Zgodnie z art. 765 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) poprzez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 08 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) w przypadku wydania towarów podmiotom, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy tj. dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami powierniczymi, agenta, zleceniobiorcy, komisanta lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

Powyższy przepis wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje – przed upływem 30 dnia od dnia wykonania usługi przez komisanta – jeżeli moment otrzymania całości zapłaty za wydany towar następuje przed upływem tego okresu. Otrzymanie części należności nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie otrzymanej kwoty.

Zatem brak zapłaty należności powoduje powstanie obowiązku podatkowego u komitenta 30 dnia od dnia wykonania usługi przez komisanta.

Ponadto wskazuje się, że w przypadku sprzedaży komisowej występuje szczególny sposób jej dokumentowania uregulowany w przepisach § 46 i § 47 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.).