Na podstawie art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 02.02.2004 r. (wpływ do Urzędu 09.02.2004 r.) dotyczące udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach informuje co następuje:

Z przedstawionego w piśmie Spółki stanu faktycznego wynika, iż „A” Spółka z o.o. w umowie spółki (której odpis złożyła w Urzędzie Skarbowym) postanowiła, iż rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy zaznaczając, że pierwszy rok obrotowy zaczyna się w dniu rejestracji spółki, a kończy się 31.12.2004 r.

Spółkę zarejestrowano w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 17.12.2003 r. Nowopowstała jednostka nie złożyła we właściwym Urzędzie Skarbowym odrębnego zawiadomienia o wyborze określonego roku podatkowego, w tym także o długości pierwszego roku podatkowego. Biorąc pod uwagę stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawne – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach stwierdza co następuje:

Z art. 11 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa wynika, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba, że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) rokiem podatkowym – co do zasady – jest rok kalendarzowy. Przepis ten dopuszcza jednak sytuację, w której rok podatkowy nie będzie pokrywał się z rokiem kalendarzowym. O wyborze decyduje podatnik, który w statucie lub umowie spółki albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe może przyjąć za rok podatkowy okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Jeżeli podatnik rozpoczął działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrał rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym – stosownie do art. 8 ust. 2a – to jednorazowo – w zależności od podjętej decyzji – pierwszy rok podatkowy będzie trwał do końca roku kalendarzowego albo ulegnie przedłużeniu do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Podatnik, który rozpoczął działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego i postanowił, że rok podatkowy będzie pokrywał się z rokiem kalendarzowym nie ma obowiązku zawiadomienia o tym wyborze urzędu skarbowego. Dotyczy to także sytuacji, gdy pierwszy rok podatkowy będzie „przedłużonym” rokiem podatkowym tj. gdy będzie trwał do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczął działalność.

Zawiadomienie, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy bowiem tylko sytuacji, w których podatnik w statucie, umowie spółki albo w innym dokumencie regulującym zasady ustrojowe postanowił, iż rok podatkowy nie będzie się pokrywał z rokiem kalendarzowym.

Stosownie zaś do art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 ze zm.) rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy lub inny rok trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy określa statut lub umowa jednostki. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego – to może księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz fakt, iż Spółka w umowie, której kopię złożyła w Urzędzie Skarbowym postanowiła, że pierwszy rok obrotowy rozpoczyna się w dniu rejestracji, a kończy się 31.12.2004 r. – to pierwszym rokiem podatkowym Jednostki będzie okres od dnia 17.12.2003 r. do dnia 31.12.2004 r. Wobec powyższego postanowienia art. 4 ustawy z dnia 12.11.2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1957) mają zastosowanie do Spółki „A”.