W prawie podatkowym nie ma wynikającego wprost z ustawy terminu „refakturowanie usług’’. W praktyce polega ono na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży. Wszystkie dane dotyczące odsprzedawanej usługi, jej ceny, stawki podatku itp. są identyczne jak na fakturach wystawionych przez usługodawcę. Kwota podatku naliczonego od zakupu usług następnie refakturowanych jest równa sumie podatku należnego ujętego w „refakturach’’. Sąd Najwyższy w wyroku a dnia 25.10.2001 r. (III SA 1466/00) stwierdził, że „refakturowanie’’ usług oznacza nic innego, jak „fakturowanie’’ usługi świadczonej przez podatnika podatku od towarów i usług przy pomocy osoby trzeciej. Podatnik wykonujący usługę przy pomocy osoby trzeciej ma obowiązek jej fakturowania. Opodatkowaniu podlega bowiem wykonanie usługi na podstawie czynności wymienionej w art. 2 ustawy z 1993 r. o VAT nawet wtedy, gdy „fizycznie’’ dokonuje tego osoba trzecia.
Stawka podatku od towarów i usług powinna być określona stosownie do rodzaju „odsprzedawanej’’ usługi, podobnie jak obowiązek podatkowy. Na podstawie załącznika nr 5 (poz. 86 pkt 8) do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) usługi polegające na budowie, remoncie i bieżącej konserwacji budynków szpitali i zakładów opieki medycznej (...) opodatkowane są 7%-ową stawką podatku. Usługi nadzoru inwestorskiego zakwalifikowane wg PKWiU pod symbolem 74.20.60 nie są umieszczone na żadnej z list określających stawki preferencyjne (załączniki do ustawy), co przesądza o ich opodatkowaniu, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o VAT stawką podstawową, czyli 22%.
Wg opisanej w piśmie sytuacji zawarli Państwo umowę o zastępstwo inwestorskie z Gminą dotyczące modernizacji budynku przychodni, która jest przez Państwa dzierżawiona od Gminy. Wykonawca modernizacji wystawiał faktury, opisane na nich usługi były przez Państwa „refakturowane” na rzecz właściciela budynku. Postawione przez Państwa w piśmie pytania dotyczą prawidłowości „refakturowania usług”, oraz określenia obowiązku podatkowego i stawki podatku VAT przy usługach budowlanych i nadzorze inwestorskim.
Przedstawione przez Państwa wątpliwości dotyczą także określenia obowiązku podatkowego przy „refakturowanych” usługach. Wymieniony przez Państwa przepis (art. 6 pkt 1) określa ogólne zasady powstania obowiązku podatkowego w VAT, wyjątki od nich przewidziane wymienione są w dalszej części tego samego artykułu. Zgodnie z art. 6 ust. 8b pkt 2 lit. d ustawy o VAT obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług budowlanych lub budowlano - montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż po upływie 30 dni od dnia wykonania usługi. Zasada ta ma zastosowanie także w stosunku do usług wykonywanych częściowo, których odbiór dokonywany jest na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.
Na podstawie podanych wyżej przepisów podatnik wykonujący usługi budowlane, (podobnie podatnik „refakturujący ten rodzaj usług’’) określając termin powstania obowiązku podatkowego uzależnia go od daty otrzymania zapłaty, gdyż data płatności wyznacza jednocześnie moment powstania obowiązku. W sytuacji, gdy zapłata zostanie dokonana po upływie 30 dni od dnia wykonania usługi, wówczas obowiązek podatkowy powstaje 30 dnia od dnia wykonania robót – czyli daty dokonania odbioru potwierdzonej protokołem zdawczo-odbiorczym.
Zgodnie z § 40 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.03.2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.), w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej jednak niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku. Usługi nadzoru inwestorskiego nie mieszczą się w klasyfikacji usług budowlanych, stąd obowiązek podatkowy określany jest zgodnie z art. 6 ust. 1 przedmiotowej ustawy (wykonanie usługi). Należy przy tym mieć na względzie, że jeżeli wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi (art. 6 ust. 4 ustawy o VAT).
Organ podatkowy nie jest władny rozstrzygać sporów czy skutków umów między kontrahentami, który Państwo opisujecie w swoim wniosku. Wątpliwości zgłoszone przez Gminę dotyczące rozliczeń między Państwem (czy powinno być to „refakturowanie’’, czy rozliczenie finansowe bez uwzględniania faktur zakupu usług wystawionych przez podwykonawcę należy) do Państwa wzajemnych ustaleń i realizacji zawartych umów. Podatnik sam prowadzi swoje interesy, określa sposób rozliczenia transakcji. Strony umowy mogą w zakresie swobody umów obciążać się wzajemnie poniesionymi kosztami. Organ podatkowy nie może występować jako arbiter rozstrzygający wątpliwości strony w innym zakresie niż interpretacja przepisów podatkowych.