Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-65/13-6/RG
z 26 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu 29 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 27 marca 2013r. (data wpływu 02 kwietnia 2013r.) oraz z dnia 18 kwietnia 2013r. (data wpływu 22 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy budynku usługowo-biurowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy budynku usługowo-biurowego na podstawie art., 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Wniosek uzupełniony został pismami: z dnia 27 marca 2013r. (data wpływu 02 kwietnia 2013r.) oraz z dnia 18 kwietnia 2013r. (data wpływu 22 kwietnia 2013r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. powstało na bazie … w likwidacji w roku 1993.

Zgodnie z Aktem notarialnym – Repertorium A i umową o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania przejęte zostały nieruchomości, m. in. nieruchomość.

Przedmiot umowy obejmował również własność budynku usługowo-biurowego.

Obecnie Spółka z o.o. zamierza ten budynek sprzedać.

Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie, które stanowiłoby więcej niż 30% wartości początkowej.

Spółka przejęła budynek zgodnie z Aktem notarialnym – Repertorium … i umową o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania w roku 1993. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Pierwsze zasiedlenie budynku miało miejsce w roku 1957 ( w tym roku budynek został wybudowany). Nie poniesiono wydatków na ulepszenia. Przejęcie budynku nastąpiło w 1993 roku.

Spółka wynajmuje część lokali biurowych firmom prowadzącym działalność gospodarczą.

Ogółem w budynku znajduje się 49 lokali. Najem dotyczy tylko części z nich:

• od 01 czerwca 2006r. do 30 kwietnia 2011r. lokale Nr: 11, 14, 15, 16, 17;
  

• od 14 września 1996r. do nadal, lokale nr: 01, 04, 05, 05a, 15;
  

• od 29 lipca 2007r. do 30 kwietnia 2013r. - lokale nr: 12, 12a;
  

• od 01 grudnia 2010r. do 15 września 2012r. - lokal nr 5;
  

• od 01 grudnia 2010r. do 15 września 2012r. - lokal nr 5a;
  

• od 27 stycznia 2011r. do 31 października 2012r. - lokal nr 35;
  

• od 01 października 2011r. do nadal - lokal nr 3, 3a;
  

• od 03 stycznia 2013r. do nadal - lokal nr 16;
  

• od 03 stycznia 2013r. do nadal - lokal nr 10.
  
  

Niewynajmowane lokale wykorzystywane były i są dla potrzeb prowadzonej działalności związanej ze świadczeniem usług geodezyjno-kartograficznych.

W dniu 23 marca 2013r. uchwałą NZW Spółka z o.o. rozwiązano Spółkę i postawiono ją w stan likwidacji. Właśnie ten fakt jest powodem sprzedaży nieruchomości.

Ww. nieruchomość Spółka przejęła od Skarbu Państwa – …– zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A z dnia 16 grudnia 1993r.

Po dniu 07 lipca 1993r. poprzedni właściciel nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż budynku może skorzystać ze zwolnienia z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystywanie budynku na potrzeby własne od 1993 roku oraz brak ulepszeń powoduje, iż ww. sprzedaż może być zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Spółka z o.o. powstało na bazie w likwidacji w roku 1993. Zgodnie z Aktem notarialnym – Repertorium A i umową i umową o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania przejęte zostały nieruchomości, m. in. nieruchomość. Przedmiot umowy obejmował również własność budynku usługowo-biurowego.

Ww. nieruchomość Spółka przejęła od Skarbu Państwa – … z siedzibą – zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A z dn. 16 grudnia 1993r. Po dniu 07 lipca 1993r. poprzedni właściciel nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego.

Obecnie Spółka z o.o. zamierza ten budynek sprzedać. Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie, które stanowiłoby więcej niż 30% wartości początkowej. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pierwsze zasiedlenie budynku miało miejsce w roku 1957 ( w tym roku budynek został wybudowany). Nie poniesiono wydatków na ulepszenia. Przejęcie budynku nastąpiło w 1993 roku. Spółka wynajmuje część lokali biurowych firmom prowadzącym działalność gospodarczą.

Niewynajmowane lokale wykorzystywane były i są dla potrzeb prowadzonej działalności związanej ze świadczeniem usług geodezyjno-kartograficznych. W dniu 23 marca 2013r. uchwałą NZW … Spółka z o.o. rozwiązano Spółkę i postawiono ją w stan likwidacji.

Dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla dostawy przedmiotowej nieruchomości w pierwszej kolejności należy ocenić, czy doszło do jej pierwszego zasiedlenia.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w związku z okolicznością wynajmu 49 lokali w przedmiotowym budynku firmom prowadzącym działalność gospodarczą doszło do oddania tej części budynku do używania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tj. doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Tym samym sprzedaż wynajmowanej części budynku będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, o ile między pierwszym zasiedleniem poszczególnych lokali a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT lokali w stosunku do których okres pomiędzy oddaniem ich w najem (pierwszym zasiedleniem) a przewidywaną dostawą budynku będzie krótszy niż 2 lata oraz pozostałych niewynajmowanych lokali w budynku będącym przedmiotem dostawy, należy przeanalizować przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Bowiem, w sytuacji braku zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy odnieść się do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Sprzedaż może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w sytuacji, gdy spełnione będą łącznie dwa warunki występujące w tym artykule, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z wniosku wynika, że Spółka przejęła od Skarbu Państwa – …. z siedzibą – zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A z dnia 16 grudnia 1993r. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek został wybudowany w roku 1957. Po dniu 07 lipca 1993r. poprzedni właściciel nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego. Wnioskodawca również nie ponosił wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby więcej niż 30% wartości początkowej.

Zauważyć należy, iż ustawodawca w przepisie art. 6 ustawy wyłączył z zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określone czynności. Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednocześnie ustawodawca poprzez regulacje zawarte w przepisie art. 91 ust. 9 ustawy wprowadził obowiązek skorygowania podatku naliczonego od nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego w tym zakresie następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Regulacje zawarte w art. 6 pkt 1 i art. 91 ust. 9 ustawy mają na celu zachowanie zasady neutralności VAT, tj. w każdym przypadku odbiorca będzie traktowany jako prawny następca przekazującego, w szczególności co do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur uzyskanych przez poprzednika. Oznacza to, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabywca powinien być traktowany jako następca prawny.

Powyżej wyrażona zasada sukcesji w podatku od towarów i usług zakłada zatem, że nabywcy przedsiębiorstwa przysługują takie same uprawnienia w zakresie tego podatku, jakie przysługiwały zbywcy ww. przedsiębiorstwa. Istota tak rozumianej sukcesji sprowadza się do tego, że nabywca przedsiębiorstwa jest traktowany jak jego zbywca - tak jakby do zbycia przedsiębiorstwa nie doszło.

W szczególności art. 91 ustawy stanowiący w ust. 9 ustawy o kontynuacji korekty podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa, wprowadza zasadę sukcesji nabywcy przedsiębiorstwa w zakresie podatku VAT po podmiocie, który wcześniej zbył przedsiębiorstwo.

W konsekwencji, biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawcę - jako następcę prawnego podmiotu dokonującego sprzedaży przedsiębiorstwa, na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług należy traktować jako podmiot, któremu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy przedmiotowego budynku będącego obecnie własnością Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, należy wskazać, iż Wnioskodawcy w stosunku do ww. budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej.

W przedmiotowej sprawie dostawa lokali będących przedmiotem najmu ale w sytuacji gdy między oddania w najem a dostawą upłynie okres krótszy niż dwa lata oraz lokali niewynajmowanych będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W związku z powyższym na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, dostawa gruntu na którym posadowiony jest budynek, również nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Reasumując sprzedaż wynajmowanej części budynku usługowo-biurowego, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w sytuacji gdy od daty pierwszego zasiedlenia do daty dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Natomiast sprzedaż pozostałej części budynku (niewynajmowanej oraz wynajmowanej lecz w sytuacji gdy pomiędzy oddaniem w najem a dostawą nie upłynie okres dłuższy niż dwa lata) będzie korzystać ze zwolnienia w z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy (zdarzenia przyszłego). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.