W dniu 18.12.2003 roku wpłynęło pismo Spółki z prośbą o wyjaśnienie prawidłowej interpretacji przepisów art. 21 ust 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. czy samochód osobowy można zaliczyć do narzędzi czy sprzętu za używanie, których pracownikowi należy się zwolniony z podatku ustalony indywidualnie dla pracownika ekwiwalent.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie, o której mowa w wyżej powołanym piśmie.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zmianami), zwolnieniem objęte są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność. Natomiast w myśl przepisów art. 21 tejże ustawy nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu kosztów używania pojazdów samochodowych dla potrzeb zakładu pracy. W 2004 roku został uchylony przepis art. 21 ust. 1 pkt 22 lit b, ustawy w brzmieniu obowiązującym do 1.01.2004 r. a z literalnego brzmienia obowiązujących przepisów, wynika iż brak jest podstaw do nazywania samochodu osobowego sprzętem lub narzędziem pracy.

Z powyższego wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy nie może mieć zastosowania do kwot będących wydatkami ponoszonymi na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych.

Zatem stanowisko Spółki przedstawione w piśmie jest nieprawidłowe.

Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w piśmie oraz stan prawny obowiązujący w dniu udzielenia odpowiedzi.