2013.02.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1076/12/MK
z 19 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu – 19 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 listopada 2012 r. (data wpływu) i 4 lutego 2013 r. (data wpływu - 8 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymywanych przez byłych pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymywanych przez byłych pracowników.

Wniosek uzupełniono w dniu 21 listopada 2012 r. i 8 lutego 2013 r.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 września 2010 r. El. S.A. przejęła zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych kilkanaście spółek działających w obszarze wydobycia węgla brunatnego i wytwarzania energii elektrycznej i ciepła (dalej: Spółki przejmowane, Oddziały). Z dniem połączenia El. S.A. zmieniła nazwę na En. S.A. (dalej: Spółka) i wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Spółek przejmowanych (sukcesja generalna), które stały się Oddziałami Spółki. Spółki przejęte z dniem połączenia utraciły zatem osobowość prawną, ale jako Oddziały utrzymały status pracodawcy w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy. Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów.

W 2011 i 2012 roku w Spółce oraz w każdym z Jej Oddziałów zostały wdrożone Programy Dobrowolnych Odejść (dalej: PDO, Programy). Istotą tych Programów jest rozwiązanie, na wniosek uprawnionego pracownika, umowy o pracę za porozumieniem stron, w zamian za wypłatę przez pracodawcę dobrowolnego odszkodowania, na zasadach i w wysokości określonych w Regulaminach PDO zatwierdzonych uchwałami Zarządu Spółki. Programy te są kierowane do wszystkich obszarów działalności Spółki, w których występują nadwyżki zatrudnienia, a w szczególności do zakresów Jej działania objętych standaryzacją i centralizacją procesów biznesowych oraz procesów wsparcia, a także w których występuje zmiana technologii procesów lub doskonalenie technologiczne procesów skutkujące zmniejszeniem pracochłonności czynności i/lub zwiększeniem wydajności pracy oraz jej efektywności. Przy opracowaniu PDO uwzględniono postanowienia obowiązujących u Pracodawców (w Oddziałach) w Spółce En. S.A. Umów Społecznych (tzw. Pakietów socjalnych). Wdrożenie PDO poprzedzone zostało konsultacjami z działającymi u Pracodawców organizacjami związkowymi.

Pierwszy Program w En. S.A. - Oddział (dalej: Wnioskodawca, Oddział) został uruchomiony na podstawie Postanowienia Dyrektora Oddziału Nr … z dnia 30 grudnia 2011 r. i obowiązuje od dnia podpisania. Drugi Program wdrożono na podstawie Postanowienia Dyrektora Oddziału Nr … z dnia 19 lipca 2012 r. i obowiązuje od dnia 16 lipca 2012 r. Oprócz dobrowolnego odszkodowania w Regulaminach PDO zapisano, że uprawnionemu Pracownikowi, z którym nastąpi rozwiązanie stosunku pracy w ramach Programu, Pracodawca zrefunduje koszty szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego do kwoty 2000 zł, o ile przedłożenie faktur dokumentujących poniesiony koszt nastąpi w ciągu 3 miesięcy (pierwszy Program), 6 miesięcy (drugi Program) od daty rozwiązania stosunku pracy. Zasady refundacji oraz inne informacje z zakresu i formy pomocy dla Pracowników, z którymi będą rozwiązane umowy o pracę, w szczególności w zakresie pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, szkoleń oraz pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, dotyczące pomocy Pracodawcy w zakresie poradnictwa zawodowego uregulowane zostały w dokumencie stanowiącym załącznik do Regulaminu PDO pt. „...”.

Ponadto Pracownik, który po dniu rozwiązania umowy o pracę w ramach Programu nie podejmie nowego zatrudnienia, zachowuje prawo do uprawnień i świadczeń należnych emerytom i rencistom wynikającym z obowiązujących w Oddziale Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.), jeżeli spełniony zostanie jeden z następujących warunków:

po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyska prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, albo prawo do emerytury,
uzyska prawo do renty lub emerytury nie później niż 30 dni po rozwiązaniu umowy o pracę lub po zakończeniu okresu zasiłkowego rozpoczętego nie później niż w ciągu 30 dni po rozwiązaniu mowy o pracę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy refundacja byłym pracownikom kosztów szkoleń, o których mowa w Programie Dobrowolnych Odejść należnych od Wnioskodawcy stanowi przychód byłego pracownika w rozumieniu art. 10 ust.1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy należne od Wnioskodawcy świadczenia, o których mowa w Programie Dobrowolnych Odejść (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) przekazane byłym pracownikom, którzy po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyskali prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych stanowią przychód byłego pracownika, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynikające z PDO zarówno refundacja byłym pracownikom kosztów szkoleń, jak również świadczenia przekazane byłym pracownikom, którzy po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyskali prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) stanowią przychody byłego pracownika w rozumieniu art. 10 ust.1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 przytoczonej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Źródłami przychodów w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz art. 10 ust.1 pkt 9 ww. ustawy są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmująca się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta oraz inne.

Z kolei art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy w tym miejscu zauważyć, że definicja przychodów ze stosunku pracy i zrównane zawarta w przytoczonym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bardzo szeroka i stanowią one przychody bez względu na źródło finansowania i bez względu na to czy ich wysokość była z góry ustalona w umowie o pracę czy też nie, jednakże dotyczą przychodów wyłącznie ze stosunku pracy. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy stosunek pracy to stosunek zobowiązaniowy, w którym pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Przy czym za pracownika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy). Również zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. W omawianym stanie faktycznym stosunek pracy już nie istnieje, został rozwiązany, a osoby, którym świadczenie będzie wypłacane nie są już pracownikami, gdyż nie pozostają w stosunku pracy.

Właściwym zatem będzie – w opinii Wnioskodawcy – zakwalifikowanie tych przychodów jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie zaś do art. 42a ww. ustawy Wnioskodawca, dokonując wypłat z tego tytułu, nie jest obowiązany do poboru zaliczek na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, a jest obowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników o których mowa w art. 3 ust. 2a urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłacone na podstawie PDO byłym pracownikom świadczenia wynikające z obowiązujących w Oddziale Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium ftp.) będą stanowiły przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym zobowiązany będzie do sporządzenia informacji PIT-8C o wysokości wypłaconych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy zaś art. 12 ust. 1 przytoczonej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast ust. 4 tego artykułu definiuje pojęcie pracownika, w świetle którego za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Dokonując analizy art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że użyty w treści artykułu zwrot „w szczególności” oznacza, iż wskazane kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym – aktualnie lub w przeszłości – pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Z przychodem ze stosunku pracy mamy do czynienia również w sytuacji, gdy były pracodawca wypłaca pracownikowi po ustaniu zatrudnienia świadczenia zagwarantowane w łączącej go w przeszłości umowie o pracę, bowiem o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu powołanego art. 12 ust. 4 ww. ustawy, czy też inna osoba, nie związana aktualnie lub w przeszłości z pracodawcą.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co sprawia, że można do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Tym samym, do kategorii przychodów określonych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zalicza się wszystkie te przychody, które nie mieszczą się w enumeratywnie wymienionych źródłach przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 powołanej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w 2011 r. i 2012 r. w Spółce oraz w każdym z Jej Oddziałów, w tym u Wnioskodawcy, zostały wdrożone Programy Dobrowolnych Odejść, których istotą jest rozwiązanie, na wniosek uprawnionego pracownika, umowy o pracę za porozumieniem stron, w zamian za wypłatę przez pracodawcę dobrowolnego odszkodowania, na zasadach i w wysokości określonych w Regulaminach PDO zatwierdzonych uchwałami Zarządu Spółki. Oprócz dobrowolnego odszkodowania w Regulaminach PDO zapisano, że uprawnionemu Pracownikowi, z którym nastąpi rozwiązanie stosunku pracy w ramach Programu, Pracodawca zrefunduje koszty szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego do kwoty 2.000 zł, o ile przedłożenie faktur dokumentujących poniesiony koszt nastąpi w ciągu 3 miesięcy (pierwszy Program), 6 miesięcy (drugi Program) od daty rozwiązania stosunku pracy. Zasady refundacji oraz inne informacje z zakresu formy pomocy dla Pracowników, z którymi będą rozwiązane umowy o pracę, w szczególności w zakresie pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, szkoleń oraz pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, dotyczące pomocy Pracodawcy w zakresie poradnictwa zawodowego, uregulowane zostały w dokumencie stanowiącym załącznik do Regulaminu PDO.

po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyska prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, albo prawo do emerytury,
uzyska prawo do renty lub emerytury nie później niż 30 dni po rozwiązaniu umowy o pracę lub po zakończeniu okresu zasiłkowego rozpoczętego nie później niż w ciągu 30 dni po rozwiązaniu mowy o pracę.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że refundacja byłym pracownikom kosztów szkolenia oraz świadczenia w postaci dofinansowania do wypoczynku, sanatorium itp., dokonane na rzecz uprawnionych byłych pracowników, którzy po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyskali prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, stanowić będzie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa kwalifikacja rodzi określone obowiązki podatkowe po stronie Wnioskodawcy, jako podmiocie dokonującym wypłaty tych świadczeń.

Stosownie do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W związku z wypłatą kwoty refundacji kosztów szkolenia oraz opisanych we wniosku świadczeń na Wnioskodawcy będzie zatem ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin