Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-144/13-4/JM
z 5 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) w zakresie prawa do reprezentacji Wnioskodawcy przed tut. Organem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca pracuje na pełnym etacie w szpitalu powiatowym. Dodatkowo od 1.03.2013 Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą usługi budowlane w tym KOB 71.12.2 - „działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne” – pełnienie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy. Mimo takiego kodu KOB –Wnioskodawca nie zamierza absolutnie prowadzić wszelkiego rodzaju doradztwa a pełnienie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy zawarte jest w tym kodzie KOB 71.122.

Wnioskodawca oświadcza, że:

1. zamierza wykonywać i pełnić samodzielne funkcje techniczne w budownictwie: funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego art. 12 i art. 22-23, 25-26. Artykuły 22-23 i 25-26 określają prawa i obowiązki dla wyżej wymienionych funkcji i nie wyszczególniają dla nich działalności w zakresie doradztwa technicznego. Dokładnie działalność Wnioskodawcy będzie obejmować usługi PKWiU 71.12.1 „Usługi w zakresie inżynierii” i PKWiU 72.12.20 „Usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej”,
2. nie zamierza wykonywać w ramach tej działalności gospodarczej doradztwa technicznego ani żadnego innego,
3. nie zamierza przekroczyć kwoty sprzedaży opodatkowanej określonej w art. 113 ust. l ustawy o VAT.
   
   

Wnioskodawca posiada stosowne uprawnienia budowlane w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej oraz jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 16 maja 2013 r. Zainteresowany wskazał, że w części E.l. w pkt 49-52 Wnioskodawca nic nie zaznaczył, gdyż fakt doradzania technicznego w ramach prowadzonej działalności nie wystąpił i nie będzie występował.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyższego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – pełnienie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy (bez wykonywania doradztwa technicznego ani żadnego innego) Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany może wybrać zwolnienie z obowiązku płacenia podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 dla wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, to jest inspektora nadzoru i kierownika budowy przy zapewnieniu, że nie będzie świadczył usług polegających na doradztwie technicznym (ani żadnym innym doradztwie) i nie przekroczy wartości kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy. Po ewentualnym przekroczeniu tej kwoty Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji VAT. Ustawa Prawo Budowlane określa obowiązki i prawa osób sprawujących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie (pełnienie funkcji inspektora nadzoru i kierownika budowy), zwłaszcza art. 22-23 i art. 25-26 nie wyszczególniają dla tych działalności w zakresie doradztwa technicznego. Nie ma tu miejsca na doradzanie, świadczenie usług w zakresie porad umożliwiających innym osobom podejmowanie ostatecznych decyzji w planowanej inwestycji. Istotą pracy osób pełniących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie nie jest doradzanie bo ono nie wchodzi w zakres czynności opisanych w ustawie Prawo Budowlane. Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na charakter działalności, którą Zainteresowany zamierza prowadzić tj. pełnienie funkcji kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego nie są związane z doradzaniem i przy zapewnieniu, że w przyszłości nie będzie świadczył usług doradztwa technicznego (ani żadnego innego) oraz nie przekroczeniu kwoty sprzedaży opodatkowanej (150000 zł w skali roku) Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio (art. 113 ust. 10 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 113 ust. 14 ustawy, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.) wskazał, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 tego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z opisu sprawy wynika, że od 1.03.2013 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą usługi budowlane w tym KOB 71.12.2 - „działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne” – pełnienie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy. Zainteresowany zamierza wykonywać i pełnić samodzielne funkcje techniczne w budownictwie: funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy zgodnie z przepisami Prawa budowlanego. Dokładnie działalność Wnioskodawcy będzie obejmować usługi PKWiU 71.12.1 „Usługi w zakresie inżynierii” i PKWiU 72.12.20 „Usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej”. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać w ramach tej działalności gospodarczej doradztwa technicznego ani żadnego innego. Wnioskodawca nie zamierza przekroczyć kwoty sprzedaży opodatkowanej określonej w art. 113 ust. l ustawy o VAT.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwo. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „doradca” kryje się „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza, zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy również podkreślić, że w poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych, trzeba zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Wnioskodawca wskazał, że zamierza wykonywać i pełnić samodzielne funkcje techniczne w budownictwie: funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy. Wnioskodawca nie zamierza wykonywać w ramach tej działalności gospodarczej doradztwa technicznego ani żadnego innego.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające wyłącznie na pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego lub kierownika budowy zgodnie z ustawą Prawo budowlane, oraz o ile rzeczywiście nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), wówczas Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy, oczywiście do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy. Po ewentualnym przekroczeniu tej kwoty Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji w podatku VAT.

Tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, jednakże mając na uwadze stwierdzenie Wnioskodawcy, iż będzie mógł korzystać ze zwolnienia ponieważ m.in. nie przekroczy kwoty sprzedaży opodatkowanej (150000 zł w skali roku) należy zaznaczyć, że w 2013 r. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał pełny limit obrotów wynikający z art. 113 ust. 1, tj. 150.000 zł, bowiem Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie 2013 r., zatem na mocy wskazanego w interpretacji art. 113 ust. 9 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwał w 2013 r. limit w kwocie niższej, tj. obliczony w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Tut. Organ zauważa, że Wnioskodawca w piśmie uzupełniającym z dnia 16 maja 2013 r. zawarł następujące stwierdzenie: „(…) w części E.l. w pkt 49-52 Wnioskodawca nic nie zaznaczył, gdyż fakt doradzania technicznego w ramach prowadzonej działalności nie wystąpił i nie będzie występował”. We wniosku z dnia 6 marca 2013 r. Zainteresowany w części E.1. jako przedmiot wniosku zaznaczył zdarzenie przyszłe. Ponadto z analizy wniosku wynika, że Zainteresowany wniósł o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie 1 zdarzenia przyszłego i w takim też zakresie została wydana ww. interpretacja indywidualna.

Końcowo tut. Organ nadmienia, że z uwagi na to, że wniosek Zainteresowanego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został rozpatrzony w zakresie jednego zdarzenia przyszłego, nienależna opłata w wysokości 40,00 zł wniesiona na konto Izby Skarbowej w dniu 17 maja 2013 r., zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na adres wskazany w części B.3 wniosku ORD-IN z dnia 6 marca 2013 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.