Odpowiadając na pismo z dnia 01.03.2004 r. (data wpływu: 03.03.2004 r.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach stosownie do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym zapytaniu wnosi Pan o wyjaśnienie, czy są kosztem uzyskania przychodu różnice kursowe od zwróconej kaucji.

Z sytuacji opisanej w zapytaniu wynika, iż zawarł Pan z X.Y S.A. umowę ramową, której integralną częścią była umowa kaucji. Zgodnie z tą umową bank pobierał na poczet zabezpieczenia każdej transakcji kaucję w USD. Po rozliczeniu transakcji kaucje zostały Panu zwracane. W wyniku takich rozliczeń pobrań i zwrotów kaucji powstają różnice kursowe zarówno dodatnie jak i ujemne.

Zdaniem tut. Organu podatkowego w pierwszej kolejności należałoby rozstrzygnąć kwestię kaucji, które powodują powstanie opisanych przez Pana rożnie kursowych.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wynika jednoznacznie, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Stosownie do brzmienia w/w przepisu, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...). Treść cytowanego przepisu nie pozostawia zatem wątpliwości co do tego, że za koszty uzyskania przychodów uznane mogą zostać jedynie wydatki o charakterze definitywnym, które nie podlegają zwrotowi. W świetle powyższego należy stwierdzić, że wpłata kaucji jest świadczeniem zwrotnym i traktowana jest jedynie jako zabezpieczenie prawidłowego wykonania umowy.

Jednocześnie mimo faktu, iż w katalogu wydatków nie uznanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1) ustawodawca nie wymienia różnic kursowych, to zdaniem tut. Organu podatkowego w sytuacji gdy przedmiotowe kaucje nie stanowią kosztów uzyskania przychodu również powstałych w związku z nimi różnic kursowych nie można uznać za koszty uzyskania przychodów. Różnice kursowe powstałe w wyniku rozliczeń kaucji wpłaconych w USD są obojętne podatkowo, jedynie zwiększają lub zmniejszają wydatek nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, iż stanowisko Pana przedstawione w w/w piśmie dot. zaliczania do kosztów uzyskania przychodów bądź do przychodów różnic kursowych od zwróconych kaucji nie jest słuszne pod względem prawnym.