Netto - 220,48 zł

22% VAT -48,51 zł

brutto - 268,99 zł.

Przedmiotowa umowa została zawarta we wrześniu 2006r. a zakończona w lipcu 2009r.

Faktura wykupu wpłynęła do Wnioskodawcy 22 lipca 2009r. i została ujęta w rejestrze VAT w miesiącu lipcu 2009r. Wnioskodawca na podstawie przedmiotem faktury odliczył podatek VAT zgodnie z limitem określonym dla samochodu osobowego (60% kwoty podatku określonej na fakturze, nie więcej niż 6.000,00 zł), tj. w wysokości 29.10 zł. W okresie trwania umowy samochód był rejestrowany w ewidencji pozabilansowej (bez prawa do odpisów amortyzacyjnych). W tym to okresie amortyzacja nie była kosztem podatkowym.

W związku z wykupem samochodu przeszedł on na własność Wnioskodawcy i został ujęty w księgach z wartością początkową 220,48 zł (wartość netto faktury wykupu samochodu „ ...”, po leasingu).

Samochód w okresie trwania umowy leasingowej, jak również po jego wykupie był przeznaczony do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

W dniu 30 sierpnia 2012r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotowy samochód.

Przy sprzedaży tego samochodu zastosowano zwolnienie z opodatkowania na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MF z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy w związku ze sprzedażą samochodu, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca winien był dokonać korekty odliczonego przy jego zakupie podatku VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii, należy wskazać, iż jak wynika z opisu sprawy samochód, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca zakupił w lipcu 2009r. i samochód ten był wykorzystywany przez niego do działalności opodatkowanej. Natomiast sprzedaż tego samochodu, z zastosowaniem zwolnienia od podatku, miała miejsce w dniu 30 sierpnia 2012r., zatem po upływie 12-tu miesięcy od jego zakupu.

Mając na uwadze powyższe, stosownie do art. 91 ust. 7c ww. ustawy o VAT, Wnioskodawca, w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu, nie będzie zobowiązany do dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego przy jego zakupie (wykupie z leasingu).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż nie należy dokonywać korekty podatku naliczonego w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin