W odpowiedzi na pismo z dnia 08.01.2004 r. (data wpływu - 14.01.2004 r.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Podgórze, działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. nr 137, poz. 926 ze zm.) uprzejmie informuje:

Umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy, regulujących zasady używania rzeczy. Zgodnie z art. 710 Kodeksu cywilnego przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Innymi słowy, umowa użyczenia polega na nieodpłatnym oddaniu rzeczy innej osobie do czasowego z niej korzystania z zastrzeżeniem obowiązku jej zwrotu. Przedmiotem użyczenia mogą być tylko rzeczy, a więc przedmioty materialne (art. 45 Kodeksu cywilnego).

Najważniejszymi cechami umowy użyczenia są:
• nieodpłatny charakter umowy,
• brak prawa pobierania pożytków z użyczonej rzeczy,
• okresowy charakter umowy.
Ze złożonego pisma wynika, że zawarła Pani umowę z synem Panem X., na użyczenie Firmie „X” samochodu dostawczego marki Renault Kangoo.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm., przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2 b w/w ustawy, z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. nr 16, poz. 89 ze zm.) do I grupy podatkowej zalicza się małżonków, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Wobec powyższego stanowisko Pani zawarte w piśmie jest słuszne - zawarta umowa użyczenia nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.