Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1010/12-2/MK
z 25 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, W, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz udokumentowania opłat za odbiór i zagospodarowanie odpadów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz udokumentowania opłat za odbiór i zagospodarowanie odpadów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Utrzymanie czystości i porządku w gminie należy do obowiązkowych zadań własnych gminy (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.). Powyższa ustawa została zmieniona ustawą z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o otrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 897 ze zm.).

Zgodnie z zapisami znowelizowanej ustawy gmina zobowiązana jest przejąć z dniem 1 lipca 2013 r. obowiązki właścicieli nieruchomości w zakresie zagospodarowania odpadami komunalnymi, odebranymi od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Ustawa nakłada na gminę obowiązek wyłonienia w drodze przetargu przedsiębiorcy odbierającego odpady komunalne oraz obowiązek określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a także szczegółowy sposób świadczenia usługi na rzecz właścicieli nieruchomości w zakresie odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych.

Z kolei zgodnie z art. 6h ww. ustawy, właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c są zobowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za zagospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zgodnie z art. 6r przedmiotowej ustawy, opłata ta stanowi dochód gminy. Opłata za zagospodarowanie odpadami komunalnymi będzie uwzględniała m. in. koszty odbierania, transportu, odzysku, w tym recyklingu, a także unieszkodliwiania odpadów. Gmina na wykonywanie usług i odbioru zagospodarowania odpadów komunalnych zawrze umowę cywilnoprawną z podmiotem (wyłonionym w drodze przetargu) wykonującym przedmiotową usługę (przedsiębiorca będzie podatnikiem VAT).

W myśl art. 6r ust. 2 cyt. ustawy, z pobranych opłat za zagospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu zagospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty: odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych oraz obsługi administracyjnej tego systemu.

Zgodnie z art. 6r ust. 3 ww. ustawy, rada gminy określa w drodze uchwały szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Rada gminy określa także w drodze uchwały wzór deklaracji o wysokości opłaty za zagospodarowanie odpadami komunalnymi, składanej przez właścicieli nieruchomości.

Deklaracja stanowi zgodnie z art. 6n ust. 1 powołanej ustawy, podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego. Zgodnie z art. 6q ustawy w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, z tym, że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta.

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i składa deklaracje miesięczne do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, pobierając od właścicieli nieruchomości opłaty za odbiór i zagospodarowanie odpadów, jest podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to:

1. czy Gmina korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zmianami)?
2. czy Gmina ma obowiązek wystawienia faktury dla każdego właściciela nieruchomości, który wnosi na rzecz gminy opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów o usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w ww. przepisie, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat tej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z kolei w myśl § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym „niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów”.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi (opłata pobierana w interesie publicznym) nie podlega podatkowi od towarów i usług. Gmina nie jest podatnikiem VAT, jeśli wykonuje zadania nałożone odrębnymi przepisami, dla których została powołana. Opłata za gospodarowanie odpadami jest opłatą publicznoprawną, a nie wynagrodzeniem za usługę. Pobierane opłaty, stanowiące dochód publiczny nie będą wynikały z umów cywilnoprawnych, lecz wprost z przepisów prawa miejscowego (uchwały). Ustawa nakłada na gminę obowiązek wyłonienia w drodze przetargu przedsiębiorcy odbierającego odpady komunalne oraz obowiązek określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a także szczegółowy sposób świadczenia usługi na rzecz właścicieli nieruchomości w zakresie odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych. Przyjęte w tym zakresie zadania stają się zadaniami publicznymi, a Gmina wykonuje je w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Gmina nie powinna więc wystawiać faktur właścicielom nieruchomości. Utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. Gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie, tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą warunki do wykonywania prac związanych z utrzymaniem czystości i porządku na terenie gminy.

W przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje bezprzedmiotowością zastosowania § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

W przypadku odmiennego stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu i uznania w przedmiotowej sprawie, że Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że gmina może skorzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) – gmina jako podatnik podatku VAT jest zobowiązana wystawić fakturę (art. 106 ust. 1 ustawy o VAT), przy czym nie ma obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej. Gmina będzie obowiązana do wystawienia takiej faktury na żądanie tych osób (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT). Opłata ta nie będzie objęta stawką podatkową, na fakturze będzie przytoczona podstawa prawna zwolniona od podatku (przepis aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku) – zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wyłączenie organów władzy publicznej z zakresu podatku od towarów i usług uzależnione jest od spełnienia przesłanki podmiotowej – ich statusu i przesłanki przedmiotowej – a więc od charakteru podejmowanych przez organy działań.

Ponadto jak stanowi z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, jednostka samorządu terytorialnego dokonując określonych czynności prawno-podatkowych występuje w roli podatnika podatku VAT, gdy czynności te nie stanowią zadań statutowych jednostki, określonych w odrębnych przepisach, oraz gdy zostały wykonane na podstawie umowy cywilnoprawnej. Status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wynikający z czynności cywilnoprawnych wskazuje także, iż takie czynności de facto – w świetle regulacji art. 15 ust. 2 ustawy – uznawane są za działalność gospodarczą jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy wynika, iż w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 391), utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy.

W myśl art. 6c ust. 1 ww. ustawy, gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy.

Rada gminy może – jak stanowi ust. 2 powołanego przepisu – w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.

Stosownie do treści art. 6d ust. 1 cyt. ustawy, wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c, albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów.

Właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (art. 6h powołanej ustawy).

A jak wynika z art. 6j ust. 1 wskazanej ustawy, w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:

1. liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, albo
2. ilości zużytej wody z danej nieruchomości, albo
3. powierzchni lokalu mieszkalnego

   - oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.

W ust. 2 tego artykułu wskazano, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

W myśl art. 6l ww. ustawy, rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę warunki miejscowe.

Zgodnie z art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych.

W przypadku zmiany danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi lub określonej w deklaracji ilości odpadów komunalnych powstających na danej nieruchomości właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć nową deklarację w terminie 14 dni od dnia nastąpienia zmiany. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zmienionej wysokości uiszcza się za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana (art. 6m ust. 2 ustawy).

Z art. 6o powołanej ustawy wynika, że w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę uzasadnione szacunki, w tym średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Natomiast jak stanowi art. 6p wskazanej ustawy, w razie stwierdzenia, że właściciel nieruchomości nie uiścił opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uiścił ją w wysokości niższej od należnej, wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zauważyć także należy, iż stosownie do art. 6q ww. ustawy, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

W świetle treści art. 6r ust. 1 cyt. ustawy, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Jak wynika z art. 6r ust. 2 ww. ustawy z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

1. odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych;
2. tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych;
3. obsługi administracyjnej tego systemu.
   
   

Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r ust. 3 ww. ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, iż utrzymanie czystości i porządku w gminie należy do obowiązkowych zadań własnych Gminy. Zadanie to wynika zarówno z ustawy o samorządzie gminnym jak i z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. W tym celu na gminach spoczął obowiązek zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości na których zamieszkują mieszkańcy. Wiążące procedury w tym zakresie podejmuje rada gminy w drodze Uchwały, stanowiącej akt prawa miejscowego. Realizacja takiego obowiązku skutkuje także obowiązkami po stronie właścicieli nieruchomości, którzy zobligowani są ponosić na rzecz Gminy opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi reguluje uchwała podjęta przez radę gminy. Celem określenia takiej opłaty właściciel nieruchomości zobowiązany jest także złożyć deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami oraz składać takie deklaracje przy każdej zmianie danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty. W przypadku gdy właściciel nieruchomości wskazanych wyżej deklaracji nie złoży lub poda w niej informacje wątpliwe, wówczas wójt, burmistrz lub prezydent określi w drodze decyzji wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Analiza powołanych regulacji wskazuje jednocześnie, iż przedmiotowa opłata stanowi dochód gminy, jednakże organ samorządowy może nią pokryć koszty funkcjonowania system gospodarowania odpadami komunalnymi, co oznacza dowolność przeznaczenia takich środków. Z przytoczonych regulacji wynika zatem, iż gospodarka odpadami komunalnymi, stanowi zadanie własne gminy, a wszelkie wynikające stąd obowiązki – określane są aktami prawa administracyjnego, a nie umową cywilnoprawną.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do treści ust. 4 powołanego przepisu, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z wejściem w życie nowelizacji ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, Gmina została zobligowana do pobierania przewidzianej we wskazanej ustawie opłaty. W konsekwencji Wnioskodawca ma wątpliwości czy przedmiotowa opłata podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że ustalając stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i pobierając ją od właścicieli nieruchomości, Gmina występować będzie w pozycji nadrzędnej w stosunku do podmiotów uczestniczących w danej czynności (właścicieli nieruchomości), wykonując zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, z której wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Określony w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach charakter opłaty wskazuje, iż w istocie mamy do czynienia z „daniną publiczną” - opłata ustalana jest w sposób określony w ustawie i stanowi dochód gminy przeznaczony na działania wykonywane w interesie publicznym. Zatem, stosownie do powołanych na wstępie regulacji, opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, których pobór wynika z wymogów nałożonych przez przepisy prawa, nie stanowią wynagrodzenia za świadczoną usługę, lecz opłatę mającą charakter daniny publicznej.

Reasumując, w związku z realizacją opisanego zadania własnego oraz pobieraniem opłaty za odpady komunalne, Gmina nie wystąpi w roli podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a ponadto opłata ta nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Tut. Organ wyjaśnia jednocześnie, iż uwzględniając fakt, że organ podatkowy nie uznał Wnioskodawcy w związku z pobieraniem opłaty za odpady komunalne za podatnika podatku VAT w konsekwencji odpowiedź na pytanie nr 1 i nr 2, stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.