Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podlega m.in. sprzedaż towarów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast art. 2 ust. 3 w/w ustawy stosuje się również do “wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za wierzytelności” oraz do “wydania towarów lub świadczenia usług w miejsce świadczenia pieniężnego”. Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy jako towar należy rozumieć m.in. budynki i budowle, będące przedmiotem czynności określonych w art. 2 ustawy. W rozumieniu ustawy towarem nie jest natomiast grunt.

W zapytaniu podatnik wnioskuje o potwierdzenie, iż przejęcie na własność nieruchomości rolnej położonej na terenie wsi wraz ze znajdującymi się na niej dwoma szklarniami oraz budynkiem na mocy wyroku sądowego wydanego na podstawie art. 984 k.p.c., a także jej późniejsze odsprzedanie na rzecz osób fizycznych, nie mogą być z punktu widzenia prawa podatkowego traktowane jako “wydanie towaru lub świadczenie usługi w zamian za wierzytelności” albo jako “ wydanie towarów lub świadczenie usługi w miejsce świadczenia pieniężnego”. Ponadto podatnik wnosi o potwierdzenie faktu zwolnienia – zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy – sprzedaż budynku znajdującego się na przedmiotowej nieruchomości z opodatkowania VAT z uwagi na to, iż jest to towar używany (powyżej 5 lat).

W opinii organu podatkowego sytuacja, w której bank zaspokaja swoje roszczenia dotyczące spłaty udzielonego kredytu, przejmując zabudowaną nieruchomość, oznacza na gruncie przepisów prawa podatkowego, iż dłużnik w miejsce świadczenia pieniężnego (spłata kredytu) wydaje podatnikowi towar (budynek oraz szklarnie znajdujące się na nieruchomości). Organ podatkowy nie podziela tym samym zaprezentowanego przez podatnika stanowiska i uważa, iż przejęcie na własność przedmiotowej nieruchomości na podstawie art. 984 k.p.c. powinno być potraktowane jako “wydanie towarów w miejsce świadczenia pieniężnego”, które dla celów opodatkowania VAT zrównane zostało na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy ze sprzedażą towarów.

W stosunku natomiast do odsprzedania przedmiotowej nieruchomości na rzecz osób fizycznych organ podatkowy wyjaśnia, iż spełnia ono definicję czynności opodatkowanej na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy jako “sprzedaż towaru” i nie może zostać potraktowane jako “ wydanie towaru lub świadczenie usługi w zamian za wierzytelności” albo jako “wydanie towarów albo świadczenie usług w miejsce świadczenia pieniężnego”.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega sprzedaż towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a także o ile nie zaistniały przesłanki wymienione w art. 7 ust. 2e. Według art. 4 pkt 7 lit. a w/w ustawy towarami używanymi są budynki, budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.