W odpowiedzi na wniosek z dnia 09 lutego 2004 r. o udzielenie informacji dot. zasad amortyzacji środków trwałych jak również zasad dokonywania rozliczeń za pośrednictwem rachunku bankowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Giżycku działając w oparciu o przepisy art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) - uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania środki transportu, o przewidywanym okresie dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Z art. 22g tejże ustawy wynika tryb ustalania wartości początkowej amortyzowanego środka trwałego. Zgodnie z jego brzmieniem za wartość poczatkową środka trwałego uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę nabycia, z tym, że w razie podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata wartość początkową środka trwałego ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) prowadzonej przez podmiot gospodarczy.

Sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych skonkretyzowano w art. 22h ustawy podatkowej, z którego wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową.

Ponadto podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji okreslonej w art. 22i - 22k ustawy podatkowej, dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji, a wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Jednakże podmioty, które podjęły wykonywanie działalności po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przed przerwą.

Odnośnie kwestii dot. sprzedaży przedmiotowego środka trwałego należy stwierdzić, że czynność ta na mocy art. 14 ust. 2 ustawy podatkowej stanowi przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tryb ustalenia dochodu ze źródła, o którym mowa wyżej znalazła swoje odzwierciedlenie w art. 24 ust. 2 i traktowana jest jako szczególna zasada ustalania dochodu. Zgodnie z jego brzmieniem dochodem z odpłatnego zbycia środka trwałego wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Giżycku informuje ponadto, że rachunek bankowy związany z prowadzoną działalnością gospodarczą powinni posiadać podatnicy spełniający warunki określone w art. 13 ustawy - Prawo działalności gospodarczej. Oni też zobowiązani są dokonywać zapłaty podatków poprzez rachunek bankowy związany z prowadzoną działalnościa gospodarcza.

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej, do dokonywania rozliczeń za pośrednictwem rachunku bankowego są zobowiązani wyłącznie podatnicy dokonujący transakcji, których równowartość przekracza jednorazowo 3.000,00 EURO lub 1.000,00 EURO gdy suma należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza 10.000,00 EURO. W takim przypadku, zgodnie z zapisem art. 13 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, podatnicy zobowiązani są do zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o posiadaniu rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast art. 61 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej zobowiązuje podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia m. in. księgi podatkowej przychodów i rozchodów do zapłaty podatków z tej działalności w formie bankowych rozliczeń bezgotówkowych.Powołany przepis nie wskazuje rodzaju rachunku bankowego, np. związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą czy osobistego.