Zgodnie z art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Urząd Skarbowy Łódź-Widzew w odpowiedzi na pismo z dnia 24.02.2004r. informuje, że nie ma podstaw prawnych do uznania wydatków na zakup pralki za wydatek na cele rehabilitacyjne co wynika wprost z zapisów ustawowych.

Z brzmienia art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wynika, że za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną uważa się między innymi wydatki na „zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności”.

Z uregulowań zawartych w w/w przepisach wynika zatem, że:

- pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności musi pozostawać ścisły związek,

- zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz przywracaniu sprawności organizmu,

- cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter (nie może stanowić artykułu powszechnego użytku, ogólnodostępnego do wykorzystania przez inne osoby).

Fakt posiadania na utrzymaniu osoby niepełnosprawnej zaliczonej do pierwszej grupy inwalidztwa z uwagi na upośledzenie umysłowe nie jest więc wystarczającą przesłanką do skorzystania z przedmiotowego odliczenia za 2003r.