Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000 r. Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2003r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowił dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn m. in. na cele ochrony zdrowia i pomocy społecznej – łącznie do wysokości nie przekraczającej 15% dochodu.

Stosownie do treści ust. 7 ww. art. 26 wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z tym że jeżeli przedmiotem darowizny są pieniądze, wysokość wydatków na cele wymienione w ust. 1 pkt 9 ustala się na podstawie wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego.

Zgodnie z przepisami art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna stanowi rodzaj umowy jednostronnie zobowiązującej. Podstawową cechą umowy darowizny jest jej nieodpłatny charakter oraz przysporzenie innemu podmiotowi korzyści majątkowej kosztem swojego majątku.

Umowa ta może zawierać również polecenie. Polecenie nie uchybia bezpłatnemu charakterowi darowizny.

Darczyńca może nałożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie) – art. 893 k.c. Oznacza to, że osoba na rzecz której ustanowiono polecenie nie może we własnym zakresie domagać się wypełnienia polecenia.

Fakt umieszczenia w umowie darowizny polecenia nie zmienia charakteru ani rodzaju umowy. Zatem nie ma to wpływu na pozbawienie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn, których dokonano zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 i ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik ofiarował określoną sumę pieniężną (dokonując wpłaty na wskazane konto bankowe) Parafialnemu Zespołowi Charytatywnemu i polecił przeznaczenie tej sumy na sfinansowanie zakupu leku dla wskazanej przez siebie osoby, nie mamy więc do czynienia ze zmianą po stronie obdarowanego. Jest nim nadal Parafialny Zespół Charytatywny „Caritas” wymieniony w dokumencie i tylko on ma prawo do rozporządzenia przedmiotem darowizny.

Kwoty darowizn przekazane na rzecz Parafialnego Zespołu Charytatywnego podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, mimo że darczyńca wskazał (w formie polecenia) – cel i osobę trzecią, na rzecz której przedmiot darowizny ma być przeznaczony.