Odpowiadając na wskazany przez podatnika w złożonym wniosku problem, należy wskazać, iż świadczone przez podatnika usługi telekomunikacyjne, realizowane przy wykorzystaniu tzw. kart magnetycznych, podlegają co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż świadczenie przedmiotowej usługi telekomunikacyjnej przy wykorzystaniu „haseł”, będzie polegało na realizowaniu w kraju, bądź przekierowywaniu dalej za granicę, połączeń telefonicznych zainicjowanych za granicą, przy wykorzystaniu przez podatnika własnych oraz dzierżawionych urządzeń.

Stosownie do brzmienia art. 4 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) eksportem usług, są usługi wykonywane przez podatnika poza państwową granicą Rzeczypospolitej Polskiej.
W oparciu o przedstawiony powyżej stan faktyczny należy stwierdzić, że usługi polegające na „rozsyłaniu” przez Spółkę w kraju, bądź przekierowywaniu dalej za granicę rozmów telefonicznych, które zostają zainicjowane za granicą za pomocą sprzętu własnego lub też sprzętu dzierżawionego dostarczonego przez Podatnika za granicę do polskich baz wojskowych.
Biorąc pod uwagę, iż przedmiotowa usługa telekomunikacyjna zostaje zainicjowana za granicą, od tego zainicjowania zależy rozpoczęcie wykonania usługi telekomunikacyjnej jak również i to, że sprzęt zgromadzony za granicą wykorzystywany do tego inicjowania usług telekomunikacyjnych należy do Spółki, zatem przedmiotowa usługa telekomunikacyjna jest przez Spółkę wykonywana na rzecz swoich abonentów (klientów) za granicą.
Jeżeli zatem powyższa usługa telekomunikacyjna wykonywana jest przez Podatnika poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej to tym samym spełniona zostaje powyższa definicja ustawowa eksportu usług określona w art. 4 pkt 6 ustawy o VAT .
Zauważyć jednocześnie należy, iż zakupione usługi u operatorów zagranicznych służące realizowaniu przez Spółkę ww. usług na rzecz swoich klientów (abonentów) inicjujących połączenie telekomunikacyjne za granicą przy wykorzystaniu urządzeń należących do Spółki lub przez nią wydzierżawionych będą stanowiły koszt wykonania tej własnej usługi telekomunikacyjnej.
W przypadku eksportu usług moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, wskazany został w przepisie art. 6 ust. 8b pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy w odniesieniu do eksportu, w tym również eksportu usług telekomunikacyjnych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.
Wskazać również należy, iż karta opisana w zapytaniu jako „zdrapka” z umieszczonym na niej „hasłem”, jest jedynie technicznym sposobem realizacji świadczonej usługi telekomunikacyjnej wynikającej z zawartej pomiędzy stronami umowy. Przywołany natomiast przez podatnika przepis art. 6 ust. 9a ustawy o podatku od towarów i usług, odnosi się do sytuacji, gdy usługa telekomunikacyjna jest realizowana automatycznie za pomocą żetonów i kart telefonicznych, a przy wykorzystaniu publicznie dostępnych aparatów telefonicznych. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów i kart telefonicznych. Z kolei ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z dnia 6 września 2000 r. Nr 73, poz. 852 ze zm.) mówi o tym, że w przypadku połączenia realizowanego automatycznie świadczący usługę telekomunikacyjną nie ma możliwości odmówienia zawarcia umowy o świadczenie usług.
Automatyczna realizacja umów na połączenie telefoniczne odbywa się przy pomocy publicznie dostępnego aparatu telefonicznego. Ustawa Prawo telekomunikacyjne przewiduje wśród form automatycznie opłacanych połączeń między innymi zapłatę za pomocą monety, żetonu, karty telefonicznej albo karty płatniczej. Ustawodawca pozostawił otwarty katalog form, w jakich możliwe jest automatyczne opłacanie połączeń.
Z kolei powołany wyżej przepis art. 6 ust. 9a ustawy o podatku od towarów i usług zawiera katalog zamknięty form realizowanej sprzedaży powodujących powstanie obowiązku podatkowego. Zgodnie z tym przepisem tylko sprzedaż za pomocą żetonu lub karty telefonicznej powoduje powstanie obowiązku z chwilą ich sprzedaży. W pozostałych przypadkach moment powstania obowiązku podatkowego określa umowny termin płatności. W przypadku usług telefonicznych, które są świadczone w wyniku eksportu usług moment powstania obowiązku podatkowego powstanie w sposób określony w art. 6 ust. 8b pkt 7 ustawy o VAT tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.
Natomiast według zapisu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.
Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3b i 3c, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło:

1) wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii lub
2) wykonanie usługi, lub
3) otrzymanie zapłaty za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

Zatem stosownie do wprowadzonej od dnia 01.01.2003 r. ustawą z dnia 27.07.2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 141 poz. 1179) regulacji art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – zasadą jest, iż przychód o którym mowa w ust. 3 powstaje z datą wystawienia faktury (rachunku), lecz nie później niż w ostatnim dniu miesiąca, w którym nastąpiło wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych dostarczenie energii (pkt 1), wykonanie usługi (pkt 2), otrzymanie zapłaty za wykonane świadczenia – w pozostałych wypadkach (pkt 3). Zatem punkt 3 art. 12 ust. 3a znajduje zastosowanie do takich zdarzeń, czynności cywilnoprawnych, co do których nie można stwierdzić, iż doszło do wydania rzeczy, zbycia praw majątkowych, dostarczenia energii lub wykonania usługi, jak bowiem wskazano w tej części przepisu „otrzymanie zapłaty za wykonane świadczenia” dotyczy pozostałych przypadków, tj. poza wymienionymi w pkt 1 i 2 omawianego artykułu.
Z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przychód z tyt. usług telekomunikacyjnych świadczonych za pomocą tzw. „haseł” powstanie z datą wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż „haseł”, nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca, w którym zostały przekazane odbiorcy, tj. polskiemu ministerstwu.