Pismem z dnia 30.01.2004 r. Pan A.B., prowadzący działalność gospodarczą zwrócił się z prośbą o zajęcie stanowiska w następujących sprawach.

Czy w przypadku dwuosobowej spółki cywilnej, gdzie jeden ze wspólników jest właścicielem lokalu użytkowego i jako osoba fizyczna wydzierżawia go odpłatnie spółce na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, można ujmować w kosztach amortyzację lokalu użytkowego?

Zdaniem Podatnika spółka nie ma prawa amortyzować lokalu w przypadku, gdy nie było skutecznego przeniesienia własności nieruchomości na spółkę (tzn. na podstawie aktu notarialnego składanego w Urzędzie Miasta). Amortyzować może jedynie właściciel lokalu użytkowego.

Czy w przypadku opisanym powyżej, spółka może ujmować w koszty podatek od nieruchomości?

Zdaniem podatnika nie może, ponieważ podatek od nieruchomości może sobie odliczyć osoba fizyczna wynajmująca lokal, a nie spółka, która w tym przypadku nie jest właścicielem nieruchomości. Właściciel nieruchomości (w tym przypadku osoba fizyczna) musi wykazywać indywidualne dochody z dzierżawy. Gdyby własność powyższej nieruchomości została wniesiona jako wkład wspólnika do spółki, obowiązek podatkowy ze wspólnika przechodzi na spółkę rozumianą jako „organizacja wspólników”. Wówczas to spółka w osobach wszystkich wspólników jest w tej sytuacji podatnikiem podatku od nieruchomości składających się na jej majątek. Jeżeli natomiast wspólnik wniósł jedynie prawo używania nieruchomości pozostając jej właścicielem, obowiązek podatkowy ciąży bez przerwy na właścicielu nieruchomości.

Czy zapis w umowie spółki o wniesieniu lokalu użytkowego jako wkładu rzeczowego wystarcza, aby uznać takie wniesienie za skuteczne?

Zdaniem Podatnika forma taka nie wystarcza. Fakt ten powinien być wniesiony do dokumentów Urzędu Miasta na podstawie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji Podatkowej (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.), naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu wyjaśnia, że zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z 2000 Dz. U. nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością – o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W związku z powyższym aby środek trwały podlegał amortyzacji w spółce cywilnej musi wchodzić w skład majątku spółki (wspólnego majatku wspólników tej spółki), albo – jako obcy składnik majątku być użytkowany przez spółkę na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1 cyt. ustawy zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a tej ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje spółka jako korzystający.

Majątek spółki jest wyodrębnionym majątkiem wspólników stanowiącym ich współwłasność łączną. Wspólnik spółki chcąc zatem, aby dany składnik majątku stanowiący jego własność był amortyzowany przez spółkę, powinien wnieść go do spółki jako wkład, przy czym w przypadku gdy jest to nieruchomość, powinno nastąpić to w formie aktu notarialnego (umowy spółki lub aneksu do umowy).

Natomiast w kwestii zaliczania w koszty uzyskania przychodu spółki wydatków dot. kosztu podatku od nieruchomości od wynajmowanego lokalu użytkowego, należy zauważyć, iż z przedłożonej umowy najmu nie wynika, aby spółka ponosiła jakiekolwiek koszty związane z użytkowaniem przedmiotowego lokalu. W związku z powyższym nie może ona w koszty uzyskania przychodu ujmować podatku od nieruchomości.