Działając w oparciu o art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Urząd Skarbowy w Mielcu, odpowiadając na zapytanie spółki z dnia 19.02.2003 r. (data wpływu do tut. Urzędu 24.02.2003 r.), uzupełnione wyjaśnieniem, które wpłynęło do tut. Urzędu 17.03.2003 r. w sprawie udzielenia informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Natomiast art. 4 pkt 2c ww. ustawy VAT stanowi, że przez usługi rozumie się m.in. sprzedaż praw lub udzielenie licencji i sublicencji w rozumieniu przepisów prawa własności przemysłowej.

Ustawa - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508 ze zm.) stanowi o możliwości udzielenia licencji m.in. na:

• korzystanie z wynalazku zgłoszonego w Urzędzie Patentowym, na który nie udzielono jeszcze patentu oraz z wynalazku niezgłoszonego, a stanowiącego tajemnicę przedsiębiorcy,
• używanie wzoru użytkowego,
• używanie wzoru przemysłowego.

Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 30.06.2000 r. - Prawo własności przemysłowej, patenty są udzielane na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania, bez względu na dziedzinę techniki. Natomiast art. 28 ww. ustawy - Prawo własności przemysłowej stanowi:

„Za wynalazki w rozumieniu art. 24 nie uważa się w szczególności:

1. odkryć teorii naukowych i metod matematycznych,
2. wytworów o charakterze jedynie estetycznym,
3. planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier,
4. wytworów, których niemożliwość wykorzystania może być wykazana w świetle powszechnie przyjętych i uznanych zasad nauki,
5. programów do maszyn cyfrowych
6. przedstawiania informacji.

W przedstawionym stanie faktycznym spółka określiła, iż zawarła umowę z podmiotem (właścicielem licencji) na korzystanie z know-how w zakresie wytwarzania oraz marketingu poszczególnych wyrobów wytwarzanych przez spółkę. W umowach tych podano definicję know-how jako poufne i (lub) własne materialne i niematerialne techniczne informacje lub wiedzę, doświadczenie i umiejętności w dowolnej postaci w zakresie wytwarzania i marketingu.

Tut. Urząd po zasięgnięciu opinii Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej informuje, że umowa know-how jest to umowa na korzystanie z poufnych informacji technicznych, doświadczeń i umiejętności techniczno-produkcyjnych, natomiast umowa taka nie może dotyczyć korzystania z opatentowanego wynalazku czy chronionego znaku użytkowego. Wobec powyższego, jeżeli kwalifikacja spółki zawartych umów know-how do planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej i gospodarczej była prawidłowa, to zgodnie z ww. art. 28 cytowanej ustawy - Prawo własności przemysłowej działalności tych nie uważałoby się za wynalazki i związku z tym nie podlegałyby również pod przepisy ustawy VAT. Stąd właściwe jest stanowisko spółki, że przedmiotowe umowy nie podlegają pod przepisy ustawy VAT.