Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-765/12-2/IZ
z 2 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 03.08.2012 r. (data wpływu 10.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu umowy leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.08.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu umowy leasingu operacyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

K . Sp. z o.o. zawarła szereg umów leasingu operacyjnego samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (samochody osobowe). Umowy zostały zawarte na okres 3 lat. Z uwagi na fakt, że umowy leasingu dotyczyły samochodów osobowych, K. Sp. z o. o. dokonywał odliczenia VAT z faktur zakupowych dokumentujących raty leasingowe w wysokości 60%, nie więcej jednak niż 6000 PLN.

W dniu 1 lipca 2012 r. nastąpiła cesja umów leasingu 26 samochodów, na mocy której użytkownikiem samochodów w miejsce K. Sp. z o. o. została K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. (dalej: „Spółka”). Spółka nie wyklucza, że w drodze cesji zostanie w przyszłości użytkownikiem również innych leasingowanych samochodów osobowych.

W związku z cesją Spółka otrzymuje faktury zakupowe dokumentujące raty leasingowe. Spółka prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Leasingowane samochody osobowe wykorzystywane są przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku cesji umowy leasingu, Spółce jako nowemu leasingobiorcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących leasing poszczególnych samochodów osobowych w wysokości 60% podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupu, nie więcej niż 6000 PLN, niezależnie od tego, czy poprzedni leasingobiorca skorzystał z prawa do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług leasingowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku cesji umowy leasingu, w stosunku do nowego leasingobiorcy należy stosować przepis art. 3 ust. 6 ustawy o zmianie ustawy o VAT.

W konsekwencji kolejnemu leasingobiorcy samochodów osobowych przysługuje prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego z kolejno otrzymywanych faktur dokumentujących opłaty leasingowe, aż do osiągnięcia limitu odliczeń w wysokości 6000 PLN dla każdego z leasingowanych samochodów, niezależnie od zakresu skorzystania z tego prawa przez dotychczasowego leasingobiorcę.

W związku z tym Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących leasing samochodów objętych cesją w wysokości określonej przepisami VAT, nawet jeśli poprzedni leasingobiorca odliczył VAT naliczony z faktur dokumentujących leasing tych samochodów.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych. Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit.a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT stanowi, że w okresie od dnia wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy o VAT (od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust 2 ustawy o VAT, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca — nie więcej jednak niż 6 000 PLN, z zastrzeżeniem ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 3 ust 2 ustawy o zmianie ustawy o VAT, powyższy przepis nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju wielozadaniowy van,
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu, dla obliczenia proporcji o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
   
3. pojazdów samochodowych które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy,
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie,
   
7. przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu lub innych umowo podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy
   
   
   

Równocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy o zmianie ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT, na podstawie umowy najmu dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy udokumentowanych fakturą Na mocy tego przepisu suma kwot w całym okresie użytkowania samochodowi pojazdów, o których mowa powyżej, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000 PLN.

Przepis ten odnosi się jednak do konkretnego usługobiorcy, użytkującego samochody osobowe na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu bądź podobnej. W konsekwencji, w przypadku zmiany leasingobiorcy, regulację tę powinno stosować się od nowa, zatem limit 6000 PLN dotyczy każdego z usługobiorców (każdego podatnika) osobno .Zasada ta znajduje zastosowanie również w przypadku cesji umowy leasingu .Nowy leasingobiorca, uczestnicząc w cesji umowy leasingu nie wstąpił w prawa i obowiązki podatkowe dotychczasowego leasingobiorcy, w konsekwencji nie można wobec niego uznać ,że wykorzystał limit odliczenia VAT

Należy zauważyć, że przejęcie w formie cesji uprawnień i obowiązków wynikających z umowy leasingu rodzi skutki w stosunku do stron umowy na gruncie prawa cywilnego. Natomiast umowa cywilnoprawna nie powoduje przeniesienia praw i obowiązków podatkowych, gdyż do takiej sukcesji dochodzi jedynie w przypadkach wskazanych w przepisach Działu III, rozdziału 14 Ordynacji podatkowej (art. 93—94) Przepisy tego rozdziału nie przewidują wstąpienia w prawa i obowiązki wynikające z prawa podatkowego w przypadku cesji umowy leasingu

