INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu 11 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 11 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem oraz w zakresie prawa do obniżania podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturze zakupu za paliwo wykorzystywanego do samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 września 2012r. (data wpływu 11 września 2012 r.) w zakresie przeformułowania pytania i własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma (jednoosobowa działalność gospodarcza), będąca płatnikiem VAT czynnym, zamierza rozszerzyć zakres swojej dotychczasowej działalności o działalność polegającą na wynajmowaniu samochodów osobowych i furgonetek (<=3,5t) z kierowcą (kod PKD 49.32.Z) oraz wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek (<=3,5 t), bez kierowcy (kod PKD 77.11.2).

W praktyce ww. działalność miałaby polegać np.:

• na świadczeniu tzw. usług „auto do ślubu”, które miałyby polegać na wynajmowaniu samochodu osobowego z kierowcą lub bez kierowcy, na najczęściej jeden dzień (sobota) lub dwa dni (weekend), jako auta przeznaczonego do podwożenia nowożeńców na uroczystość zaślubin i związane z tym uroczystości weselne,

• na świadczeniu usług wynajmu samochodów dla zagranicznych kontrahentów Wnioskodawcy, którzy przylatują do Polski samolotem i są zainteresowani wynajmem auta najczęściej z kierowcą, w celu przywiezienia ich do Firmy Wnioskodawcy oraz do innych firm zlokalizowanych na terenie Polski w celach biznesowych,

• na świadczeniu usług wynajmu samochodów dla innych zainteresowanych tym osób.
  
  

Z przeprowadzonego przez Wnioskodawcę rozpoznania rynku, wydaje się, że oferowane przez Zainteresowanego usługi znalazłyby swoich nabywców, a ich świadczenie może być źródłem dodatkowego dochodu dla firmy.

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (zwana dalej ustawą), stanowi, że w okresie od wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z kolei art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ww. przewiduje jeden z wyjątków od ogólnej zasady przewidzianej w art. 3 ust. 1, stanowiąc, że ogólna zasada określona w art. 3 ust. 1 nie dotyczy m.in. przypadków, gdy spełnione są łącznie dwa warunki:

• przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie samochodów osobowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze

• te samochody są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Jak liczyć „okres nie krótszy niż sześć miesięcy”, aby skorzystać z prawa do pełnego odliczenia VAT od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem...

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) użyte w art. 3 ust. 1 pkt 7 lit b) sformułowanie, że samochód ma być przeznaczony wyłącznie do wykorzystywania na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy oznacza, że nie ma znaczenia okres faktycznego wynajmowania samochodu, a więc okres na jaki są zawarte umowy bądź umowa najmu, aby skorzystać z prawa do pełnego odliczenia VAT od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem.

Aby skorzystać z prawa do pełnego odliczenia VAT od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem, wystarczającym jest, żeby samochód był gotowy do wynajmu przez okres sześciu miesięcy i przez ten okres nie był wykorzystywany do innych celów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 pkt 7 lit. b) powyższego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Należy zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej działalność w zakresie oddania w odpłatne używanie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, które to samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona.

Wnioskodawca ma wątpliwości jak obliczyć „okres nie krótszy niż sześć miesięcy”, aby skorzystać z prawa do pełnego odliczenia VAT.

Użyte w zacytowanym przepisie, sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (…)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Istotne jest to, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na wynajmowaniu samochodów nie trwało krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność trwała minimum pół roku.

Zatem, aby warunek był spełniony, samochód osobowy będzie musiał być przeznaczony, przez podatnika wyłącznie do wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Jednocześnie sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do najmu.

Ponadto ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania przez podmiot trzeci.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza rozszerzyć zakres swojej dotychczasowej działalności o działalność polegającą na wynajmowaniu samochodów osobowych i furgonetek (<=3,5t) z kierowcą oraz wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek (<=3,5 t), bez kierowcy.

W praktyce ww. działalność miałaby polegać np.:

• na świadczeniu tzw. usług „auto do ślubu”, które miałyby polegać na wynajmowaniu samochodu osobowego z kierowcą lub bez kierowcy, na najczęściej jeden dzień (sobota) lub dwa dni (weekend), jako auta przeznaczonego do podwożenia nowożeńców na uroczystość zaślubin i związane z tym uroczystości weselne,

• na świadczeniu usług wynajmu samochodów dla zagranicznych kontrahentów Wnioskodawcy, którzy przylatują do Polski samolotem i są zainteresowani wynajmem auta najczęściej z kierowcą, w celu przywiezienia ich do Firmy Wnioskodawcy oraz do innych firm zlokalizowanych na terenie Polski w celach biznesowych,

• na świadczeniu usług wynajmu samochodów dla innych zainteresowanych tym osób.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż aby skorzystać z prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu samochodu przeznaczonego na wynajem Wnioskodawca musi wypełnić warunki wynikające z art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej. Należy przy tym zauważyć, że sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów osobowych, nie jest wystarczającą przesłanką pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku VAT od zakupu samochodu osobowego. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest przeznaczenie tych samochodów na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy przy czym konieczne jest również ich wykorzystywanie, tj. fizyczne używanie przez podmiot trzeci.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wystarczającym jest, żeby samochód był gotowy do wynajmu przez okres sześciu miesięcy jest nieprawidłowe,

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.