Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 11.08.2003r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego 13.08.2003r.) w sprawie opodatkowania zaległego wynagrodzenia wypłacanego na podstawie wyroku sądowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnia, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z dyspozycją art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie prawomocnego wyroku sądowego płatnik ma obowiązek dokonać wypłaty zaległego wynagrodzenia, a zatem powinien dokonać tego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Pobranie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych następuje dopiero w chwili wypłaty wynagrodzenia.
Inaczej natomiast byłoby w sytuacji, gdyby pracodawca przekazał wynagrodzenie komornikowi. Wypłacona przez komornika kwota jest wynagrodzeniem brutto. W tym przypadku pracodawca nie może obliczyć i pobrać zaliczki na podatek i wpłacić jej we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym płatnik dokonał prawidłowego pobrania zaliczki na podatek od osób fizycznych od wypłaconego dodatkowego wynagrodzenia za pracę w niedzielę i święta.
Na podstawie art. 171 § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) jeżeli podanie dotyczy kilku spraw, w tym spraw nie podlegających załatwieniu przez organy podatkowe, organ podatkowy, do którego wniesiono podanie, zawiadamia wnoszącego, że w tych sprawach powinien wnieść odrębne podanie do właściwego organu, informując go o treści art. 66 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Wobec powyższego zapytanie, o zakresie stosowania przepisów w przedmiocie ubezpieczenia społecznego, należy wnieść odrębnym pismem do właściwego rzeczowo organu tj. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Inspektorat w Żarach. Zgodnie art. 66 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000r. Nr 98 poz. 1071) odrębne podanie złożone zgodnie z zawiadomieniem, o którym mowa wyżej, w terminie czternastu dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania.