Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-514/12-2/BA
z 15 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi najmu domku letniskowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi najmu domku letniskowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której ma zamiar wynajmować nieruchomość budynkową – będący jego własnością budynek letniskowy – wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zdaniem Zainteresowanego, świadczenie usług najmu nieruchomości budynkowej (budynek letniskowy), przeznaczonej wyłącznie na cele mieszkaniowe, należy objąć zwolnieniem od podatku od towarów i usług, uregulowanym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość budynkowa Zainteresowanego, którą zamierza wynająć jest usytuowana na gruncie, który Wnioskodawca wynajmuje od Gminy. Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca na wynajmowanym gruncie miał prawo wybudować domek letniskowy. W lipcu 2010 r. Zainteresowany na wynajmowanym gruncie zakończył budowę domku letniskowego, o czym zawiadomił Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego. Za wynajem gruntu Wnioskodawca płaci czynsz. Tytułem wynajmu Gmina wystawia mu faktury VAT. W kwocie czynszu obecnie uwzględniona jest 23% stawka podatku od towarów i usług. Zdaniem Zainteresowanego w momencie, w którym znajdująca się na wynajmowanym gruncie nieruchomość budynkowa zostanie wynajęta z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe, zmieni się również cel wynajmu gruntu. Grunt ten będzie również przeznaczony wyłącznie na cele mieszkaniowe, a więc świadczona przez Gminę usługa wynajmu gruntu winna być także objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, uregulowanym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługę najmu nieruchomości budynkowej będącej domkiem letniskowym przeznaczonym wyłącznie na cele mieszkaniowe należy objąć zwolnieniem od podatku od towarów i usług, uregulowanym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów usług (zwanej dalej ustawą o VAT), zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zgodnie ze wskazaną regulacją, by wynajmowana lub wydzierżawiana nieruchomość była zwolniona od podatku VAT, musi spełniać łącznie dwa warunki:

1. musi mieć charakter mieszkalny,
2. musi być wynajmowana lub wydzierżawiana na cele mieszkaniowe.
   
   

Przedmiotem umowy najmu jaką Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, będzie domek letniskowy. Wskazana nieruchomość budynkowa zostanie przeznaczona wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem należy rozumieć budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w dziale 11.

Domek letniskowy wybudowany przez Wnioskodawcę na wynajmowanym gruncie zaklasyfikowany jest statystycznie do działu 11 grupy 11 PKOB „Budynki mieszkalne jednorodzinne”. Grupowanie to, zgodnie z objaśnieniami PKOB, obejmuje samodzielne budynki, takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Domek letniskowy (czyli jak w objaśnieniach PKOB - domek wypoczynkowy, czy też dom letni) będzie służył najemcy stałemu zamieszkiwaniu, co pozwoli na zaliczenie go do grupy obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

W zaistniałym opisie sprawy należy więc stwierdzić, iż zostały spełnione wszelkie przesłanki do zastosowania wobec usługi najmu domku letniskowego wyłącznie na cele mieszkaniowe zwolnienia od podatku VAT uregulowanego przepisem art. 43 ust. 1 pkt 36 przywołanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Najem wypełnia określoną w art. 8 ustawy definicję usług i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi oraz podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
  
  

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi według stawki 23%.

O ile identyfikacja istnienia pozostałych elementów nie stanowi problemu, o tyle zwrócić uwagę należy na cel świadczonej usługi. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie lokalu przez najemcę. Tym samym zasadniczą kwestią dla opodatkowania czy zwolnienia od podatku świadczonej usługi pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio uczestniczącą w świadczeniu usługi. W przypadku kiedy najemcą jest osoba fizyczna, osoba prawna bądź jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej prowadząca działalność gospodarczą, wykorzystująca lokale mieszkalne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (podnajem lokali dotychczasowym najemcom), cel zawsze będzie finansowy (gospodarczy).

Zatem w takim przypadku, podmiot świadczący na własny rachunek usługę wynajmu lub dzierżawy nieruchomości mieszkalnej na cele gospodarcze najemcy nie korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Tym samym winien świadczoną usługę opodatkować według stawki 23%.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów (vide np. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. SA/Po 596/92). W żadnym razie nie powinno ono być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Jak wskazał Zainteresowany, przedmiotem umowy najmu jaką ma on zamiar zawrzeć, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, będzie domek letniskowy. Wskazana nieruchomość budynkowa zostanie przeznaczona wyłącznie na cele mieszkaniowe. Domek letniskowy (czyli jak w objaśnieniach PKOB - domek wypoczynkowy, czy też dom letni) będzie służył najemcy stałemu zamieszkiwaniu.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez „obiekt budowlany” należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane). Przez budynek mieszkalny jednorodzinny należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ww. ustawy).

Budowlą, w myśl prawa budowlanego, jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

W myśl zapisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem PKOB 111 zaklasyfikowano „budynki mieszkalne jednorodzinne”. Klasa ta obejmuje także: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dom letniskowy, który posiada klasyfikację PKOB 111 i będzie służył stałemu zamieszkaniu, stanowi nieruchomość o charakterze mieszkalnym, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wynajem domku letniskowego będzie dokonywany na cele mieszkaniowe, gdyż jak wskazał Zainteresowany, nieruchomość budynkowa zostanie przeznaczona wyłącznie na cele mieszkaniowe (domek letniskowy będzie służył najemcy stałemu zamieszkiwaniu). W konsekwencji powyższego, usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz wynajmującego, będzie wynajmem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe.

Reasumując, usługa najmu przez Zainteresowanego nieruchomości budynkowej będącej domkiem letniskowym przeznaczonym wyłącznie na cele mieszkaniowe, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, uregulowanym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej zwolnienia od podatku usługi najmu gruntu zabudowanego budynkiem letniskowym został rozstrzygnięty pismem z dnia 15 lutego 2013 r. nr ILPP4/443-514/12-3/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.