Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1107/12-2/JK
z 24 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w historycznych wyrobiskach starej kopalni uranu i fluorytu. Celem Zainteresowanego jest upowszechnienie dziedzictwa narodowego oraz zapewnienie właściwych warunków korzystania z tego obiektu kultury materialnej i przyrodniczej. W placówce znajduje się wiele eksponatów związanych z historią górnictwa, są to m.in.: wózki do transportu urobku, sprzęt górniczy używany do pięćdziesiątych lat ubiegłego wieku (maszyny wiercąco-kotwiące, dokrętaki, podpory pneumatyczne i inne), lampy osobistego oświetlenia, osobisty ochronny sprzęt górniczy taki jak pochłaniacze, aparaty ucieczkowe oraz aparaty tlenowe stosowane w akcjach ratunkowych. Bogata kolekcja zapalarek elektrycznych stosowanych w technice strzelniczej, mapy górnicze z XVIII i XIX wieku. Sztolnia nr X, w której znajduje się ekspozycja wpisana jest do rejestru geologicznych stanowisk dokumentacyjnych między innymi ze względu na unikatowe w skali kraju naturalne wystąpienia minerałów, które również można zobaczyć w ekspozycji stałej. Działalność Wnioskodawca realizuje poprzez prezentowanie posiadanych eksponatów, gromadzeniu dóbr kultury stanowiących dziedzictwo narodowe, prowadzenie działalności dydaktycznej, udostępnienie obiektów do celów naukowych i badawczych. Usługa polega na oprowadzaniu po ekspozycji stałej i czasowej. Usługa świadczona przez spółkę możliwa jest po zakupie biletu wstępu. W cenie biletu jest również usługa przewodnika. Wystawa czynna jest cały rok. Powyższe usługi sklasyfikowane są w PKWiU 90.04.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc prelekcję, oprowadzanie po ekspozycji (usługa przewodnika) należy korzystać ze stawki 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, aby skorzystać z prelekcji, usługi przewodnika, należy wykupić bilet wstępu na wystawę. Wstęp na wystawę korzysta z preferencyjnej stawki VAT 8% z opisu i nazwy usługi zamieszczonej w poz. 182 załącznik nr 3 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W oparciu o art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy.

W poz. 182 tego załącznika wymieniono usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych.
   
   

Natomiast, w poz. 184 ww. załącznika wskazano usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu.

Dodatkowo ustawodawca wskazał, że ww. usługi podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego pozwala stwierdzić, iż z uwagi na specyfikę obiektu udostępnionego zwiedzającym nie jest możliwym zwiedzanie kopalni bez zakupienia biletu wstępu i bez korzystania z usług przewodnika. Obowiązek korzystania z usługi przewodnika dla osób, które zakupiły bilet wstępu do kopalni, jest ściśle związany z podstawową usługą świadczoną przez kopalnię tj. usługą zwiedzania kopalni. Należy zauważyć, że pojęcie usług w zakresie wstępu (o którym mowa w pozycji 184 załącznika nr 3 do ustawy) jest pojęciem szerszym niż określenie „bilet wstępu”. Należy zatem uznać, że w przedmiotowej sprawie obligatoryjna usługa przewodnika nie stanowi usługi samodzielnej, gdyż została ona zapewniona jedynie osobom, które uiściły opłatę za wstęp do kopalni, a zatem stanowi element nierozerwalnie związany z usługą podstawową.

Ponadto, należy zauważyć, iż w przepisach ustawy nie definiuje się pojęcia „wstęp”. W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem tym należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś”, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w historycznych wyrobiskach starej kopalni uranu i fluorytu. Działalność Wnioskodawca realizuje poprzez prezentowanie posiadanych eksponatów, gromadzeniu dóbr kultury stanowiących dziedzictwo narodowe, prowadzenie działalności dydaktycznej, udostępnienie obiektów do celów naukowych i badawczych. Usługa polega na oprowadzaniu po ekspozycji stałej i czasowej. Usługa świadczona przez Zainteresowanego możliwa jest po zakupie biletu wstępu. W cenie biletu jest również usługa przewodnika.

Biorąc zatem pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na prowadzeniu prelekcji, oprowadzaniu po ekspozycji przez przewodnika, nierozerwalnie związana ze wstępem, podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, jako wymieniona w poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.