Z przedstawionego przez podatnika w przedmiotowym piśmie stanu faktycznego wynika, że spółka z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w branży budowlanej nabywa usługi budowlano montażowe. Spółka żąda od wykonawców usług przedstawienia różnego typu zabezpieczeń gwarantujących dobre wykonanie tych usług. Jednym z typów takich zabezpieczeń są kaucje gwarancyjne. Tytułem kaucji gwarancyjnej wykonawca do dnia zapłaty należności z każdej z zatwierdzonych przez zamawiającego faktur wpłaci na konto zamawiającego kwotę w wysokości 10% wartości netto zatwierdzonej faktury. W przypadku braku wpłaty danej części kaucji zamawiający ma prawo do potrącenia swojego roszczenia o wpłatę kaucji z roszczeniem wykonawcy o zapłatę za wykonane roboty budowlane.

W przypadku nie dokonania wpłaty zabezpieczenia spółka jest uprawniona do potrącenia z wynagrodzenia należnego usługodawcy kwoty kaucji gwarancyjnej co powoduje, że:
- spółka jest zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę w całości,
- usługodawca jest zobowiązany wpłacić spółce zabezpieczenie w postaci kaucji gwarancyjnej, której wysokość określona jest najczęściej w stosunku procentowym do wartości całego kontraktu lub danego etapu czyli usługodawca wystawiając fakturę „na 100”, jeżeli nie wpłaci uprzednio wymaganego zabezpieczenia , określając sposób zapłaty wydaje dyspozycję zapłaty przelewem kwoty 90 oraz zapłaty poprzez potracenie w kwocie 10.

W związku z powyższym następuje takie rozliczenie faktury gdzie pewien procent ( np. 90%) wypłacane jest na rachunek bankowy usługodawcy natomiast pozostała część zostaje przez spółkę potrącona z roszczeniem o wpłatę kaucji gwarancyjnej, czyli następuje wzajemne potrącenie zobowiązań. Zdaniem spółki przedstawione wyżej zdarzenie prawne spełnia warunek „uregulowania należności w całości”, o którym mowa w art. 21 ust. 2 a ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym daje spółce uprawnienie określone w art. 21 ust. 2 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu informuje, że zgodnie z przepisem zawartym w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50 z późn. zm.) podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych w całości lub w części , stawką niższą niż określona w art. 18 ust. 1, przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2 a i 4. Natomiast zgodnie z przepisem zawartym w art. 21 ust. 2 a w/w ustawy o podatku od towarów i usług kwota do zwrotu różnicy podatku , o której mowa w ust. 2 nie może być wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur, z których należności zostały w całości uregulowane, oraz z dokumentów celnych, jeżeli podatek z nich wynikający został zapłacony.

Ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „uregulowane” w związku z powyższym należy uznać, iż powyższy przepis znajduje zastosowanie również w przypadkach , gdy zapłata należności następuje w formie wzajemnych potrąceń zobowiązań z uwzględnieniem zastosowania mechanizmu kaucji gwarancyjnej, o której mowa w przedmiotowym piśmie, bowiem tego rodzaju rozliczenia stanowią formę zapłaty należności.

Dlatego też dokonanie zapłaty w formie wzajemnych potrąceń zobowiązań wynikających z opisanych w przedmiotowym piśmie tytułów nie stanowi przeszkody do uzyskania zwrotu różnicy podatku, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku od towarów i usług.