Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr. 137 poz. 926 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.12.2003 r.(wpływ do Urzędu 18. 12. 2003 r.) uzupełnionego pismem z dnia 28.01.2004 r. o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do treści art. 16 ust. 1 pkt. 39 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j t. Dz. U z 2000 r. Nr. 54 poz. 654 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie informuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika , że Spółka z o.o. podpisała z "X"Bank S.A. umowę na sprzedaż swoich wierzytelności celem szybszego pozyskania środków na finansowanie działalności gospodarczej. Spółka otrzymuje 100% wartości wierzytelności zatwierdzonych przez "X"Bank S.A. ,natomiast w myśl zawartej umowy ponosi koszty z tytułu odsetek, prowizji oraz koszty ubezpieczenia przedmiotowych wierzytelności do wartości 85%. Sprzedane wierzytelności zostały przez firmę zaliczone jako przychody należne danego roku. Zdaniem Urzędu ,przedstawiony stan sprawy nie ma cech sprzedaży wierzytelności sensu stricte, nosi natomiast znamiona tzw. factoringu niewłaściwego - instytucja finansowa ("X"BankS.A) nabywająca wierzytelności zastrzega sobie, iż w razie niewypłacalności dłużnika bądź problemów z uzyskaniem od niego zapłaty dotychczasowy wierzyciel będzie zobowiązany zwrócić uzyskane pieniądze otrzymując z powrotem przelaną wierzytelność i dochodzić od kontrahenta zapłaty.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , podatnik może zaliczyć w koszty uzyskania przychodów, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów : odsetki faktycznie poniesione, koszty ubezpieczenia poniesione w celu uzyskania przychodu ze zbycia wierzytelności z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1 tej ustawy. Wyjątek stanowi właśnie pkt. 39 ust. 1, z którego wynika że do kosztów uzyskania przychodów zostaną zaliczone straty z odpłatnego zbycia wierzytelności tylko u tych podatników u których te wierzytelności zarachowane zostały uprzednio jako przychody należne - co miało miejsce w przypadku opisanym w zapytaniu.

Zatem Urząd podziela stanowisko Spółki, że kosztami uzyskania przychodu będą koszty odsetek, prowizji bądź ubezpieczenia, ponieważ poniesienie ich związane jest z osiągnięciem przychodu ze zbycia wierzytelności a strata ze zbycia wierzytelności może być kosztem uzyskania przychodu na podstawie powołanego przepisu.

W odpowiedzi na pytanie 2 informuję, że do przychodów nie zalicza się podatku należnego od towarów i usług - co nie oznacza w tym przypadku, że kosztem uzyskania przychodu będzie jedynie 93% wartości uiszczonych odsetek( w związku z 7% stawką VAT-u ) poniesionych w związku ze zbyciem wierzytelności.