W konsekwencji, należy uznać, iż Spółce, jako nowemu leasingobiorcy przysługuje prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych (nie więcej niż 6000 PLN), nawet w przypadku, gdy poprzedni leasingobiorca wykorzystał wskazany przepisami o VAT limit.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Co prawda większość interpretacji wydana została na gruncie obowiązującego do 31 grudnia 2010 r. art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, niemniej jednak, z uwagi na to, iż treść art. 3 ust. 6 ustawy o zmianie ustawy o VAT jest identyczna z treścią powołanego przepisu interpretacje te pozostają aktualne również w obecnym stanie prawnym. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 stycznia 2010 r. (znak:IPPP2/443-2/10-2/RR) organ podatkowy uznał, że „podatnikowi, który użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu, niezależnie od tego czy jest pierwszym użytkownikiem tego samochodu czy też którymś w kolejności, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwota podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od raty lub Innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Jednak suma tych kwot w całym okresie użytkowania przedmiotowego samochodu przez Podatnika nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł z zastrzeżeniem, że przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej (...).” W konsekwencji należy zauważyć, że limit 6000 PLN w stosunku do danego samochodu osobowego odnosi się do każdego podatnika z osobna. Wykorzystanie zatem limitu przez poprzedniego leasingobiorcę nie stanowi przesłanki negatywnej do skorzystania z prawa do odliczenia VAT w przysługującej wysokości przez nowego leasingobiorcę.

Również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2008 r. (znak: ITPP1/443-499/08/MS) potwierdzono, że „w sytuacji cesji samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca przejmując umowę leasingu operacyjnego ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur za ponoszone opłaty leasingowe (...).” Prawo to przysługuje oczywiście pod warunkiem wykorzystania samochodów do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analogicznie stwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2008 r. (znak: IBPP1/443-528/08/AZb), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 1 kwietnia 2008 r. (znak: IPPP1-443-249/08-2/JB) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2008 r. (znak: IBPP2/443-367/07/RSz).

W konsekwencji Spółka wnosi o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Do dnia 31 grudnia 2010r., zasady odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy,

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem samochodów będących przedmiotem m.in. umowy leasingu oraz kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   
   
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
      
   
   
   

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 wyżej cyt. ustawy, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 1 lipca 2012 r. nastąpiła cesja umów leasingu 26 samochodów, na mocy której użytkownikiem samochodów w miejsce K. Sp. z o. o. został Wnioskodawca. Wnioskodawca nie wyklucza, że w drodze cesji zostanie w przyszłości użytkownikiem również innych leasingowanych samochodów osobowych. Z uwagi na fakt, że umowy leasingu dotyczyły samochodów osobowych, K. Sp. z o. o. dokonywał odliczenia VAT z faktur zakupowych dokumentujących raty leasingowe w wysokości 60%, nie więcej jednak niż 6000 PLN.

Przepis art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej kierowany jest do leasingobiorcy będącego podatnikiem podatku VAT. To on bowiem ma prawo na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Co prawa w przypadku rat leasingowych od samochodów osobowych, prawo jest to ograniczone kwotowo, ale brak jest podstaw do całkowitego pozbawienia podmiotu gospodarczego przejmującego umowy leasingu operacyjnego tego prawa, tylko z tego względu, iż inny podmiot- będący odrębnym podatnikiem VAT- z tego prawa skorzystał.

Jeżeli mamy do czynienia z tym samym pojazdem, lecz zmienia się leasingobiorca, wówczas reguła, o której mowa w art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej ponownie znajduje zastosowanie. Kolejny leasingobiorca użytkujący samochód osobowy ma również prawo do odliczenia 60% kwoty podatku wynikającego z otrzymywanych faktur dokumentujących opłaty leasingowe, aż do osiągnięcia limitu w kwocie 6.000 zł.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż Spółce jako nowemu leasingodawcy, w zakresie w jakim użytkowane na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochody osobowe są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 60% kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących opłaty leasingowe dotyczących poszczególnych samochodów, przy czym suma kwot dotycząca jednego samochodu osobowego w całym okresie jego użytkowania, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.