Z treści przepisu art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zwanej dalej updof wynika, iż dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane według skali podatkowej na zasadach określonych w art. 27.
W świetle art. 24 ust. 2 updof. u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Podatnik prowadząc działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych obowiązany jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obowiązek ten wynika z art. 24a ust. 1 updof, natomiast sposób prowadzenia księgi określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). W księdze tej podatnik obwiązany jest ewidencjonować operacje gospodarcze, w tym dotyczące kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem.

Według art. 22 ust. 1 updof - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższe oznacza, że dany wydatek związany z prowadzoną działalnością można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem, zachodzi związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, a ponadto wydatek ten nie jest wymieniony w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów”.
Reasumując stwierdza się, iż dochód z działalności gospodarczej jako różnica między przychodem a poniesionymi kosztami uzyskania przychodu podlega opodatkowaniu wg zasad określonych w art. 27 updof.