W uzupełnieniu pisma Urzędu Skarbowego Kraków Śródmieście Nr PB2/ 423/1/03/MK z dnia 06.02.2003 r., stanowiącego pisemną informację w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, wydaną w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacj a podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Izba Skarbowa w Krakowie, kierując się informacją Ministerstwa Finansów, otrzymaną w odpowiedzi na przedstawione przez Izbę wątpliwości w związku z treścią zapytania podatnika, działając na podstawie art. 14 b § 2 wymienionej powyżej ustawy stwierdza, co następuje:

Zapytanie dotyczy obowiązku składania oraz sposobu sporządzania przez przedstawicielstwa osób zagranicznych w Polsce deklaracji CIT - 2 i zeznań CIT - 8, o których mowa w ustawie z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 43 ustawy z dnia 19 listopada 1999 roku - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.) przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć przedstawicielstwa z siedzibą na terytorium RP. W myśl art. 44 cyt. powyżej ustawy prawnie ograniczono zakres działania przedstawicielstw osób zagranicznych utworzonych na terenie RP wyłącznie do prowadzenia działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego. Przedstawicielstwo - zgodnie z art. 45 ust. 1 Prawa działalności gospodarczej wymaga wpisu do rejestru w oparciu o wniosek. Jeżeli zakres działalności przedstawicielstwa, który wynika z w/w wniosku wykracza poza zakres określony w art. 44 cyt. powyżej ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki, działając w oparciu o art. 48 ust. 1 pkt 1 tego przepisu odmawia dokonania wpisu.

Z powyższego wynika, że przedstawicielstwo - co do zasady - nie prowadzi działalności gospodarczej. Działalność gospodarczą osoby zagraniczne mogą prowadzić - w odróżnieniu od przedstawicielstw - w formie oddziału, co zostało unormowane w art. 35 ustawy z dnia 19 listopada 1999 roku - Prawo działalności gospodarczej i co wiąże się z przepisami stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że przedstawicielstwo osoby zagranicznej w Polsce, z uwagi na ograniczony przepisami prawa zakres działalności, nie podlega obowiązkom określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym również nie jest zobligowany do składania deklaracji i zeznań podatkowych, o których mowa w tym przepisie. Jeżeli zatem przedstawicielstwo niemieckiej Firmy w Polsce z siedzibą w Krakowie prowadzi wyłącznie działalność, o której mowa w art. 44 ustawy z dnia 19 listopada 1999 roku - Prawo działalności gospodarczej i jednocześnie nie spełnia warunków wg których należałoby uznać je za „zakład" w rozumieniu umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w dniu 18 grudnia 1972 roku (Dz. U. Nr 31, poz. 163 i 164 ze zm.) a dochody osiągane przez to przedstawicielstwo pochodzą wyłącznie z oprocentowania rachunków bankowych to podmiot ten:

a) nie ma obowiązku składania deklaracji CIT - 2 i CIT - 8
b) dochody pochodzące z oprocentowania rachunków bankowych winny zostać opodatkowane zgodnie z treścią art. 11 w/w umowy z dnia 18 grudnia 1972 roku.

Jeżeli jednak faktycznie prowadzona przez przedstawicielstwo działalność wykracza poza ramy, o których mowa w art. 44 ustawy z dnia 19 listopada 1999 roku - Prawo działalności gospodarczej, to niezależnie od używanej przez dany podmiot nazwy „ przedstawicielstwo" oraz niezależnie od dokonania rejestracji, o której mowa w art. 45 ust. 1 w/w przepisu, na podmiocie tym ciążyć będą obowiązki podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednocześnie Izba Skarbowa w Krakowie stoi na stanowisku, że podmiot, który podejmuje jakąkolwiek działalność w Polsce, zobligowany jest do przestrzegania obowiązujących w RP przepisów prawa. Zatem rozstrzygnięcie kwestii czy dane „przedstawicielstwo" osoby zagranicznej utworzone w Polsce posiada status „podatnika" w rozumieniu ustawy z 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych leży po stronie tego podmiotu.

Izba Skarbowa przeprasza za zwłokę w udzieleniu niniejszego uzupełnienia informacji, udzielonej przez Urząd Skarbowy Kraków - Śródmieście w dniu 06.02.2003 roku, w odpowiedzi na zapytanie Podatnika z dnia 4 stycznia 2003 roku. Zwłoka ta spowodowana została oczekiwaniem na potwierdzenie stanowiska w niniejszej sprawie przez Ministerstwo Finansów.