Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowił inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.
W ustępie drugim tegoż artykułu wskazano, iż w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.
Przepis artykułu 8 ust. 5 ww. ustawy nakłada na osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obowiązek zawiadomienia urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Spółka z o.o. X powstała zgodnie z umową spółki sporządzoną w formie aktu notarialnego w dniu 01.09.2003 r. Została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 17.12.2003 r. Przedmiotem działalności spółki jest świadczenie usług hotelarsko-gastronomicznych.
W zgłoszeniu rejestracyjnym NIP-2 złożonym w tut. Urzędzie wskazano rozpoczęcie działalności Spółki - dzień 01.12.2003 r.
W § 24 umowy spółki postanowiono: „Rok obrotowy spółki rozpoczyna się od 1 października, a kończy 30 września każdego roku. Pierwszy rok obrotowy kończy się 30 września 2004 r.”
Artykuł 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j. t. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) definiuje rok obrotowy jako rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe otwiera się m. innymi na dzień rozpoczęcia działalności, tj. na dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym.
Z informacji zawartych w pismach podatnika wynika, iż spółka osiągnęła pierwszy przychód z działalności gospodarczej w dniu 01.01.2004 r. W okresie wcześniejszym, tj. przed 01.01.2004 r. Spółka podejmowała inne czynności, gdzie występowała jako podmiot praw i obowiązków, np. w dniu 02.09.2003 r. Spółka zawarła umowę najmu lokalu obowiązującą od dnia 01.10.2003 r.; w dniu 19.12.2003 r. zawarła umowę dzierżawy budynków hotelowych z mocą obowiązującą z dniem podpisania, tj. z dniem 19.12.2003 r.

W związku z powyższym uznano, iż Spółka rozpoczęła działalność w roku 2003. Z kolei w myśl art. 4 ustawy z dnia 12.11.2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1957) podatnicy, u których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2004 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ww. ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r.
Zatem do końca 2003 roku podatkowego podatnik będzie stosował stawkę 27 %, ponieważ to ona była właściwa w 2003 r., czyli w roku kalendarzowym, w którym rozpoczął się rok podatkowy wybrany przez podatnika.